vo tuo, fpem dedifti. * Hæc me confoláta eft in humilitáte mea; quia elóquium tuum vivificávit me. Supérbi iniquè agébant ufquequáque, à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum tuórum à féculo, Dómine; * & confolátus fum. Defectio ténuit me, *pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant juftificatiónes tuæ, *in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui, Dómine, * & cuftodivi legem tuam. Priúfquam humiliárer, ego deliqui; proptéreà elóquium tuum cuftodivi. Bonus es tu, * & in bonitáte tua doce me juftificatió nes tuas. Multiplicáta eft fuper me Hæc facta eft mihi; iniquitas fuperbórum; *ego quia juftificatiónes tuas exquisivi. Pórtio mea, Dómine, * dixi cuftodire legem tuam. Deprecatus fum faciem tuam in toto corde meo miferére mei fecúndùm elóquium tuum. Cogitávi vias meas, * & convérti pedes meos in teftimónia tua. Parátus fum, & non fum autem in toto corde meo fcrutábor mandáta tua. Coagulátum eft. ficut lac cor córum;* ego verò legem tuam meditátus fum. Bonum mihi quia humiliáfti me, * ut difcam juftificatió intellectum, & difcam mandáta tua. Qui timent te, vidébunt me, & lætabúntur ; * quia in verba tua fuperfperávi. Cognovi, Dómine, quia æquitas judícia tua, * & in veritáte tua humiliáfti me, Fiat mifericórdia tua ut confolétur me, * fecúndùm elóquium tuum fervo tuo. Véniant mihi miferatiónes tuæ, & vivam; * quia lex tua meditátio mea eft. Confundantur fupérbi,quia injuftè iniquitátem fecérunt in me; ego autem exercébor in mandátis tuis. Convertántur mihi timêntes te, & qui noverunt teftimónia tua. * Fiat cor meum immaculátum in juftificatiónibus tuis,* ut non confundar. Ant. In toto corde meo fcrutábor mandáta tua, Dómine. Pfal. 118. 69. Capitulum. 1. Joan. 5.3. Handáta HE Ec eft charitas Dei, ut mandáta ejus cuftodiámus; & mandáta ejus grávia non funt. B. br. Inclina cor meum, Deus, In teftimónia tua. Repetitur, Inclina cor meum, Deus, * In testimónia tua. . Avérte óculos meos ne videant vanitátem, in via tua vivífica me. * In teftimonia tua. y. Glória Patri & Filio, R Pater nofter. Ave María. Deus in adjutórium, &c. Hymnus. ECTOR potens, verax Deus, Qui témperas rerum vices; Splendore manè illúminas, Et ignibus meridiem. EXTINGUE flammas lftium, Aufer calórem nóxium, Confer falútem córporum, Verámque pacem córdium. Qui nos creávit laus Patri, Laus qui redémit Fílio, Qui charitáte nos foves Sit par tibi laus, Spíritus. Amen. Per Annum, Ant. 2. d. In Defecérunt óculi mei in eloquium tuum,* dicéntes : Quando confoláberis me? Quia factus fum ficut uter di finem; *latum mandátum in pruína; juftificatiónes tuum nimis. tuas non fum oblitus. Narravérunt mihi infqui fabulationes,* fed non ut lex tua. O'mnia mandáta tua véritas: * iníquè perfecúti funt me, ádjuva me. Paulò minùs confummavérunt me in terra; * ego autem non derelíqui mandáta tua. Secúndùm mifericórdiam tuam vivífica me, * & cuftódiam teftimónia oris tui. In ætérnum, Dómine, verbum tuum permanet in cœlo ; In generatiónem & generatiónem véritas tua:* fundásti terram, & permanet, Ordinatione tuâ perfeverat dies; quóniam ómnia férviunt tibi. * Nifi quòd lex tua meditâ tio mea eft, tunc fortè periíffem in humilitáte mea. In ætérnum non oblivifcar juftificatiónes tuas ; in ipfis vivificáfti me. quia Tuus fum ego, *falvum me fac, quóniam juftificatiónes tuas exquisívi. Me expectavérunt peccatóres ut perderent me;* teftimónia tua intelléxi. Q Uómodo diléxi legem tuam, Dómine! * totâ die meditátio mea eft. Super inimícos meos prudéntem me fecifti mandáto tuo, quia in ætérnum mihi est. Super omnes docéntes me intellexi; quia testimónia tua meditátio mea eft. Super fenes intelléxi;* quia mandáta tua quæsivi. Ab omni via mala prohíbui pedes meos *ut custódiam verba tua. A judíciis tuis non declinávi; quia tu legem pofuísti mihi. Quàm dúlcia faucibus meis clóquia tua! * fuper mel ori meo. A mandátis tuis intelléxi ;* proptéreà odívi omnem viam iniquitátis. Lucérna pédibus meis verbum tuum, * & lumen fémitis meis. Jurávi, & ftatui* cuftodire judícia juftitiæ tuæ. Humiliatus fum ufquequá que, Dómine; * vivítica me fecúndùm verbum tuum. Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine; * & judícia tua doce me, A'nima mea in mánibus meis femper, * & legem tuam Omnis confummatiónis vi, non fum oblitus. Pofuérunt peccatóres láqueum mihi,& de mandátis tuis non errávi. Hereditáte acquisivi teftimónia tua in ætérnum; *quia exultátio cordis mei funt. Inclinávi cor meum ad faciéndas juftificatiónes tuas in ætérnum, * propter retributiónem. Niquos ódio hábui, * & legem tuam diléxi. Adjútor & fufceptor meus es tu; & in verbum tuum fuperfperávi. * Declináte à me maligni, &fcrutábor mandáta Dei mei. Súfcipe me fecúndùm elóquium tuum, & vivam ; * & non confundas me ab expectatióne mea. A'djuva me, & falvus ero;* & meditábor in juftificatiónibus tuis femper. Sprevifti omnes difcedéntes à judiciis tuis; * quia injúfta cogitátio eórum. Prævaricántes reputávi omnes peccatóres terræ ; ideò diléxi teftimonia tua. Confige timóre tuo carnes meas, * à judicijs enim tuis timui. Feci judicium & juftitiam;* non tradas me calumniántibus me. Súfcipe fervum tuum in bonum; non calumniéntur me fupérbi. O'culi mei defecérunt in fa lutáre tuum, * & in elóquium juftitiæ tuæ. Fac cum fervo tuo fecúndùm mifericórdiam tuam; * & juftificatiónes tuas doce me. Servus tuus fum ego; * da mihi intellectum ut fciam teftimónia tua. Tempus faciéndi, Dómine : *diffipavérunt legem tuam. I'deò dilexi mandáta tua,* fuper aurum & topázion. Proptéreà ad omnia mandáta tua dirigébar;* omnem viam iníquam ódio habui. Antiphona. Inclinávi cor meum, Dómine, ad faciéndas juftificatiónes tuas in ætérnum. Pfal. 118. 112. Capitulum. 1. Joan. 4. 16. DEus charitas eft, & qui manet in charitáte, in Deo manet, & Deus in eo. B. breve In ætérnum Dómine *Non oblivifcar juftificatiónes tuas; Repetitur. In ætérnum, Dómine, * Non oblivifcar justificatiónes tuas. y. Quia in ipfis vivificáfti me. Non oblivifcar juftificatiónes tuas. y. Glória. Repetitur, In ætérnum, &c. V. Lucérna pédibus meis verbum tuum. R. Et lumen fémitis meis. Pf. 118. 93. 105. Oratio ut in Proprio de Tempore. |