tice vallis pinguiffimæ, errán tes à vino. Ecce válidus & fortis Dóminus, ficut ímpetus grándinis; turbo confringens, ficut impetus aquárum multárum inundántium, & emiffarum fuper terram fpatiofam. Pédibus conculcábitur coróna fupérbiæ ebriórum Ephraïm. Et erit flos décidens glória exultatiónis ejus, qui eft fuper vérticem vallis pinguium, quafi temporáneum ante maturitátem autumni: quod cùm af péxerit videns, ftatim ut manu tenúerit devorábit illud. In die illa erit Dóminus exercituum coróna glóriæ, & fertum exultatiónis resíduo pópuli fui: & fpíritus judícii fedénti fuper judicium, & fortitúdo reverténtibus de bello ad portam. R. Laudáte cæli, & exúlta terra, jubiláte montes laudem; * Quia Dóminus páuperum fuórum miferébitur. Ja, 49. 13. V. Ecce Virgo in útero habébit, & páriet Filium: & vocábunt nomen ejus Emmánuel. Matth. 1.23. * Quia Dóminus. LECTIO II. v. 7. In facerdotes vino deditos. Erum hi quoque præ vino nefciérunt & præ ebrietáte erravérunt : Sacér VE à vino, erravérunt in ebrietáte, nefciérunt vidéntem ignoravérunt judícium. Omnes enim menfæ replétæ funt vómitu fordiúmque, ita ut non effet ultrà locus. Quem docébit fciéntiam ? & quem intelligere fáciet audítum ? ablactatos à lacte, avúlfos ab ubéribus. Quia manda remánda, manda remánda expécta reexpécta, expécta reexpécta; módicum ibi módicum ibi. In loquéla enim lábii, & lingua áltera loquétur ad pópulum iftum. Cui dixit: Hæc eft réquies mea, reficite laffum, & hoc eft meum refrigérium : & noluérunt audíre. Et erit eis verbum :manda remánda, manda remánda: expécta reexpécta, expécta reexpécta ; módicum ibi, módicum ibi: ut vadant, & cadant retrórsùm, & conterántur, & illaqueántur, & capiántur. R. Scrutémur vias noftras & quærámus, & revertámur ad Dóminum. * Levémus corda noftra cum mánibus ad Dóminum in cœlos. Thren. 3. v. 40. 41. Y. Ut fimus fincéri; & fine offénfa in diem Chrifti. Philip. 1. 10. * Levémus. LECTIO III. v. 14. dos & Prophétá nefciérunt Phu Dómini, viri illufó præ ebrietáte, absorpti funt res qui dominámini fuper in fémitis ejus. Ifa. a. 3. pópulum meum, qui eft in CANO N. Jerúfalem. Dixiftis enim; Per- Ex Concilio Aquifgranénfi. cúffimus foedus cum morte, Anno 816. l. 1. c. 20. ticus Doctor: nam doctrina & cum inferno fecimus pac-T clarere debet Ecclefiáftum. Flagéllum inundans cùm transferit, non véniet fuper nos, quia pofuimus mendácium fpem noftram, & mendácio protécti fumus. Idcirco hæc dicit Dóminus. Deus: Ecce ego mittam in fundaméntis Sion lápidem, lápidem probátum, angularem, pretiofum, in fundaménto fundátum qui crediderit, non feftinet. Et ponam in póndere judícium & juftitiam in menfúra: & fubvértet grando fpem mendácii & protectiónem aquæ inundábunt. Et delébitur fœdus veftrum cum morte, & pactum veftrum cum inférno non ftabit : flagéllum inúndans cùm transierit, éri tis in conculcatiónem. R. Béthleem Ephrata, ex te mihi egrediétur qui fit dominátor in Ifraël: Egréf fus ejus à diébus æternitátis. Mich. 5. 