fuper vínea fértili. Super humum pópuli mei fpinæ & vepres afcéndent: quantò ma gis fuper omnes domos gáudi civitátis exultántis? domus enim dimiffa eft, multitúdo urbis relicta eft, téne bræ & palpátio factæ funt fuper fpeluncas ufque in ætér num. Gaudium onagrórum páfcua gregum, donec effundatur fuper nos fpiritus de excélfo: & erit defértum in Charmel, & Charmel in faltum reputabitur. Et habitábit in folitúdine judicium & juftitia in Charmel fédebit. Et erit opus juftitiæ pax, & cultus juftitiæ filéntium & fecúritas ufque in fempitérnum. Et fedébit pópulus meus in pulchritúdine pacis & in tabernáculis fidúcia, & in réquie opulénta.

R. Copiófa apud Dómi num redémptio,* Ipfe rédimet Ifraël ex ómnibus iniqui tátibus ejus. Pf. 129. v. 7. 8. 1. Ipfe falvum faciet pópulum fuum à peccátis eórum. Matth. 1. 21. Ipfe rédimet. . Glória. Ipfe rédimet. IN IL NOCTURNO. De Nahum Prophéta. LECTIO IV. Cap. 1. 12. Nuntius pacis. HÆc dicit Dominus: Si Ec perfécti fuerint, & ita plures; fic quoque attondéntur, & pertransibit: afflixi te, Pars Hiemalis.

& non affligam te ultrà. Et nunc cónteram virgam ejus de dorfo tuo de dorfo tuo, & vincula tua difrumpam : & præcipiet fuper te Dóminus, non seminábitur ex nómine tuo ámpliùs: de domo Dei tui interficiam fcúlptile, & conflátile, ponam fepulcrum tuum, quia inhonorátus es. Ecce fuper montes pedes evangelizántis, & annuntiántis pacem: célebra, Juda, feftivitátes tuas, & redde vota tua: quia non adjiciet ultrà ut pertranfeat in te Bélial: univérfus inté rüit.

B. Non immíttet ultrà furórem fuum Dóminus, quóniam volens mifericórdiam eft,* Revertétur & miferébitur noftri. Mich. 7. 18. y. Deus pacis & dilectiónis erit vobifcum. 2. Cor. 13. 11. * Revertétur.

De Habacuc Prophéta. LECTIO V. Cap. 2. 1. Dominus fuper omnes deos. SUper cuftodiam meam

ftabo, & figam gradum fuper munitiónem: & contemplábor ut videam quid dicátur mihi, & quid refpóndeam ad arguéntem me. Et refpóndit mihi Dóminus & dixit: Scribe vifum, & ex

plána eum fuper tábulas, ut percurrat qui légerit eum. Quia adhuc vifus procul, &. apparébit in finem, & non

Р

mentiétur ; fi moram fécerit, expécta illum, quia véniens véniet, & non tardábit. Ecce qui incrédulus eft, non erit recta ánima ejus in femetipfo juftus autem in fide fua vivet. Quid prodeft fculptile, quia fculpfit illud fictor fuus, conflátile, & imaginem falfam? quia fperávit in figménto fictor ejus, ut fáceret fimulácra muta. Dóminus autem in templo fancto fuo: síleat à fácie ejus omnis terra.

R. Nunc clamémus in cœlum, miferébitur noftri Dóminus, * Et memor erit teftaménti patrum noftrórum. 1. Mach. 4. 10. y. Jurávit ad A'braham patrem noftrum datúrum fe nobis. Luc. 1. 73. * Et memor erit.

De Sophónia Prophéta.

falem: Noli timére: Sion, non diffolvántur manus tuæ. Dóminus Deus tuus in médio tui fortis, ipfe falvábit: gaudébit fuper te in lætitia, filébit in dilectióne fua, exultábit fuper te in laude.

R. Properábunt Gentes multæ, & dicent: Venite, afcendamus ad montem Dó mini; * Et docébit nos de viis fuis, & + I'bimus in fémitis ejus. Mich. 4. 2. y. Mefsías venit; cùm vénerit ille, nobis annuntiábit ómnia. Joan. 4. 25. * Et docébit v. Glória Patri. † I'bimus.

