non vocábitur ámplius Defoláta habitábunt in te filii tui, * Totâ die & nocte in perpétuum non tacébunt. I. 62. v. 4. 5. 6. y. Ut fiat oblátio Géntium accépta & fanctificáta in Spíritu fancto. Rom. 15. 16. * Totâ die. . Glória Patri. * Totâ die. Ad Benedictus, Ant.4.irr.d. In die illa addent mites in Dómino lætitiam, & páuperes hómines in Sancto Ifraël exultábunt. Ifa. 29. 19. CU CANON. Ex Concilio Senonénfi. Anno 1528. Um in Sanctórum número fint Clérici, neceffitátem benè vivéndi fe affecútos effe fciant, non licéntiam peccándi. AD VESPERAS. Antiphone & Pfalmi ut in Pfalterio. Capitulum. If. 40. 3. Ox clamántis in deférto: Paráte viam Dómini, rectas făcite in folitúdine fé mitas Dei noftri. R. Roráte cœli. Hymnus, & Verficulus, ut fuprà, pag. 177. Orémus. Oratio. A Urem tuam, quafumus, Dómine, prici bus noftris accómmoda: & mentis noftræ tenebras grátiâ tuæ vifitatiónis illúftra; Qui vivis & regnas cum Deo Patre. Antiphona pradicta ad Magnificat pratermittitur fi hodiè ejus loco ponenda fit una ex Antiphonis Majoribus ut infrà; quibus femper cedunt Antiphona propria aliis diebus ad Magnificat affi gnata. Sequentes Antiphone ma jores ad Magnificat inchoantur die XVI. Decembris,& fingula ante & poft Magnificat integra dicuntur per ordinem ufque ad Vigiliam Nativitatis Domini exclufi vè, celebranturque more du plici fine precibus in Vefperis. Si verò Feftum fuerit, di cuntur poft Orationem Fefti, pro Commemoratione Adven tús, hoc modo. Antiphona integra dicitur, deinde Glória Patri, &c. Sicut erat, &c. Pofteà repetitur Antiph. y. Excita Dómine, & Oratio conveniens. ANTIPHONÆ MAJORES. Ad Magnificat, Ant. 6.F. Sicut terra profert germen fuum fic Dóminus Deus DIE XVI. DECEMBRIS. germinábit juftitiam, & lau Antiphona. 2. d. Sapiéntia, que ex ore dem coram univérfis Génti-Alfimi prodifti, actin bus. Ifa. 61. II. gens à fine ufque ad finem fortiter, fuavitérque difpónens ómnia, veni ad docéndum nos viam prudéntiæ. Eccli. 24. 5. Sap. 8. 1. Ifa. 40. 14. DIE XVII. DECEMBRIS. defiderátus O cunétis Géntibus, me mor eris teftaménti patrum per quem continébunt reges DIE XIX. DECEMBRIS. Antiphona. 2. d. Clavis David, qui apéries,& non erit qui claudat; claudes, & non erit qui apériat; veni, & érue nos de fervitúte, & rédime in bráchio excélfo. Ifa. 22. 22. Exod. 6, 6. DIE XX. DECEMBRIS. ex alto; & veni ad dirigén- Rex Géntium, & defi Oderatus earum, lapifque anguláris, qui facis útraque unum; veni & falva hóminem, quem de limo formáfti. Agg. 2. 8. Ifa. 28. 16. Ephef. 2. 14. Ifa. 35. 14. Gen. 2. 7. DIE XXII. DECEMBRIS. Antiphona. 2. d. Emmánuel, rex & lé gifer nofter, expectatio Géntium, & Salvátor eárum; veni ad falvándum nos, Ibid. 33. 21. Genef. 49. 10. DIE XXIII. DECEMBRIS. 10. 11. VA Ade ad pópulum & fanctifica illos hódiè & cras, lavéntque veftiménta fua; & fint paráti in diem tértiam : in die enim tértia defcéndet Dóminus. Antiphona. 2. d. Bone Paftor, qui reBuonis & vifitas over; veni & libera eas de ómnibus locis in quibus difpérfæ fúerant in die nubis & caliginis. Joan. 10. 11. Ezech. 34. v. II. 12. non vocábitur ámplius Defoláta: habitábunt in te filii tui,* Totâ die & nocte in perpétuum non tacébunt. I. 62. v. 4. 5. 6. y. Ut fiat oblátio Géntium accépta & fanctificáta in Spíritu fancto. Rom. 15. 16. * Totâ die. . Glória Patri. * Totâ die. Ad Benedictus, Ant.4.irr.d. In die illa addent mites in Dómino lætitiam, & páuperes hómines in Sancto Ifraël exultábunt. Ifa. 29. 19. CANON. Ex Concilio Senonénfi, Um in Sanctórum nú Orémus. Oratio. Urem tuam A quafu mus, Dómine, prici bus noftris accómmoda: & mentis noftræ tenebras grá tiâ tuæ vifitatiónis illúftra; Qui vivis & regnas cum Deo Patre. Antiphona pradicta ad Magnificat pratermittitur fi hodiè ejus loco ponenda fit una ex Antiphonis Majoribus ut infrà; quibus femper cedunt Antiphona propria aliis diebus ad Magnificat aff gnata. Sequentes Antiphona ma jores ad Magnificat inchoan tur die XVI. Decembris,& Cum on St Clerici, ne- fingula ante o post Magni ceffitátem benè vivéndi fe affecútos effe fciant, non non licéntiam peccándi. AD VESPERAS. Antiphone & Pfalmi ut in Pfalterio. Capitulum. I. 40. 