Dómine, mifericórdia tua in feculum, ópera mánuum tuárum ne defpícias. Ant. Dómine, mifericórdia tua in féculum. v. 8. Ant. 3. g. Tu es. Pfalmus 141.

Voce meâ ad Dóminum clamávi ;* voce meâ ad Dóminum deprecatus fum. Effúndo in confpéctu ejus oratiónem meam, & tribulatiónem meam ante ipfum pronúntio.

Ant. Tu es fpes mea, Dómine, pórtio mea in terra vivéntium. v. 6.

Per Annum, Capitulum. Rom. 5. 1. 2.

Uftificáti ex fide , pacem, habeamus ad Deum, per

Junti
Dóminum noftrum Jefum
Chriftum : per quem & ha-
bémus accéffum per fidem
in grátiam iftam,
in qua
ftamus, & gloriámur in fpe
glóriæ filiórum Dei.

Per Annum. Hymnus.
IE cadénte, Cónditor,

tum meum, * & tu cognovifti fémitas meas.

In via hac quâ ambulábam * abfcondérunt láqueum mihi.

Confiderábam ad déxteram, & vidébam; * & non erat qui cognófceret me. Périit fuga à me * & non eft qui requirat ánimam

meam.

*

Clamávi ad te Dómine, dixi: Tu es fpes mea, pórtio mea in terra vivéntium.

Inténde ad deprecatiónem meam quia humiliátus fum nimis.

Líbera me à perfequéntibus me * quia confortáti funt fuper me.

Educ de cuftódia ánimam meam ad confiténdum nómini tuo;* me expectant jufti, donec retribuas mihi.

Mutique cives æquoris,
Te profequantur laudibus.
LAUDENT Benignum, pró-
vido

Qui format omnes númine;
Laudent Poténtem, qui mari,
Colóque donat vivere.
ALAS leves quis cómmodet,
Quibus colúmba tóllitur ?
Terræ tenácis immemor
Cœlo quiéfcet fpíritus.

JUNCTO poténtes fœdere,
Fides, & alma cháritas:
Reddant amátis fédibus
Quos vincla carnis ággra-

Ad Magnificat. Ant. 3. a. Potens eft Dóminus & fanctum nomen ejus. Luc. 1. 49.

Preces fi dicenda fint, habentur fuprà, pag. 46. Suffragia verò pag.63. Oratio ut in Proprio de Tempore.

AD COMPLETORIUM.

y. Convérte nos,Deus,&c. Deus, in adjutórium,&c. Per Annum, Ant. 2. D. Exáudi.

Beátus vir, cui non imputávit Dóminus peccátum, nec eft in fpíritu ejus dolus. Quóniam tácui, invetera

Veruntamen in dilúvio a quárum multarum ad eum non approximábunt.

Tu es refúgium meum à tribulatione, quæ circúnde dit me ;* exultatio mea, érue me à circundántibus me.

Intellectum tibi dabo, & inftruam te in via hac, qua gradiéris: * firmábo fuper t

óculos meos.

*

Nolite fleri ficut equus & mulus, quibus non eft in tellectus.

qui

In camo & fræno maxil las eórum conftringe, non appróximant ad te. Multa flagélla peccatóris;* fperántem autem in Dómine mifericórdia circúndabit. Lætámini in Dómino, exultáte jufti, * & gloriámini omnes recti corde. Pfalmus 38.

márem totâ die.

Quóniam die ac nocte graváta eft fuper me manus tua:* convérfus fum in ærumna mea, dùm configitur spina.

Delictum meum cógnitum tibi feci ; * & injuftitiam meam non abfcóndi,

Dixi: Confitébor advérsùm me injuftitiam meam Dómino: & tu remisifti impietátem peccáti mei.

Pro hac orábit ad te omnis fanctus, in témpore oppor

túno.

meas, * ut non delínquam in lingua mea.

Pófui ori meo cuftodiam,* cùm consifteret peccátor advérfum me.

Obmútui & humiliátus fum, & sílui à bonis, * & dolor meus renovátus eft.

Concaluit cor meum intra me; * & in meditatióne mea exardéfcet ignis.

Locútus fum in lingua mea: Notum fac mihi, Dómine, finem meum. Et númerum diérum meó

rum

.

