ỳ. Exúrge, Dómine, ádjuva nos; R. Et rédime nos propter nomen tuum. Pfal. 43. 26. . Dómine, exáudi oratiónem meam, R. Et clamor meus ad te véniat. Pf. 101. I. ý. Dóminus vobifcum. R. Et cum fpíritu tuo. Oratio ut in Proprio de Tempore. AD SEX TAM. Deus in adjutórium, &c. RR Deus, Qui témperas rerum vices; EXTINGUE flammas lí- Aufer calórem nóxium, Sit biórum ejus non fraudáfti eum. Quóniam prævenifti eum in benedictiónibus dulcédinis;* pofuifti in cápite ejus corónam de lápide pretiofo. Vitam pétit à te ; * & tribuffti ei longitúdinem diérum in féculum, & in féculum féculi. Magna eft glória ejus in falutári tuo; * glóriam & magnum decórem impónes fuper eum. Quóniam dábis eum in benedictiónem in féculum féculi; * lætificábis eum in gáudio cum vultu tuo. Quóniam rex fperat in Dómino * & in mifericórdia Altiffimi non commovébitur. Inveniátur manus tua ómnibus inimicis tuis: * déxtera tua invéniat omnes, qui te odérunt. Pones eos ut clibanum ignis in témpore vultûs tui: * Dóminus in ira fua conturbábit eos, & devorábit eos ignis. Fructum eórum de terra perdes, * & femen eórum à filiis hóminum. Quóniam declinavérunt in te mala; * cogitavérunt consília, quæ non potuerunt stabilire. Quóniam pones eos dorfum:* in relíquiis tuis præ parábis vultum eórum. Exaltáre, Dómine, in vir Divifio Pfalmi 26. túte tua : * cantábimus & EXáudi, Dómine, vocem pfallémus virtútes tuas. Pfalmus 26. O'minus illuminátio mea, & falus mea, D% timébo ? quem * Unam petii à Dómino hanc requiram, ut inhábi tem in domo Dómini ómnibus diébus vitæ meæ : Ut videam voluptátem Dómini * & vifitem templum ejus. Quóniam abfcóndit me in tabernáculo fuo: in die malórum protéxit me in abfcóndito tabernáculi fui. In petra exaltávit me,*& nunc exaltávit caput meum fuper inimícos meos. Circuivi, & immolávi in tabernáculo ejus hóftiam vociferatiónis : cantábo, & pfalmum dicam Dómi no. meam, quâ clamávi ad te: * miferére mei, & exáudi me. Tibi dixit cor meum, exquisívit te fácies mea: ★ fáciem tuam, Dómine, requí ram. Ne avértas fáciem tuam à me; ne declines in ira à fervo tuo. Adjútor meus efto, ne derelínquas me, * neque defpícias me, Deus falutáris meus. Quóniam pater meus & mater mea dereliquérunt me; * Dóminus autem affumpfit me. Legem pone mihi, Dómine, in via tua, * & dirige me in fémitam rectam propter inimícos meos. Ne tradideris me in ánimas tribulántium me; * quóniam infurrexérunt in me teftes iniqui, & mentíta est iníquitas fibi. Credo vidêre bona Dómini, * in terra vivéntium. Expécta Dóminum, viríliter age, & confortétur cor tuum, & fuftine Dóminum. Ant. Exáudi, Dómine, vocem meam, quâ clamávi ad te. v. 7. Per Annum, Capitulum. I. Foan. 3. I. Idéte qualem charitátem dedit nobis Pater, ut filii Dei nominémur. & fimus. R.br. Benedícam Dóminum * In omni témpore. Repetitur, Benedicam Dóminum * In omni témpore. v. Semper laus ejus in ore meo.* In omni témpore. y. Glória. Repetitur, Benedicam. Pfal. 33. 2. V. Laudábo Dóminum in vita mea, R. Pfallam Deo meo quándiù fuero, Pfal. 145. 