ad eum. Quid tu hic, aut quafi quis hic Quia excidifti tibi hic fepulcrum, excidísti in excélfo memoriále diligénter, in petra tabernáculum tibi. Ecce Dóminus afportári te faciet, ficut afportátur gallus gallináceus, & quafi amictum fic fublevábít te. Corónans coronábit te tribulatione, quafi pilam mittet te in terram latam & fpatiófam ibi moriéris, & ibi erit currus glóriæ tuæ, ignomínia domûs Dómini tui. Et expéllam te de ftatióne tua, & de ministério tuo depónam te.

R. Scrutémur vias noftras & quærámus, & revertámur ad Dóminum. * Levémus corda noftra cum mánibus ad Dóminum in cœlos. Thren. 3. v. 40. 41. V. Ut fimus fincéri, & fine offenfa in diem Chrifti. Philip. 1. 10. * Levémus.

LECTIO III. v. 20. Eliacim in poteftate confti

tutus.

N die illa: Vocábo fervum meum Eliácim filium Helciæ, & induam illum túnicâ tuâ, & cingulo tuo confortábo eum, & poteftátem tuam dabo in manu ejus : & erit quafi pater habitántibus Jerufalem, & dómui Juda. Et dabo clavem domûs David fuper húmerum ejus : &

apériet, & non erit qui clau dat: & claudet, & non erit qui apériat. Et figam illum paxillum in loco fidéli, & erit in fólium glórie dómui patris ejus. Et fufpéndent fuper eum omnem glóriam domûs patris ejus, vafórum divérfa génera párvulum à vafis craterárum ufque ad omne vas muficórum. In die illa, dicit Dóminus exercítuum, auferétur paxillus, qui fixus fuerat in loco fidéli: & frangétur, & cadet, & perfbit quod pepénderat in eo quia Dominus locútus eft.

omne vas

R. Béthleem E'phrata, ex te mihi egrediétur qui fit dominátor in Ifraël: Egréf fus ejus à diébus æternitátis. Mich. 5. 2. y. Nonne Scriptúra dicit: Quia ex fémine David, & de Béthleem caftéllo venit Chriftus? Joan. 7. 42. Egréffus. y. Glória. *Egréffus.

Ad Benedictus, Ant. 3. C. Ego fum ipfe qui déleo iniquitátes tuas propter me, & peccatórum tuórum non recordábor. Ifa. 43.25.

Ad Magnificat, Ant. 7. C. Salus mea in fempitérnum erit, & juftitia mea non deficiet. Ifa. 51.6. FERIA TERTIA, V. Véniat fuper me mifericórdia tua, Domine; R. Salutáre tuum fecúndùm, elóquium tuum. Pf. 118. 41,

De Ifaía Prophéta. LECTIO I. Cap. 24. I. Omnium hominum perverfitas.

falútem

R. Sperávi in ætérnum & Venit mihi gaudium à Sancto fuper mifericórdia , quæ véniet ab ætérno falutári noftro. Baruch 4. 22. Y. Sicut locútus eft ad patres noftros Abraham & fémini ejus in fécula. Luc. 1. 55. * Venit.

PRO

LECTIO II. v. 6. Calamitas omnium hominum. Ropter hoc maledictio vorábit terram; & peccábunt habitatóres ejus:ideóque infanient cultóres ejus, & relinquéntur hómines pauci. Luxit vindémia, infirmá-

terram, & nudábit eam, & affliget faciem ejus, & difpérget habitatóres ejus. Et erit ficut pópulus, fic facérdos: & ficut fervus, fic dóminus ejus: ficut ancilla, fic dómina ejus: ficut emens, fic ille qui vendit: ficut foenerátor, fic is qui mútuum áccipit: ficut qui répetit, fic qui debet. Diffipatióne diffipábitur terra, & direptione prædábitur. Dóminus enim locútus eft verbum hoc. Luxit & deflúxit terra, & infirmáta eft: deflúxit orbis, infirmáta eft altitúdo pópuli terræ. Et terra infecta eft ab habitatóribus fuis: quia tranfgréffi funt leges, mutavérunt

nes qui lætabántur, corde. Ceffăvit gaudium tympanórum, quievit fonitus lætántium, contícuit dulcédo cíthara, Cum cántico non bibent vinum; amára erit pótio bibéntibus illam. Attríta eft civitas vanitátis, claufa eft omnis domus nullo introeúnte. Clamor erit fuper vino in platéis: deférta eft omnis lætitia: tranflátum eft gáudium terræ. Relicta est in urbe folitúdo, & calámitas ópprimet portas. Quia hæc erunt in médio terræ, in médio populórum: quómodo fi pauca olivæ, quæ remanferunt, excutiántur ex ólea; & racémi cùm fúerit

finíta vindémia. Hi levábunt vocem fuam atque laudábunt; cùm glorificátus fúerit Dóminus, hinnient de mari. Propter hoc in doctrinis glorificáte Dóminum, in infulis maris nomen Dómini Dei I'fraël.