IN III. NOCTURNO. De Epiftola prima beáti Pauli Apóftoli ad Timótheum. LECTIO VII. Cap. 6.10. Hortatio ad virtutes amplec

tendas.

Adix ómnium malórum

Deus in medio populi fui. R Eliquiæ Ifraël non fa

cient iniquitátem, nec loquéntur mendácium & non inveniétur in ore eórum lingua dolófa: quóniam ipfi pafcéntur, & accubábunt, & non erit qui extérreat. Lauda, filia Sion: júbila, Ifraël: lætáre, & exúlta in omni corde, filia Jerúfalem. Abftulit Dóminus judicium tuum: avértit inimícos tuos: rex Ifraël Dóminus in médio tui, non timébis malum ultrà. In die illa dicétur Jerú

dam appetentes, erravérunt à fide,& inferuérunt fe dolóribus multis. Tu autem, ô homo Dei, hæc fuge : fectáre verò juftitiam, pietátem, fidem, charitátem, patiéntiam, manfuetúdinem. Certa bonum certámen fidei, apprehénde vitam ætérnam, in qua vocátus es, & conféffus bonam confeffiónem coram multis téftibus. Præcípio tibi coram Deo, qui vivificat ómnia, & Chrifto Jefu, qui teftimónium réddidit fub

Póntio Piláto, bonam confeffiónem ut ferves mandá tum fine mácula, irreprehensibile, ufque in advéntum Dómini noftri Jefu Chrifti: quem fuis tempóribus ofténdet beátus & folus potens, Rex regum, & Dóminus dominántium. Qui folus habet immortalitátem, & lucem inhábitat inacceffibilem: quem nullus hóminum vidit, fed nec vidére poteft: cui honor, & impérium fempitérnum, Amen.

R. Abundántiùs volens Deus ofténdere pollicitatiónis herédibus immobilitátem consilii fui,* Interpófuit jusjurándum, ut fortiffimum folátium habeámus. Hebr. 6.

7. 17. 18. V. Ad faciendam mifericórdiam cum pátribus noftris & memorári teftaménti fui fancti. Luc. 1. 72. *Interpófuit.

LECTIO VIII. v. 17.
Bonus ufus divitiarum.

DIvitibus hujus féculi

præcipe non fublíme fapere, neque fperare in incérto divitiarum, fed in Deo vivo (qui præftat nobis ómnia abunde ad fruéndum) benè ágere, dívites fieri in bonis opéribus fácilè tribúere, communicáre, thefaurizáre fibi fundaméntum bonum in futúrum ut apprehéndant veram vitam. O

Timóthee, depófitum cuftódi, devítans profánas vocum novitátes & oppofitiónes falfi nóminis fciéntiæ, quam quidam promitténtes, circa fidem excidérunt. Grátia tecum. Amen.

R. Salvatórem expectá mus Dóminum noftrum Jefum Chriftum, * Qui refor mábit corpus humilitátis noftræ configurátum córpori claritátis fuæ. Philip. 3. v. 20. 21. V. In Dómino gaudébo; & exultábo in Deo Jefu meo. Habac. 3. 18. * Qui. Léctio fancti Léctio fancti Evangéli fecúndùm Joánnem. LECTIO IX. Cap. 1. 19. Legatio Judæorum ad Joannem.

Ν

IN illo tempore: Miférunt Judæi ab Jerofolymis facerdótes & Levítas ad Joánnem ut interrogárent eum : Tu quis es Et réliqua. Homilía S. Gregórii Papæ Prima in Evangelium.

EX hujus nobis le tiónis

verbis, fratres chariffimi, Joánnis humilitas commen dátur: qui cùm tantæ virtútis effet, ut Chriftus credi potuiffet, elégit fólidè fubsíftere in fe, ne humánâ opinióne raperétur inániter fuper fe. Nam confeffus eft & non negávit, & conféf fus eft: Quia non fum ego Chriftus. Sed qui dixit, Non