2. V. Nonne Scriptúra dicit: Quia ex fémine David, & de Béthleem caf téllo venit Chriftus? Joan. 7.42. Egréffus. y. Glória. * Egréffus. * Ad Benedictus, Ant. 8. g. Docébit nos vias fuas Dominus & ambulábimus Ad Magnificat, Ant. 4. e Benignè fac, Dómine, in bona voluntáte tua Sion. Pf. 50. 20. FERIA SEXTA De Ifaía Prophéta. cilláte : inebriámini, & non Et dábitur liber nefciénti R. Atténde de cœlo, Dólitteras, diceturque ei Lege: & refpondébit : Néfcio litte ras. B. Sperávi in ætérnum falútem, &* Venit mihi gaudium à Sancto fuper mifericórdia, quæ véniet ab ætérno falutári noftro. Baruch 4. 22. y. Sicut locútus eft Abraham ad patres noftros Dixit Dóminus: eò quòd appropinquat pópulus ifte ore fuo, & lábiis fuis glorificat me, cor autem ejus longè eft à me, & timuérunt me mandáto hóminum & doctrinis. I'deò ecce ego addam ut admiratiónem faciam pópulo huic miráculo grandi & ftupéndo: períbit enim fapiéntia à fapiéntibus ejus, & intellectus prudéntium ejus abfcondétur. Væ qui profundi eftis corde, ut à Dómino abfcondátis consilium: quorum funt in tenebris ópera, & dicunt; Quis videt nos, & quis novit nos? Pervérfa eft hæc veftra cogitátio: quafi fi lutum contra figulum cogitet, & dicat opus factóri fuo: Non fecifti me. Et figméntum dicat fictóri fuo: Non intélligis. mine, & vide de habitáculo fancto tuo: * Ubi eft zelus tuus & fortitúdo tua, multitúdo vifcerum tuórum? If 63. 15. V. Radix & genus David, ftella fpléndida & matutina. Apoc. 22. 16.* Ubi. LECTIO III. v. 18. Latitia pauperum. illa A Vedientibri, et de funci bris & caligine óculi cæcórum vidébunt. Et addent mites in Dómino lætitiam, & pauperes hómines in fanéto Ifraël exultábunt: quóniam defécit qui prævalébat, confummátus eft illúfor, & fuccffifunt omnes qui vigilábanc fuper iniquitátem : qui peccáre faciébant hómines in verbo, & arguéntem in porta fupplantábant, & declinavérunt fruftrà jufto. Propter hoc, hæc dicit Dóminus ad domum Jacob, qui redémit A'braham: Non modò confundétur Jacob, nec modò vultus ejus erubefcet: fed cùm viderit filios fuos, ópera mánuum meárum in mé dio fui fanctificántes nomen meum, & fanctificábunt fanctum Jacob, & Deum Ifraël prædicábunt : & fcient errántes fpíritu intellectum & muffitatóres difcent legem. B. Tu Dómine Pater nofter, redémptor nofter, à fécu lo nomen tuum; * Utinam dirúmperes cœlos & defcén deres. If. 63. 16. & 64. 1. y. Ad dandam fciéntiam faIútis in remiffiónem peccatórum. Luc. 1. 77. *U'tinam. *. Glória.* U'tinam. Ad Benedictus, Ant. 7. d. Salvábo & convértam eos, quia miferébor eórum; ego enim Dóminus Deus eórum. Zach. 10. 6. CANON. Ex Concilio Tridentino. Seff. 14. de Reform. c. I, CLérici in quocunque órdine fuerint, converfatióne, fermone & fcientiâ commiffo fibi Dei pópulo præeant; mémores ejus quod fcriptum eft: Sancti eftóte, quia ego fanctus fum. Ad Magnificat. Ant. 1. f. Deus Salvátor meus, te fuftinui totâ die : reminifcere miferatiónum tuárum. Pfal. 24. v. 5.6. SABBAT O. y. . Deus manifeftè véniet. R. Deus nofter, & non filébit. Pfal. 49. 3. De Ifaía Prophéta. LECTIO I. Cap. 30. 