Sermo fancti Bernárdi Ab

bátis.

LECTIO II.

In Vigilia Nativitatis Domini, Sermo tertius. Os qui in púlvere eftis, expergifcimini & laudáte: quia véniet médicus ad ægrótos, redémptor ad vénditos, ad errántes via, ad

mórtuos vita. Venit quippe

maris ómnia peccáta noftra, qui fanet omnes infirmitátes noftras, qui nos própriis húmeris ad própria dignitátis repórtet originem. Magna eft ifta poténtia:fed plus eft miránda mifericórdia, quòd fic veníre vóluit, qui pótuit fubvenire. Hódie, inquit, fciétis

quia véniet Dóminus. Verba hæc quidem fuo loco & témpore in Scriptúra pófita funt: fed non incongruè illa Vigí liæ Dominica Nativitátis Eccléfia mater aptávit. Cuftodiéndæ funt vigília noctis fupra gregem cogitatiónum & actionum noftrárum, ut fi in prima vigília vel fecúnda vel tértia Dóminus vénerit, parátos nos invéniat. Et mane, inquit, vidébitis glóriam ejus. O manè, ô dies, quæ mélior es in átriis Dómini fuper millia ! Cùm fplen'dor lucis & fervor charitátis ufque in altiffima illa magnália terrárum íncolas illuftrabit.

R. Véfpere fciétis, quòd Dóminus eduxérit vos de terra Egypti * Et manè vidébitis glóriam Dómini. Exod. 16. v. 6. 7. V. Mefsias venit, qui dicitur Chriftus. Joan. 4 25. * Et manè. Lectio fancti Evangéli fe

cúndùm Matthæum. LECTIO III. Cap. 1. 18. Um effet defponfata mater Jefu María Jofeph, antequàm convenirent, invénta eft in útero habens de Spíritu fancto. Homilía fancti Juftini mártyris. Apologia fecunda anno 150. ad Imperatorem Antoninum Senatumque Romanum. Perbis [Stella ex Jacob Rophéta Ifaías fcripfit his oriétur, & flos ex Jeffe radice erumpet. ] Stella autem lúcida orta eft flofque ex Jeffe radice pródiit Chriftus. Eum enim Virgo, quæ à Jacóbo originem duxit, qui Judæ, quem Judæórum patrem effe dixi, pater fuit, Dei vi ac virtúte péperit. Et Jeffæ genus quidem ipfe ex oráculo & vaticinatione fuit, Jacóbi autem & Judæ géneris fucceffióne erat filius. Dei vis ad Virginem advéniens obumbrávit, fecitque ut Virgo grávida effet. Per Ifaíam prophéticus Spíritus hunc nafcitúrum afféruit :

hic

Spiritum vimque Dei nefas eft áliud intelligi nifi Verbum, quod étiam primogénitum Dei eft. Atque hic fuo ad Virginem advéntu & adumbratióne eam grávidam effécit. Nomen autem Jefum hebráïco fermóne, græco eum qui falútem dat, declárat. Ubi verò nafciturus effet, quemádmodum álius Prophéta Michæas prædixerit, audíte. Hæc illfus verba funt, [ & tu Béthleem terra Judæ, nequáquam mínima es in principibus Judæ. Ex te enim exíbit dux qui reget pópulum meum.] Vicus autem eft quidam in regióne Judæórum, qui quinque & triginta millibus Hierofólimis abeft; in quo Jefus Chriftus natus eft, id quod étiam intelligere potéstis ex cénfibus, qui coacti funt, Quirino primo veftro in Judæa Prætóre.

R. Quod in María natum eft, de Spíritu fancto eft; páriet Filium: * Ipfe falvum fá ciet pópulum fuum à peccátis eórum. Matth. 1. v. 20. 21. ý. Filii Sion, exultáte, & lætámini in Deo veftro. Joel. 2. 23. Ipfe. y. Glória.

* Ipfe. AD LAUDES

MATUTINA S.

. Sacerd. Cantábo fortitúdinem tuam,

Dómine;

R. Et exultábo manè mifericórdiam tuam. Pfal. 58. 17. Pfalmi de Feria cum fequentibus Antiphonis.

Ant. 1. a. Mittet Dóminus Salvatórem, & propugnatórem, qui líberet. Ifa. 19. 20.

Ant. 2. d. Proclamáte ad Dóminum, ipfe addúcet vobis jucunditátem fempitérnam cum falúte veftra. Baruch 4. 29.

Ant. 3. a. Propè eft ut véniat tempus ejus, & dies ejus non elongabúntur. Ifa. 14. I.

Ant. 4. e. Sanctificámini, cras enim fáciet Dóminus inter vos mirabília. Jofue 3. 5.

