Prævenérunt óculi mei ad Principes perfecutifunt me te dilúculò, ut meditárer dlóquia tua. Vocem meam audi fecúndùm mifericórdiam tuam, Dómine,& fecúndùm judicium tuum vivifica me. Appropinquavérunt perfequéntes me iniquitáti; *à lege autem tua longè facti funt. Propè es tu, Dómine, *& omnes viæ tuæ véritas. Initio cognóvi de testimóniis tuis; quia in ætérnum fundáfti ea. * Vide humilitátem meam,& éripe me; quia legem tuam non fum oblitus, Júdica judicium meum, & rédime me; propter eló quium tuum vivifica me. Longè à peccatóribus falus; quia juftificatiónes tuas non exquifiérunt. Mifericórdiæ tuæ multæ, Dómine; fecúndùm judi cium tuum vivífica me. Multi qui perfequúntur me, & tribulant me ; * à teftimoniis tuis non declinávi. Vidi prævaricántes, & tabefcébam; quia elóquia tua non cuftodiérunt. Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine;* in mifericórdia tua vivifica me. Princípium verbórum tuórum véritas: in ætérnum ómnia judícia juftitiæ tuæ. gratis; & à verbis tuis formidávit cor meum. Lætábor ego fuper elóquia tua, ficut qui invénit fpólia multa. Iniquitátem ódio hábui,& abominátus fum; * legem autem tuam diléxi. Sépties in die laudem dixi tibi, *fuper judícia justític tuæ, Pax multa diligéntibus legem tuam, & non eft illis fcandalum. Expectábam falutáre tuum, Dómine; *& mandáta tua diléxi. Cuftodívit ánima mea teftimónia tua, * & diléxit ea veheménter. Servávi mandáta tua & teftimonia tua; * quia omnes viæ meæ in confpectu tuo. Appropinquet deprecatio mea in confpéctu tuo, Dómine:* juxta eloquium tuum da mihi intellectum. Intret poftulátio mea in confpectu tuo: * fecúndùm elóquium tuum éripe me. Eructábunt lábia mea hymnum * cùm docúeris me juftificatiónes tuas. Pronuntiábit lingua mea elóquium tuum; * quia ómnia mandáta tua æquitas. Fiat manus tua ut falvet me;* quóniam mandáta tua elégi. Concupivi falutáre tuum, tuos Dómine; & lex tua meditátio mea eft. Vivet ánima mea, & laudábit te; * & judícia tua adjuvábunt me. Errávi ficut ovis quæ pérüit ; * quære quære fervum tuum, quia mandáta tua non fum oblitus. Ant. Mandáta tua diléxi, Dómine,in mifericórdia tua vivifica me. Pfal. 118. 159. Capitulum. 1. Timot. 1. 5. Inis tuórum. * fcabéllum pedum Virgam virtútis tuæ emít tet Dóminus ex Sion, * domináre in médio inimicórum tuórum. Tecum principium in die virtútis tuæ in fplendóribus fanctórum, *ex útero ante luciferum génui te. Jurávit Dóminus, & non pœnitébit eum ; * Tu es facérdos in ætérnum, fecúndùm ordinem Melchifedech. Dóminus à dextris tuis, fciéntia bona & fide non ficta. R. breve, Clamávi in toto corde meo Exáudi me, Dómine. Repetitur, Clamávi. y. Juftificatiónes tuas requíram. Exáudi. v. Glória. Repetitur, Clamávi. v. Clamávi ad te falvum me fac, R. Ut cuftodiam mandáta tua. Pfal. 118. 145. 146. Judicábit in natiónibus implébit ruínas, * conquaffăbit cápita in terra multó rum. De torrente in via bibet ;* proptéreà exaltábit caput. Ant. Dixit Dóminus Dómino meo Sede à dextris meis. v. 1. Per Annum, Ant. 2. D. Sanctum. Pfalmus 110. Onfitebor tibi, Dómine, Oratio ut in Proprio de Cin foto corde meo,* in Tempore. AD VESPERA S. concílio juftórum & congre Pater. Ave. Deus in adjutórium. gatióne. Magna ópera Dómini, * Per Annum, Ant. 1. d. exquisíta in omnes voluntátes Dixit. ejus. Confeffio & magnificéntia opus ejus, & juftitia ejus manet in féculum féculi. Memóriam fecit mirabilium fuórum, miféricors & mife 3 rátor Dóminus, * efcam dedit timéntibus fe. Memor erit in féculum teftaménti fui, * virtútem óperum fuórum annuntiábit pópulo fuo; Ut det illis hereditátem géntium: * ópera mánuum ejus, véritas & judícium. Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in féculum féculi; facta in veritáte & æquitáte. Redemptiónem mifit pópulo fuo;* mandávit in ætérnum teftaméntum fuum. Sanctum & terribile nomen ejus:* inítium fapiéntiæ, timor Dómini. Intellectus bonus ómnibus faciéntibus eum; laudátio ejus manet in féculum féculi. Ant. Sanctum & terribile nomen ejus inftium fapiéntiæ, timor Dómini. v. 9. Per Annum, Ant. 3. A. Qui timet. Jucúndus homo, qui miferétur & cómmodat, difpónet fermónes fuos in judicio; quia in ætérnum non commovébitur. In memória ætérna erit juftus, ab auditióne mala non timébit. Parátum cor ejus fperáre in Dómino, confirmátum eft cor ejus, * non commovébitur, donec defpiciat inimícos fuos. Difpérfit, dedit paupéribus, juftitia ejus manet in féculum féculi,* cornu ejus exaltábitur in glória. Peccátor vidébit, & irafcétur, déntibus fuis fremet & tabéfcet: * desiderium peccatórum períbit. Ant. Qui timet Dóminum, in mandátis ejus volet nimis. v. I. , Per Annum Ant. 7. C. Sit nomen. Pfalmus 112. BEátus vir, qui timet Dó. Llaudáte nomen Dómini. minum, in mandátis ejus volet nimis. Potens in terra erit femen ejus generátio rectórum benedicétur. Glória & divitiæ in domo ejus : & juftitia ejus manet in féculum féculi. Exórtum eft in tenebris lumen rectis, * miféricors & miferátor & juftus. Sit nomen Dómini benedíctum, ex hoc nunc, & ufque in féculum. A folis ortu ufque ad oclaudábile nomen cafum Dómini. Excélfus fuper omnes gentes Dóminus, & fuper cœlos glória ejus. Quis ficut Dóminus Deus noster, qui in altis hábitat, ⋆ & humília réfpicit in cœlo & in terra ? Súfcitans à terra inopem, & de ftércore érigens páupe rem; Ut cóllocet eum cum principibus, cum princípibus pópuli fui. Qui habitáre facit ftérilem in domo, * matrem filiórum lætántem. Ant. Sit nomen Dómini benedíctum, ex hoc nunc, & ufque in féculum. v. 2. Per Annum, Ant. 1. irreg. d. Nos qui vívimus. Pfalmus 113. IN éxitu I'fraël de Ægypto, domus Jacob de pópulo bárbaro. Facta eft Judæa fanctificátio ejus, * Ifraël potéftas ejus. Mare vidit & fugit; * Jordánis convérfus eft retrórsùm; Montes exultavérunt ut arietes,*& colles ficut agni óvium. Quid eft tibi mare, quòd fugífi?* & tu Jordánis, quia convérfus es retrorsùm ? Montes exultáftis ficut aríetes, & colles ficut agni óvium. A facie Dómini mota eft Non nobis, Dómine, non nobis, fed nómini tuo da glóriam fuper mifericórdia tua & veritáte tua; Nequándo dicant gentes;' Ubi eft Deus eórum? Deus autem nofter in cœlo: * ómnia quæcúnque vóluit, fecit. Simulácra géntium, argéntum & aurum, * ópera mánuum hóminum. Os habent & non loquéntur, óculos habent, & non vidébunt. Aures habent, & non áudient; nares habent, & non odorábunt. Manus habent, & non pal pábunt; pedes habent, & non ambulábunt ; * non clamábunt in gutture fuo. Símiles illis fiant qui fáciunt ea,*& omnes qui confidunt in eis. Domus Ifraël fperávit in Dómino,* adjútor eórum & protéctor eórum eft. Domus A'aron fperávit in Dómino,* adjútor eórum & protéctor eórum est. * Qui timent Dóminum fperavérunt in Dómino; adjútor eórum & protéctor eórum eft. Dóminus memor fuit nof tri, & benedíxit nobis. Benedixit dómui I'fraël, benedíxit dómui A'aron. Benedíxit ómnibus, qui ti * pusillis ment Dóminum > Benedicti vos à Dómino,* qui fecit cœlum & terram. Cœlum cœli Dómino; * terram autem dedit filiis hóminum. Non mórtui laudábunt te, Dómine,* neque omnes qui defcéndunt in inférnum. Sed nos qui vívimus, benedicimus Dómino,* ex hoc nunc, & ufque in féculum. Zelo pari, fac a'mulus V. Dirigátur,Dómine, orátio mea, . Sicut incénfum in confpéctu tuo. Pf. 140. 2. Canticum B. Maria Virginis. Luc. 1. 46. Ant. Nos qui vivimus, Magnificat* ánima mea benedicimus Dómino. v. 18. Per Annum, Capitulum. Eccli. 2. v. 10. 12. Qu Ui timétis, Dóminum, diligite illum, & illuminabúntur corda veftra. Quis enim permánfit in mandátis ejus, & derelictus eft aut quis invocávit eum defpéxit illum ? B. Deo grátias. L & Per Annum, Hymnus. Er lux, & umbra mútuò Dóminum. Et exultávit fpiritus meus* in Deo falutári meo. Quia refpéxit humilitátem ancillæ fuæ:* ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes. Quia fecit mihi magna, qui potens eft ; * & fanétum nomen ejus. pro Et mifericórdia ejus à génie in progénies *timentibus eum. Fecit poténtiam in bráchio fuo: Depófuit poténtes de fede, * & exaltávit húmiles. Efuriéntes implevit bonis;* & divites dimifit inánes. Sufcépit Ifraël púerum fuum, recordátus mifericórdiæ fuæ. |