iniquitátem * & de viris fanguinum falva me. · Quia ecce cepérunt ánimam meam : * irruérunt in me fortes.

Neque iniquitas mea, ne que peccátum meum, Dómine, fine iniquitáte cu cúrri, & diréxi.

Exurge in occurfum meum, & vide: * & tu Domine Deus virtútum, Deus I'fraël.

Inténde ad vifitándas omnes Gentes,* non mifereáris ómnibus, qui operántur iniquitátem.

Converténtur ad véfperam, & famem patiéntur ut canes, *& circuíbunt civitátem.

Ecce loquéntur in ore fuo, & gládius in lábiis eórum ; * quoniam quis audívit ?

Et tu Dómine, deridébis eos : * ad nihilum dedúces omnes Gentes.

Fortitudinem meam ad te custódiam, quia, Deus, fufcéptor meus es : * Deus

Delictum oris eórum, fer mónem labiórum ipfórum;* & comprehendantur in fupérbia fua.

Et de execratióne & mendácio annuntiabúntur, * in confummatióne, in ira confummatiónis, & non erunt. Et fcient quia Deus domi nábitur Jacob, * & finium terræ.

Converténtur ad véfperam, & famem patiéntur ut canes, * & circuíbunt civitátem.

Ipfi difpergéntur ad manducándum ; fi verò non fuerint faturáti, & murmurábunt.

Ego autem cantábo forti. túdinem tuam, * & exultábo manè mifericórdiam tuam.

Quia factus es fufceptor meus, & refugium meum, in die tribulationis meæ.

Adjútor meus,tibi psallam, quia Deus, fufceptor meus es; *Deus meus, mifericór dia mea.

Pfalmus 60.

véniet me.

nem meam, oratióni meæ.

A finibus terræ ad te clamávi, dùm anxiarétur cor meum, * in petra exaltásti

me.

Deduxifti me, quia factus es fpes mea, * turris fortitú dinis à facie inimíci.

*

bus nomen tuum. Dies fuper dies regis adjfcies; * annos ejus ufque in diem generatiónis & genera tiónis.

Pérmanet in ætérnum in confpéctu Dei: * mifericór diam & veritátem ejus quis requiret?

Sic pfalmum dicam nómi ni tuo in féculum féculi, * ut reddam vora mea de die in diem.

Ant. Deus meus, mifericórdia ejus prævéniet me. Pfal. 58. 11. IN IIL NOCTURNO. Ant. 3. a. Exáudi me. Pfalmus 68.

S

Alvum me fac, Deus, quóniam intravérunt aquæ ufque ad ánimam

meam.

Infixus fum in limo profúndi, & non est substán

tia.

Veni in altitúdinem maris, & tempeftas demérfit

me.

Laborávi clamans, raucæ factæ funt fauces meæ:* defecérunt óculi mei, dùm fpero in Deum meum.

Multiplicáti funt fuper ca

Deus, tu fcis infipiéntiam meam; * & delicta mea à te non funt abfcondita.

Non erubefcant in me qui expéctant te, Dómine,* Dómine virtútum.

*

Deus

Non confundantur fuper me qui quærunt te, Ifraël.

Quóniam propter te fuftinui oppróbríum; * opéruit confúlio fáciem meam.

Extráneus factus fum frátribus meis, * & peregrinus filiis matris meæ.

Quóniam zelus domûs tuæ comédit me; * & oppróbria exprobrántium tibi, cecidé runt fuper me.

Et opérui in jejunio áni mam meam; * & factum eft in oppróbrium mihi.

Et pófui veftiméntum meum cilícium; & factus fum illis in parábolam.

Advérsùm me loquebantur qui fedébant in porta;* & in me pfallébant qui bibébant vinum.

Ego verò oratiónem meam ad te, Dómine; * tempus benepláciti, Deus.

In multitúdine mifericórdiæ tuæ exáudi me,

in veritáte falútis tuæ. E'ripe me de luto, ut non infigar: libera me ab iis, qui odérunt me, & de profúndis aquárum.

Non me demérgat tempéftas aquæ, neque abfórbeat me profúndum, * neque ûrgeat fuper me púteus os fuum. Divifio Pfalmi 68. Xáudi me, Dómine, quó niam benfgna eft misericórdia tua; * fecúndùm multitúdinem miferatiónum tuárum réfpice in me.

Et ne avértas fáciem tuam à púero tuo, * quóniam tríbulor, velóciter exáudi me. Inténde ánimæ meæ, & libera eam: * propter inimí cos meos éripe me, Tufcis impropérium meum, & confufiónem meam reverentiam meam.

2

&

In confpéctu tuo funt omnes, qui tríbulant me, *impropérium expectávit cor meum, & mifériam.

Et fuftinui qui fimul contriftarétur, & non fuit : * & qui confolarétur, & non invéni.

Et dedérunt in efcam meam fel, & in fiti mea potavérunt me acéto.

Fiat menfa eórum coram ipfis in laqueum, & in retributiones, & in fcandalum, Obfcuréntur culi eórum ne videant **& dorfum

eórum femper incúrva. Effunde fuper eos iram tuam, * & furor iræ tuæ comprehendat eos,

Fiat habitátio eórum deférta, * & in tabernáculis eórum non fit qui inhábitet.

Quóniam quem tu percufsifti, perfecuti funt; * & fuper dolorem vúlnerum meórum addidérunt.

Appóne iniquitátem fuper iniquitátem eórum ; * & non intrent in juftitiam tuam.

Deleántur de Libro vivén tium, * & cum juftis non fcribántur.

Ego fum pauper & do lens ; * falus tua, Deus,fuscé, pit me.

Altera divifio Pfalmi 68. Audábo nomen Dei cum cántico * & magnifi

LA

2

cábo eum in laude.

Et placébit Deo fuper vítulum novéllum,* córnua producéntem & úngulas.

*

Videant páuperes, & læ téntur: quærite Deum, & vivet ánima veftra.

Quóniam exaudivit páuperes Dóminus, * & vinctos fuos non defpéxit.

Laudent illum cœli & ter ra, mare', & ómnia reptilia in eis.

Quóniam Deus falvam fáciet Sion; * & ædificabúntur civitátes Juda.

Et inhabitábunt ibi, * &

hereditáte acquirent eam. Et femen fervórum ejus poffidébit eam; * & qui díligunt nomen ejus,habitábunt

Dóminus: qui diligunt falutáre tuum.

Ego verò egénus, & pauper fum, * Deus, ádjuva me. Adjútor meus, & liberátor meus es tu ; * Dómine, ne moréris.

Ant. Egénus & pauper fum, Deus, ádjuva me v. 6. Ant. 4. f. Deus meus. Pfalmus 70.

'N te, Dómine, fperávi,non

confúndar in ætérnum : * in juftitia tua líbera me, & éripe me.

tuam,

Inclína ad me aurem * & falva me. Efto mihi in Deum protectórem, & in locum munítum,*ut falvum me facias.

Quóniam firmaméntum meum, * & refúgium meum

Repleátur os meum laude ut cantem glóriam tuam, totâ die magnitúdinem tuam.