Nifi Dóminus cuftodierit civitátem, * fruftra vigilat qui cuftodit eam. Vanum est vobis ante lucem fürgere:* fürgite poftquam fedéritis, qui manducátis panem dolóris. Cum déderit dilectis fuis fomnum ; ecce heréditas Dómini, filii; merces, fructus ventris. Sicut fagittæ in manu poténtis; ita filii excuffórum. Beátus vir qui implévit defidérium fuum ex ipfis; non confundetur cùm loquétur inimícis fuis in porta. Ant. Nifi Dóminus ædificáverit domum, in vanum laboravérunt qui ædificant Maríque metas imprimis; Glebas nec imber mólliit; DONA, Creátor, córdibus, Quæ feminásti gérmina: Tibi, tuæque débitos Proférre fructus glória. Qui nos creávit laus Patri, Laus qui redémit Fílio, Qui charitáte nos foves Sit par tibi laus, Spíritus. Amen.. y. A cuftódia matutina ufque ad noctem fperet Ifraël in Dómino; R. Quia apud Dóminum mifericórdia. Pfal. 129. 6. 7. Ad Magnificat, Ant. 5. a. Exultávit fpiritus meus in Deo falutári meo. Luc. 1.47. Preces fi dicende fint, babentur fuprà, pag. 46. Suffragia verò pag.63. Oratio ut in Proprio de Tempore. AD COMPLETORIUM. y. Convérte nos, Deus,&c. Deus in adjutórium,&c. Per Annum Ant. 4. d. N Dómino confído: quómodo dicitis ánimæ meæ Tránfmigra in montem ficut paffer? Quóniam ecce peccatóres quis nofter Dóminus eft? intendérunt arcum, paravérunt fagittas fuas in pharetra, ut fagittent in obfcuro rectos corde. * O'culi ejus in pauperem refpiciunt; pálpebræ ejus interrogant filios hóminum. Dóminus intérrogat juftum & impium: qui autem diligit iniquitátem, odit ánimam fuam, Propter mifériam fnopum, & gémitum pauperum,nunc exurgam, diçit Dóminus. Ponam in falutári ; * fiduciáliter agam in eo. Elóquia Dómini, elóquia cafta argéntum igne examinátum, probátum terræ, purgátum feptuplum. Tu, Dómine Dómine, fervábis nos, & cuftódies nos, * à generatióne hac in ætérnum. In circuitu ímpii ámbu lant: * fecúndùm altitúdinem tuam multiplicáfti filios hómi num. Pfalmus 12. Squequò, Dómine,obli Piuet fuper peccatóres lá- Uvilceris me in finem? * queos: ignis, & fulphur, cálicis eórum. Quóniam juftus Dóminus & juftitias diléxit:* æquitá tem vidit vultus ejus. Pfalmus II. Alvum me fac, Dómine, quóniam defécit fanctus;* quóniam diminútæ funt veritátes à filiis hóminum. Ufquequò avértis fáciem tuam à me? Quándiù ponam consília in ánima mea, * dolórem in corde meo per diem ? Ufquequo exaltábitur inic micus meus fuper me) * réfpice, & exáudi me, Dómine Deus meus. * Illúmina óculos meos, ne unquam obdormiam in mornequándo dicat inimícus meus Præválui advérsùs eum, te; Qui tríbulant me exultábunt fi motus fúero; *ego autem in mifericórdia tua fperávi. Exultábit cor meum in falutári tuo; cantábo Dómi no qui bona tribuit mihi,* & pfallam nómini Dómini altiffimi. Ant. Réfpice & exáudi me, Dómine Deus meus. v. 4. Per Annum, Capitulum. Thren. 2. 19. LA Auda in nocte, in principio vigiliárum: effúnde ficut aquam cor tuum ante confpéctum Dómini; leva ad Prophéta ficut noctibus Nobis geréndum præcipit, Paulúfque geftis cénfuit. VIDES malum, quod féci mus: Occúlta nostra pándimus, Qui nos creávit laus Patri, " IN I. NOCTURNO. FERIA QUARTA AD OFFICIUM NOCTURNUM. Pater. Ave. Credo. Dómine lábia mea apéries, ut fuprà pag. 1. Deus in adjutórium, &c. Per Annum, Invitatorium. Deus magnus Dóminus, Veníte, adorémus. Pf. 94. 