H

Ant. 5.a. Lauda & lætáre, filia Sion: quia ecce vénio, & habitábo in médio tui. Zach. 2. 10. Capitulum. Agg. 2. v. 7. 8. Ec dicit Dóminus exercítuum: Adhuc unum módicum eft, & ego commovébo cœlum, & terram, & mare, & áridam. Et movébo omnes Gentes:& véniet defiderátus cunctis Géntibus.

Hymnus ut in Feriis Ad ventûs.

v. Audítam fac mihi manè mifericórdiam tuam, . Quia B. in te fperávi. Pf. 142. 8.

Ad Benedictus, Ant. 7. c. Ufquequò tu non miferébe

Deus, qui nos redemptió

nis noftræ ánnuâ expectatióne lætíficas; præfta ut Unigénitum tuum, quem redemptórem læti fufcipimus, veniéntem quoque júdicem fecúri videámus, Dóminum noftrum Jefum Chriftum fllium tuum, qui tecum vivit & regnat in unitáte Spiritûs fancti Deus, per ómnia fécula feculórum. Amen.

AD HORAS, Duplex. Antiphone de Laudibus, Pfami de Feria.

AD PRIMA M. Capitulum. Ofea 6. 3. Ciémus, fequemúrque ut cognofcámus Dóminum: quafi dilúculum præparátus eft egreffus ejus, & véniet quafi imber nobis temporáneus & ferótinus terræ.

B. br. Chrifte Fili Dei vivi,* Miferére nobis. Matth. 16. 16. Tob. 8. 10. Repetit. Christe. y. Qui ventúrus es in mundum. Joan. 6. 14. *Miferére nobis. y. Glória, Repetitur, Chrifte.

Juva nos,

y. Exúrge, Dómine, ád. Et rédime nos propter nomen tuum. Pfal. 43. 26.

Hac die loco Canonis le

guntur fequentia ex Mar tyrologio Romano. Octavo Kaléndas Januárii.

ANno à creatione mun

:

di, quando in princípio Deus creávit cœlum & terram,quinquies milléfimo centéfimo nonagefimo nono: à dilúvio verò, anno bis milléfimo nongentéfimo quinquagefimo feptimo à nativitáte A'brahæ, anno bis milléfimo quintodécimo ; à Móyfe & egreffu pópuli Ifraël de Ægypto, anno milléfimo quingentefimo décimo. Ab unctióne David in Regem, anno millefimo trigélimo fecúndo: hebdomadâ fexagefimâ quintâ juxta Daniélis prophétiam: Olym píade centéfimâ nonagélimá quartâ: Ab urbe Roma cóndita

quinquagefimo fecúndo : anno impérii Octaviáni Augústi quadragefimo fecúndo, toto orbe in pace compófito, fextâ mundi ætáte, Jefus Chriftus, ætérnus Deus æterníque Patris Filius, mundum volens adventu fuo piíffimo confecráre, de Splritu fancto concéptus, novémque poft conceptiónem decúrfis ménfibus, in Béthleem Judæ náfcitur ex María Virgine, factus homo. Nativítas Dómini noftri Jefu Chrifti fecúndùm carnem.

AD TERTIA M. Capitulum. Mich. 5. v. 4. 5. Sabit dominátor, & pafcet in fortitúdine Dómini, in fublimitáte nóminis Dómini Dei fui; & nunc magnificábitur ufque ad términos terræ. Et erit ifte pax. R.br. Cognofcámus, Dómine;

In terra viam tuam

Belt Cognofcámus.

y. In ómnibus Géntibus falutáre tuum: In terra. . Glória. Repet. Cognofcámus. Pfal. 66. 3.

y. Lætábimur in falutári tuo, R. Et in nómine Dei noftri magnificábimur. Pfal. 19. 6.

AD SEX TA M. Capitulum. Ifa. 10. v. 24.

25. 27. Dóminus Deus

* Exaltétur manus tua. Repetitur, Exurge. y. Ne oblivifcáris pauperum : * Exaltétur. y. Glória. Repetitur, Exúrge. Pfal. 10. 12.

y. Citò anticipent nos mifericórdiæ tuæ;. Quia páuperes facti fumus nimis. Pj. 78.8. A D NONA M. Capitulum. Dan. 9. 24. Eptuaginta hebdomades abbreviatæ funt fuper pópulum tuum, & fuper urbem fanctam tuam, ut confummétur prævaricátio, & finem accipiat peccátum, & deleátur iniquitas, & adducátur juftitia fempitérna, & impleátur vífio, & prophétia & ungátur Sanctus fanctórum.

B. br. Véniat fuper me * Mifericórdia tua, Dómine.

re, pópulus meus habitátor Sion; adhuc enim, paululùm modicúmque, & auferétur onus de húmero tuo, & jugum de collo tuo.

R.br. Exurge, Dómine.

táre tuum fecúndùm elóquium tuum. * Mifericórdia. . Glória. Repet. Véniat.

y. Véniant mihi, Dómine, R. Miferatiónes tuæ, & vivam Pf. 118. v. 41. 77.