3. Ox clamántis in deférto: Paráte viam Dómini, rectas fácite in folitúdine fé VXx mitas Dei noftri. R. Roráte cæli. Hymnus, & Verficulus, ut fuprà, pag. 177. Ad Magnificat, Ant. 6.F. Sicut terra profert germen fuum, fic Dóminus Deus germinábit juftitiam, & lau ficat integra dicuntur per ordinem ufque ad Vigiliam Nativitatis Domini exclusi vè, celebranturque more du plici fine precibus in Vefperis. Si verò Feftum fuerit, di cuntur poft orationem Fefti, pro Commemoratione Adven tûs hoc modo. Antiphona integra dicitur, deinde Glória Patri, &c. Sicut erat, &c. Pofteà repetitur Antiph. y. Excita Dómine,& Oratio conveniens. ANTIPHONÆ MAJORES. DIE XVI. Decembris. Antiphona. 2. d. dem coram univerfis Génti-Sapientia, que ex one bus. Ifa. 61. II. Aluffimi prodiifti, attin◄ gens à fine ufque ad finem DIE XVII. DECEMBRIS. defiderátus O cunctis Géntibus, me mor eris teftaménti patrum DIE XIX. DECEMBRIS. DIE XX. DECEMBRIS. Omifericordia ex alto; & veni ad dirigén- Oderatus earum, lapifque Rex Géntium, & defi anguláris, qui facis útraque unum; veni & falva hóminem, quem de limo formáfti. Agg. 2. 8. Ifa. 28. 16. Ephef. 2. 14. Isa. 35. 14. Gen. 2.7. DIE XXII. DECEMBRIS. Antiphona. 2. d. Emmánuel, rex & légifer nofter, expectatio Géntium, & Salvátor eárum; veni ad falvándum nos, Dómine Deus nofter. I/4.8.8. Ibid. 33. 21. Genef. 49. 10. Sap. 16. Zach. 16. 9. DIE XXIII. DECEMBRIS. 10. 11. II. Vanctifica illos hódiè & cras, lavéntque veftiménta fua; & fint paráti in diem tértiam: in die enim tértia defcéndet Dóminus. Antiphona. 2. d. Bone Paftor, qui requíris & vifitas oves; veni & libera eas de ómnibus locis in quibus difpérfæ fúerant in die nubis & caliginis. Joan. 10. 11. Exech. 30. 11. 12. foedere fempiterno, * Quod DOMINICA TERTIA nullâ oblivione delébitur. ADVENTUS DOMINI AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invitatorium, Dóminus propè eft * Veníte, adorémus. Philip. 4. 5. Pfalmus, Veníte, pag. 2. Hymnus, Antiphona, Pfalmi, & Verficuli, ut in Dominica prima Adventûs. IN I NOCTURNO. De Ifala Prophéta. LECTIO I. Cap. 31. 1. Humanis nixi auxiliis deftruendi. E qui defcendunt in Ægyptum ad auxilium, in equis fperántes, & habéntes fidúciam fuper quadrigis, quia multæ funt ; & fuper equitibus, quia præválidi nimis: & non funt confifi fuper Sanctum Ifraël, & Dóminum non requifiérunt. Ipfe autem fapiens adduxit malum, & verba fua non ábftulit: & confurget contra domum peffimórum, & contra auxílium operántium iniquitátem. Convertímini ficut in profúndum recefferátis filii Ifraël. In die enim illa abjfciet vir idóla argénti fui, & idóla auri fui, quæ fecérunt vobis manus veftræ in cátum. pec B. Vénient filii I'fraël, * Ferem. 50. v. 4. 5. v. Ecce EC rex cio præerunt. Et erit vir ficut qui abfcónditur à vento, & celat fe à tempeftáte, ficut rivi aquárum in fiti, & um bra petræ prominentis in terra deférta. Non caligábunt óculi vidéntium ; & aures audiéntium diligénter aufcultábunt. Et cor ftultórum intélliget fciéntiam, & lingua balbórum velóciter loquétur & planè ; Princeps verò ea quæ digna funt principe, cogitábit, & ipfe fuper duces ftabit. R. Noli timére, Sion: non diffolvántur manus tuæ : * Dóminus Deus tuus in média tui fortis ipfe falvábit. Soph. 3. v. 16. 17. y. Hic eft verè Prophéta, qui ventúrus eft in mundum. Joan. 6. 14. Dóminus. LECTIO III. V. 12. Pax promiffa populo Dei. ipfi & filii Juda fimul, & Super úbera plangite, fu apponéntur ad Dóminum per regióne defiderábili, fuper |