fum, negávit planè quod non erat, fed non negávit quod erat: ut veritátem loquens, ejus membrum fieret, cujus fibi nomen falláciter non ufurpáret. Cùm ergo non vult appétere nomen Chrifti, factus eft membrum Chrifti: quia dùm infirmitátem fuani ftuduit humiliter agnófcere,illíus celfitúdinem méruit veráciter obtinere. Inquisitus à difcipulis Dóminus de Eliæ advéntu refpóndit: Elías jam venit, & non cognovérunt eum, fed fecérunt in eum quæcunque voluérunt ; & fi vultis fcire, Joánnes ipfe eft Elías. Requisitus autem Joánnes dicit : Non fum Elías. Quid eft hoc, fratres chariffimi, quia quod véritas affirmat hoc Prophéta veritátis negat? Sed fi fubtiliter véritas ipfa requirátur, hoc quod inter fe contrárium fonat, quómodo contrárium non fit, invenítur. Ad Zacháriam namque de Joánne Angelus dicit: Ipfe præcédet ante il lum in fpíritu & virtúte Eliæ. Qui idcircò ventúrus in fpiritu & virtúte Eliæ dícitur; quia ficut Elías fecúndum Dóminiadvéntum prævéniet, ita Joánnes prævénit primum. Sicut ille præcúrfor ventúrus eft Júdicis, ita ifte præcúrfor eft factus Redemp

tóris. Joánnes ígitur in fpiritu Elías erat, in perfóna Elías non erat. Quod ergo Dóminus fatétur de fpíritu, hoc Joánnes dénegat de perfóna.

R. Joánnes teftimónium pérhibet de ipfo & clamat dicens:* Hic erat quem dixi, qui poft me venturus eft ante me factus eft quia prior me erat. Joan. 1.15. v. Exálta in fortitúdine vocem tuam: dic civitátibus Juda : Ecce Deus vefter. Ifa. 40. 9. * Hic erat. y. Glória. Hic erat. Repet. Joánnes. A D AD

LAUDES MATUTINA S.

. Sacerdotalis. Liberátor meus es tu, R. Dómine, ne moréris. Pfal. 69. 6.

Pfalmi de Dominica fuper Antiphonas fequentes.

Ant. 7. a. Qui reminiscímini Dómini, ne taceátis, & ne detis filéntium ei, donec ponat Jerúfalem laudem in terra. Ifa. 62. v. 6. 7.

Ant. 5. a. Sciet omnis caro, quia ego Dóminus falvans te, & redémptor tuus fortis. Ifa. 49. 26.

Ant. 3. g. Salutáre tuum expectábo, Dómine, defidérium cóllium æternórum. Genef. 49. v. 18. 26.

Ant. 2. d. Ecce ego falvábo pópulum meum & erunt mihi in pópulum, & ego

ero eis in Deum in veritáte & in justitia. Zach. 8. 2. 7. 8.

Ant. 4 irreg. d Véniet Dóminus, & non tardábit, & illuminábit abfcóndita tenebrárum. 1. Cor. 4. 5. Capitulum. Exod. 6. v. 5.6.7. Ecordátus fum pacti mei: ego Dóminus qui vos éruam de fervitúte, ac rédimam in bráchio excélfo, & judíciis magnis, & affúmam vos mihi in pópulum, & ero vefter Deus.

Hymnus & Versiculus ut in Dominica prima Adventûs. Ad Benedictus, Ant. 1. F. Ecce ego mitto Angelum meum, & præparábit viam ante fáciem meam. Malach.

A Demite, precibus nof

Urem tuam, quæfumus quæfumus

tris accómmoda: & mentis

noftræ tenebras grátiâ tuæ

vifitatiónis illúftra; Qui vi

AD TERTIA M. Capitulum. Exod. 23. v.

20. 21.

Ad Horas Antiphona de Laudibus quartâ pratermiffâ.

JE

A D PRIMAM. Capitulum. Ifa. 60. 20. Erúfalem, erit tibi Dóminus in lucem fempitérnam, & complebuntur dies luctûs tui; pópulus autem tuus omnes jufti, in perpé

lum cédat te, & cuftodiat in via, & introdúcat in locum quem parávi. Obférva eum & audi vocem ejus.

R.br. Meménto nostri Dómine * In beneplácito pópuli tui. Repet. Meménto noftri, Dómine, in beneplácito pópuli tui. y. Vifita nos in falutári tuo. * In beneplá