2, Preces, fi dicenda fint babentur fuprà ad Tertiam. pag. 56. Oratio ut in Proprio de | Tempore. D Pfalmus 52. Ixit insípiens in corde fuo: Non eft Deus. Corrupti funt, & abominábiles facti funt in iniquitátibus; non eft qui făciat bonum. Deus de cœlo profpéxit fuper filios hóminum, * ut videat fi eft intélligens, aut requirens Deum. Omnes declinavérunt, fimul inútiles facti funt: * non eft qui faciat bonum, non est ufque ad unum. Nonne fcient omnes, qui operántur iniquitátem, * qui dévorant plebem meam ut cibum panis? Deum non invocavérunt:* illic trepidavérunt timóre ubi non erat timor. Quóniam Deus diffipávit offa eórum, qui hominibus placent: *confufi funt, quóniam Deus fprevit eos. Quis dabit ex Sion falutáre Ifraël cùm convér terit Deus captivitátem plebis fuæ, exultábit Jacob, & lætábitur I'fraël. Quia non eft refpéctus morti eórum, & firmaméntum in plaga eórum. In labóre hominum non * & cum hominibus funt non flagellabúntur. I'deò ténuit eos fupérbia, * opérti funt iniquitáte & impietáte fuâ. Pródiit quafi ex ádipe infeórum:transiérunt quitas in afféctum cordis. Cogitavérunt, & locúti & locúti funt nequitiam:* iniquitátem in excélfo locúti funt. Pofuérunt in cœlum os fuum; & lingua eórum transívit in terra. I'deò convertétur pópulus meus hic; * & dies pleni inveniéntur in eis. Et dixérunt: Quómodo fcit Deus, * & fi eft fciéntia in Ecce ipfi peccatóres, & abundántes in féculo,* obtinuérunt divitias. Et dixi: Ergò fine caufa juftificávi cor meum, * & lavi inter innocéntes manus meas; Et fui flagellátus totâ die, * & caftigatio mea in matutínis. Si dicébam: Narrábo fic,* ecce natiónem filiórum tuórum reprobávi. Exiftimábam ut cognófcerem hoc, labor eft ante me. Divifio Pfalmi 72. Enuifti manum déxte ram meam, & in voluntáte tua deduxifti me, * & cum glória fufcepifti me. Quid enim mihi eft in cœlo* & à te quid vólui fuper terram ? Defécit caro mea, & cor meum: Deus cordis mei & pars mea Deus in ætérnum. Quia ecce, qui elóngant fe à te, períbunt: * perdidifti omnes, qui fornicántur abs te. Mihi autem adhærére Deo bonum eft,* pónere in Dómino Deo fpem meam; Ut annúntiem omnes præ dicatiónes tuas, filiæ Sion. in portis R.br. Ab occultis meis* Munda me, Dómine, Repet. Ab occultis meis * Munda me, Dómine. v. Et ab aliénis parce fervo tuo. * Munda me, Dómine. y. Glória Patri. Repet. Ab occultis. Pf. 18. 13. 14. v. Pérfice greffus meos in fémitis tuis, R. Ut non moveántur veftigia mea. Pf.16.5. Preces fi dicenda fint, habentur fuprà ad Tertiam. Oratio ut in Proprio de Tempore. meam : meam miféricors Dóminus, & juftus, & Deus nofter miferétur. Cuftodiens párvulos Dóminus; * humiliátus fum,& liberávit me. quia Dó Convértere, ánima mea, in réquiem tuam ; minus benefécit tibi. Quia erípuit ánimam meam de morte, * óculos meos à lácrymis, pedes meos à lapfu. Placébo Dómino * in regióne vivórum. Ant. Convértere, ánima mea, in réquiem tuam, quia Dóminus benefécit tibi. v. 7. Ant. 2. f. Quid retribuam. Pfalmus 115. Rédidi, propter quod locútus fum: AD VESPERAS. Ceciduum prego au Pater. Ave. Deus in adjutórium. Per Annum Convértere. D tem humiliátus fum nimis. Ego dixi in excéssu meo:* Ant. 1. d. Omnis homo mendax. Pfalmus 114. cem oratiónis meæ. Quia inclinávit aurem fuam mihi;& in diébus meis invocábo. Quid retribuam Dómino, * pro ómnibus quæ retribuit mihi? Cálicem falutáris accfpiam; * & nomen Dómini invocábo. Vota mea Dómino reddam coram omni pópulo |