Ecce menfurábiles pofuifti dies meos; & fubftantia mea tanquam nihilum ante te. Veruntamen univérfa vánitas,* omnis homo vivens. Veruntamen in imagine pertranfit homo; * fed & fruftrà conturbátur. Thefaurizat, & ignorat * cui congregábit ea. Et nunc quæ eft expectátio mea? nonne Dóminus ? & fubftantia mea apud te est. Divifio Pfalmi 38.

AB ómnibus

meis érue me:* oppróbrium infipiénti dedísti me. Obmútui, & non apérui quóniam tu fe

Os meum

cifti.

rer priúfquam ábeam, * & ámpliùs non ero.

Ant. Exáudi oratiónem meam, Dómine, & deprecatiónem meam. Pf. 38. 13. Per Annum, Capitulum. Jud. v. 20. 21.

tes vofmetipfos fanctif Hariffimi,fuperædificán

fimæ veftræ fidei, in Spíritu fancto orántes, vofmetipfos in dilectióne Dei ferváte, ex pectántes mifericórdiam Dómini noftri Jefu Chrifti in vi tam ætérnam.

Per Annum. Hymnus. TE lucis ante términum, &c. Nunc dimittis. Preces & Oratio ut fuprà, pag. 66.

Noctis quiéto témpore, Ut flagitémus ómnium

A te medélam vúlnerum.

.

SI fraude lufi dæmonum In nocte quid delíquimus, Tuâ poténti grátiâ

Dies renafcens déleat.
NEC corpus adftet fórdi-
dum,
Nec torpor inftet córdium,
Nec criminis contágio
Tepéfcat ardor fpiritûs.
Oв hoc, Redémptor, quæ-
fumus,
Reple tuo nos lúmine,
Per quod diérum círculis
Nullis ruámus áctibus.
Qui nos creávit laus Patri,
Laus qui redémit Fílio,
Qui charitáte nos foves
Sit par tibi laus, Spíritus.
Amen.
IN I. NOCTURNO.
Per Annum, Ant. 3. g.
Ego autem.

O

Pfalmus 51. Uid glonáris in malitia,qui potens es in iniquitáte? Tota die injuftitiam cogitávit lingua tua; ficut novácula acúta fecifti dolum.

Dilexifti malitiam fuper benignitátem, iniquitátem magis,quàm loqui æquitátem. Dilexifti ómnia verba præcipitatiónis,lingua dolófa. Proptéreà Deus déftruet te in finem,*evéllet te, & emigrábit te de tabernáculo tuo,

& radicem tuam de terra vi véntium.

*

Vidébunt jufti, & timébunt, & fuper eum ridébunt, & dicent: Ecce homo, qui non pofuit Deum adjutórem fuum,

Sed fperávit in multitúdine divitiárum fuárum, * & præváluit in vanitáte fua.

Ego autem, ficut olíva fructifera in domo Dei,* fperávi in mifericórdia Dei in ætérnum, & in féculum féculi.

Confitebor tibi in féculum quia fecifti, & expectábo nomen tuum, quóniam bonum eft in confpectu fanctórum tuórum.

Pfalmus 54.

EXáudi, Deus, oratiónem

* in

meam, & ne defpexeris deprecatiónem meam, ténde mihi, & exáudi me.

Contriftátus fum in exer citatióne mea, * & contur bátus fum à voce inimíci, & à tribulatióne peccatóris.

Quóniam declinavérunt in me iniquitátes ;* & in ira mo lésti erant mihi.

Cor meum conturbátum eft in me ; * & formído mor tis cécidit fuper me.

Timor & tremor venérunt fuper me ; * & contexérunt me tenebræ ;

Et dixi: Quis dabit mihi pennas ficut colúmba? * & volábo & requiéfcam.

di

Ecce elongávi fugiens, & manfi in folitúdine. Expectábam eum, qui falvum me fecit * à pufillanimitáte fpíritûs, & tempeftáte. Præcipita, Dómine vide linguas eórum ; * quóniam vidi iniquitátem & contradictiónem in civitáte. Die ac nocte circúndabit eam fuper muros ejus iníquitas; & labor in médio ejus, * & injuftitia.

Et non defécit de platéis ejus ufúra, & dolus. Quóniam fi inimícus meus maledixiffet mihi,* fuftinuifs fem útique ;

Et fi is, qui óderat me, fuper me magna locútus fuíffet, abfcondiffem me fór

fitan ab eo.

Tu verò homo unánimis, * dux meus, & notus meus, Qui fimul mecum dulces capiébas cibos ; * in domo Dei ambulávimus cum con

fenfu.

Dómine. :