* fuum, & ad operatiónem fuam ufque ad vésperam. Altera divifio Pfalmi 103. Uam magnificáta funt nia in fapiéntia fecifti ;* impléta eft terra poffeffióne tuâ. Hoc mare magnum, & fpatiófum mánibus: * illio reptília, quorum non est númerus, animália pusilla cum magnis. Illic naves pertransfbunt, draco ifte, quem formásti ad illudéndum ei. O'mnia à te expectant, * ut des illis efcam in témpore. Dante te illis, cólligent; * aperiénte te manum tuam, ómnia implebúntur bonitáte. Averténte autemte fáciem, turbabúntur ; * áuferes fpíritum eórum, & deficient, & in púlverem fuum reverténtur. Emittes Spíritum tuum, & Creabûntur; * & renovábis I faciem terræ. Sit glória Dómini in féculum:lætábitur Dóminus in opéribus fuis: Qui réfpicit terram, & facit eam trémere,* qui tangit montes, & fumigant. Cantábo Dómino in vita pfallam Deo meo mea > quandiu fum. Jucúndum fit ei eloquium meum; ego verò delectábor in Dómino. Deficiant peccatóres à ter ra, & iniqui ita ut non fint : * bénedic, ánima mea,Dómino. Ant. Quàm magnificáta funt ópera tua, Dómine! óm IN II. NOCTURNO. Per Annum, Ant. 4. irreg. c. Ipfe. Pfalmus 104. Onfitémini Dómino & invocáte nomen ejus, annuntiáte inter Géntes ópera ejus. Cantáte ei, & pfällite ri,* narráte ómnia mirabilia ejus. C * Laudámini in nómine fancto ejus: * lætétur cor quærêntium Dóminum. Quærite Dóminum, & confirmámini; * quærite faciem ejus femper.. Mementóte mirabílium ejus, quæ fecit; * prodigia ejus & judícia oris ejus. Semen Abraham, fervi ejus, filii Jacob elécti ejus. Ipfe Dóminus, Deus nofter;* in univérfa terra judí, cia ejus. Memor fuit in féculum tef taménti fui, verbi, quod mandávit in mille generatiónes; Quod difpófuit ad A'braham, & juraménti fui ad I'faac. Et ftatuit illud Jacob in præcéptum, & Ifraël in teftaméntum ætérnum. Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, funiculum hereditátis veltræ. * Cùm effent número brevi, pauciffimi, * & incolæ ejus. Et pertranfiérunt de gente in gentem, & de regno ad pópulum álterum. Non reliquit hóminem nocére eis, & corripuit pro eis reges. Nolite tangere chriftos meos, * & in Prophétis meis nolíte malignári. Et vocávit famem fuper terram, & omne firmaméntum panis contrivit. Mifit ante cos virum; *in fervum venúndatus eft Jofeph. Convértit cor eórum u odírent pópulum ejus, * & dolum facerent in fervos ejus. Humiliavérunt in compédibus pedes ejus, ferrum pertránfiit ánimam ejus, * donec veniret verbum ejus. Elóquium Dómini inflammávit eum; mifit rex, & folvit eum, princeps populórum, & dimifit eum. * Conftituit eum Dóminum. domûs fuæ, & príncipem omnis poffeffionis fuæ : Ut erudiret príncipes ejus ficut femetipfum, & fenes ejus prudéntiam docéret. Divifio Pfalmi 104. Et Ntrávit Ifraël in Egyp IN tum, * & Jacob áccola fuit in terra Cham. Et auxit pópulum fuum veheménter ** & firmávit cum fuper inimicos ejus, * Altera divifio Pfalmi 104. Etáta eft Egyptus in profectióne eórum ; quia incubuit timor eórum. fuper eos. Expandit nubem in protectiónem eórum, * & ignem ut lucéret eis per noctem. Petiérunt, & venit cotúrnix; & pane cœli faturá* vit eos. Dirúpit petram, & fluxérunt aquæ, abiérunt in ficco flúmina; Beáti qui cuftodiunt judícium, & fáciunt juftitiam in omni témpore. Meménto noftri, Dómine, in beneplácito pópuli tui; * vifita nos in falutári tuo. Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætitia gentis tuæ ; ut laudéris cum hereditáte tua. Peccávimus cum pátribus noftris, * injuftè égimus, iniquitátem fécimus. Patres noftri in Ægypto non intellexérunt mirabília *non fuérunt mémores multitúdinis mifericórdiæ tuæ. tua, Et irritavérunt afcendéntes in mare, * mare Rubrum.. Et falvávit eos propter nomen fuum, ut notam fáceret potentiam fuam. Etincrépuit mare Rubrum, & exficcátum eft;* & dedúxit eos in abyffis ficut in deférto. Et falvávit cos de manu odiéntium, * & redémit eos. de manu inimíci. Et opéruit aqua tribulántes eos; ★ unus ex eis non remanfit. Et credidérunt verbis ejus, * & laudavérunt laudem ejus. ★ Citò fecérunt, obliti funt óperum ejus, & non fuftinuérunt consilium ejus. Et concupiérunt concupifcéntiam in deférto, * & tentavérunt Deum in inaquófo. Et dedit eis petitiónem ipfórum, * & mifit faturitátem in ánimas eórum. Divifio Pfalmi 105. Et Rritavérunt Móyfen in caftris * Aaron fanctum · Dómini. > 4 exaudiérunt vocem Dómini. Et elevávit manum fuam fuper eos, ut profterneret eos in deférto; Et ut dejiceret femen eórum in natiónibus,* & dispéṛgeret eos in regiónibus. Et initiáti funt Beélphegor;* & comedérunt facrificia mortuórum, Et irritavérunt eum in adinventiónibus fuis; & multiplicáta eft in eis ruína. Et ftetit Phínees, & placávit; * & ceffavit quaffatio; Et reputátum eft ei in justftiam, in generatiónem & generatiónem ufque in fempitérnum. IR Altera divifio Pfalmi 105. Et Rritavérunt eum ad aquas contradictiónis; * & vexátus eft Móyfes propter eos; Quia exacerbavérunt fpiritum ejus, * & diftinxit in lábiis fuis. Non difperdiderunt gendixit Dóminus * quas 9 tes illis. Tuárum, ⋆ quas facrificavérunt fculptilibus Chánaan. Et infecta eft terra in fanguinibus, & contamináta eft in opéribus eórum; * & fornicáti funt in adinventiónibus fuis. Et irátus eft furóre Dóminus in pópulum fuum, & * abominátus eft hereditátem fuam. Ant. Salvos nos fac, Dómine Deus nofter, ut confiteámur nómini fancto tuo. v. 47. Per Annum. y. In die clamávi & nocte coram te. R. Intret in confpéctu tuo orátio mea,Dómine. Pfal. 87. 1. 2. AD LAUDES MATUTIN A S. V. Sacerdotalis. Fiat mifericórdia tua, Dómine, fuper nos; R. Quemádmodum fperávimus in te. Pf. 32. v. 22. Deus in adjutórium. Per Annum, Ant. 1. D. Bonum eft. Pfalmus 91. B Onum eft confitéri Dómino, * & pfallere nómini tuo, Altiffime; Ad annuntiándum manè mifericórdiam tuam, * & veritátem tuam per noctem, In decachórdo pfaltério,* cum cántico, in cithara. Quia delectasti me, Dómine, in factúra tua; * & in opéribus mánuum tuárum exultábo. Quàm magnificáta funt ópera tua, Dómine!* nimis profúndæ factæ funt cogitatiónes tuæ. Vir insípiens non cognóf* & ftultus non intélliget hæc. cet, Cùm exórti fuerint peccatóres ficut foenum,*& apparuerint omnes, qui operántur |