1. Va non confulentibus Domi & derétis peccátum fuper peccátum qui ambulátis ut defcendátis in Ægyptum, & os meum non interrogáftis fperántes auxflium in fortitú dine Pharaónis, & habéntes fidúciam in umbra Ægypti. Et erit vobis fortitúdo Pharaónis in confufiónem fidúcia umbræ Ægypti in ignominiam. Ægyptus enim fruftrà & vanè auxiliábitur ; ídeò clamávi fuper hoc : Supérbia tantùm eft, quiéfce. Nunc ergo ingreffus fcribe ei fuper buxum, & in libra diligenter exára illud, & erit in die noviffimo in teftimónium ufque in ætérnum. R. A'nima noftra fuftinet Dóminum, quóniam adjútor & protéctor nofter eft ; * In eo lætábitur cor noftrum & in nómine fancto ejus fperávimus. Pfal. 32. v. 20. 21. ¥. Dictum eft per Ifaiam Prophétam : In nómine ejus Gentes fperábunt. Matth. 12. v. 17. 21. * In eo. Po LECTIO IL v. 9. Afflictio recedentium à Domino. O'pulus ad iracundiam próvocans eft, filii mendáces, filii noléntes audíre legem Dei. Qui dicunt videntibus: Nolíte vidére; & afpiciéntibus: Nolíte afpicere nobis ea, quæ recta funt, loquímini nobis placéntia, vidéte nobis erróres. Auférte à me viam : declináte à me fémitam; ceffet à fácie noftra Sanctus Ifraël.Proptéreà hæc dicit Sanctus I'fraël: Pro eo quòd reprobáftis verbum hoc, & fperáftis in calúmnia & in tumúltu, & inníxi eftis fuper eo: proptéreà erit vobis iniquitas hæc ficut interruptio cadens, & requisita in muro excélfo, quóniam fubitò, dùm non fperátur, véniet contritio ejus, & comminuétur ficut contéritur lagéna figuli contritióne perválidâ : & non inveniétur de fragméntis ejus tefta, in qua portétur igniculus de incendio, aut hauriátur parum aquæ de fovea. Quia hæc dicit Dóminus Deus Sanctus Ifraël: Si revertímini & quiefcátis, falvi éritis: in filéntio & in fpe erit fortitúdo veftra. Et noluiftis. Propter Sion non tacébo, & propter Jerufalem non quiéfcam, Donec egrediatur ut fpléndor juftus ejus, & falvátor ejus ut lampas accendátur. Ifa. 62. 1. . Omnis creátura ingemífcit & párturit ufque adhuc. Rom. 8. 22. * Donec. LECTIO III. v. 18. Confolatio fperantium in Do mino. Proptereà expectat Dómi & ideò exaltábitur parcens vobis : quia Deus judicii Dóminus: beáti omnes qui expéctant eum. Pópulus enim Sion habitábit in Jerufalem: plorans nequáquam plorábis, míferans miferébitur tui: ad vocem clamóris tui ftatim ut audíerit, refpondébit tibi. Et aures tuæ audient verbum poft tergum monéntes: Hæc eft via, ambuláte in ea: & non declinétis neque ad déxteram, neque ad finiftram. Et contaminábis láminas fculptflium argénti tui, & veftiméntum conflátilis auri tui, & difpérges ea ficut immunditiam menstruátæ. Egrédere, dices ei : & dábitur plúvia fémini tuo, ubicúnque femináveris in terra: & panis frugum terræ erit ubérrimus, & pinguis; pafcétur in poffeffióne tua in die illa agnus fpatiósè. Et erunt fuper omnem montem excélfum & fuper omnem collem elevátum rivi curréntium aquárum, in die interfectiónis multórum, cùm ceciderint turres. Et erit lux lunæ ficut lux folis, & lux folis erit feptemplíciter ficut lux feptem diérum, in die quâ alligáverit Dóminus vulnus pópuli fui, & percuffuram plagæ ejus fanáverit. R. Sion, non vocáberis nus ut mifereátur veftri: ultrà Derelicta: & terra tua |