B. Atténde de cœlo Dómine, & vide de habitáculo fancto tuo: Ubi eft zelus tuus & fortitúdo tua, multitúdo vifcerum tuórum? If. 63. 15. v. Radix & genus David, ftella fpléndida & matutina. Apoc. 22. 16. * Ubi eft.

LECTIO. III, v. 16. Judicii dies quàm terribilis.

A Finibus terræ laudes

audivimus , glóriam Jufti. Et dixi: Secrétum meum mihi, fecrétum meum mihi : væ mihi, prævaricántes prævaricáti funt, & prævaricatióne tranfgreffórum prævaricáti funt. Formido & fovea, & láqueus fuper te, qui habitátor es terræ. Et erit: Qui fugerit à voce formidinis, cadet in foveam: & qui fe explicáverit de fovea, tenébitur láqueo: quia cataráctæ de excélfis apértæ funt, & concutiéntur fundaménta terræ. Agitatióne agitábitur terra ficut ébrius & auferétur quafi tabernáculum uníus nocus: & gravábit eam iniquitas fua, &

córruet, & non adjiciet ut refúrgat. Et erit: In die illa vifitábit Dóminus fuper milltiam cœli in excélfo, & fuper reges terræ, qui funt fu per terram. Et congregabúntur in congregatione uníus fafcis in lacum, & claudéntur ibi in cárcere ; & poft multos dies vifitabúntur. Et erubefcet luna, & confundétur fol, cùm regnáverit Dóminus exercituum in monte Sion, & in Jerufalem, & in confpéctu fenum fuórum fúerit glorificátus.

R. Tu Dómine Pater nof ter,redémptor nofter, à féculo nomen tuum; * Utinam dirimperes coelos & defcén

deres. Ifa. 63. 16. & 64 1. y. Ad dandam fciéntiam falútis in remiffiónem peccatórum. Luc. 1. * U ́tinam. y. Glória, U'tinam.

Ad Benedictus, Ant. 5. a. Ego fum, ego fum Dóminus, & non eft abfque me falvátor. Ifa. 43. 11.

CANON.

Ex Concilio Aquifgranénsi. Anno 816. 1. 1. c. 14. Ex Greg. Irtútibus pollens, coactus ad regimen véniat : virtútibus vácuus, nec coác tus accédat.

V

Ad Magnificat, Ant. 3.A. Laudent Dóminum cœli & terra, quóniam Deus falvam

bit. Pf. 49. 3.

De Laía Prophéta. LECTIOI. Cap. 25. 1. Gratiarum actio pro benefi

ciis Dei. O'mine, Deus meus es tu, exaltábo te, & confitebor nómini tuo: quóniam fecifti mirabília, cogitatiónes antiquas fidéles. Amen. Quia pofuifti civitátem in túmulum, urbem fortem in ruínam, domum alienórum; ut non fit civitas, & in fempitérnum non dificétur. Super hoc laudábit te pópulus fortis, civitas Géntium robuftárum timébit te, quia factus es fortitúdo páuperi, fortitúdo egeno in tribulatióne fua : fpes à túrbine, umbráculum ab æftu: fpíritus enim robuftórum quafi turbo impé lens parietem. Sicut æftus in fiti,tumúltum alienórum humiliábis: & quafi calóre fub aube torrente, propáginem fórtium marcéfcere facies,

R. A'nima noftra füftinet Dóminum, quóniam adjútor & protéctor nofter eft ; * In eo lætábitur cor noftrum & in nómine fancto ejus fperávimus. Pf. 32. v. 20. 21. V. Dictum eft per Ifaiam Pro

LECTIO II. v. 6.
Spes aliorum beneficiorum.

FA'ciet Dóminus exercítuum ómnibus pópulis in monte hoc convivium pinguium, convívium vindémiæ; pinguium medullatórum, vindémiæ defcátæ. Et præcipitábit in monte isto fáciem vínculi colligáti fuper omnes pópulos, & telam quam ordítus eft fuper omnes natiónes. Præcipitábit mortem in fempitérnum : & auferet Dóminus Deus lácrymam ab omni fácie, & oppróbrium pópuli fui auferet de univérfa terra: quia Dóminus locútus eft. Et dicet in die illa: Ecce Deus nofter ifte, expectávimus eum, & falvábit nos : ifte Dóminus fuftinuimus eum, exultábimus & lætábimur in falutári ejus. Quia requiéfcet manus Dómini in monte ifto : & triturábitur Moab fub eo, sícuti terúntur páleæ in plauftro. Et exténdet manus fuas fub eo, ficut exténdit natans ad natándum, & humiliábit glóriam ejus cum allifióne mánuum ejus. Et muniménta fublimium murórum tuórum cóncident, & humiliabúntur, & detrahentur in terram uf que ad púlverem.