3. Pfalmus, Venite, &c. ut fuprà, pag. 2. Per Annum. Hymnus. ERUM Creátor óptime, Rectórque nofter áfpice: Nos à quiéte nóxia, Merfos fopóre, libera. TE, fancte Chrifte, páfci Per Annum Ant. 4. E. Beáta. D Pfalmus 23. O'mini eft terra, & plenitúdo ejus orbis terrárum, & univérfi qui hábitant in eo. Quia ipfe fuper mária fundávit eum, & fuper flúmina præparávit eum. * Quis afcendet in montem Dómini? * aut quis ftabit in loco fancto ejus? I'nnocens mânibus,& mundo corde, * qui non accépit in vano ánimam fuam jurávit in dolo próximo fuo. Hic accipiet benedictiónem à Dómino, * & mifericórdiam à Deo falutári fuo. Hæc eft generátio quæréntium eum, quæréntium făciem Dei Jacob. Attóllite portas príncipes veftras, & elevámini porta æternáles; * & introibit Rex glória. Quis eft ifte Rex glória?* Dóminus fortis & potens, Dóminus potens in prælio. Attóllite portas príncipes veftras, & elevámini portæ æternáles; & introfbit Rex glóriæ. Quis eft ifte Rex glóriæ ? * Dóminus diffipat consilia Géntium; * réprobat autem cogitatiónes populórum, & réprobat consilia príncipum. Consilium autem Dómini in ætérnum manet: * cogitatiónes cordis ejus in genera tióne & generatiónem. Divifio Pfalmi 32. Dóminus virtútum ipfe eft Báta gens,cujus eft Dómi Rex glóriæ. Exultáte Pfalmus 32. Xultáte jufti in Dómino:* rectos decet collaudátio, Confitémini Dómino in cithara: * in pfaltério decem chordárum pfallite illi. Cantáte ei cánticum novum benè pfallite ei in vociferatióne. Quia rectum eft verbum Dómini * & ómnia ópera ejus in fide. Diligit mifericórdiam & mifericordiâ judícium Dómini plena eft terra; Verbo Dómini coeli firmáti funt; & fpíritu oris ejus omnis virtus eórum. nus Deus ejus;* pópulus, quem elégit in hereditátem fibi. De cœlo refpéxit Dóminus,* vidit omnes filios hóminum. De præparáto habitáculo refpéxit fuper omnes, qui hábitant terram. fuo Qui finxit fingillatim corda eórum: * qui intélligit ómnia ópera eórum. Non falvátur rex per mul tam virtútem; * & gigas non falvábitur in multitudine virtútis fuæ. Fallax equus ad falútem in abundantia autem virtútis fuæ non falvábitur. Ecce óculi Dómini fuper metuéntes eum ; * & in eis qui fperant fuper mifericór dia ejus. Ut éruat à morte ánimas eórum, * & alat eos in fame. A'nima noftra fuftinet Dóminum; * quóniam adjútor & protéctor nofter est. Quia in eo lætábitur cor noftrum;& in nómine fanc to ejus fperávimus, péntur inimíci ejus; * fúgiant qui odérunt eum, à facie ejus. Sicut déficit fumus, deficiant: ficut fluit cera à fàcie ignis, fic péreant peccatóres à fácie Dei. Et jufti epuléntur exultent in confpectu Dei, & delecténtur in lætitia. & Cantáte Deo, pfalmum dícite nómini ejus: iter fåcite ei, qui afcéndit fuper occáfum, Dóminus nomen illi, Exultáte in confpectu ejus; turbabúntur à fácie ejus, patris orphanórum, & júdicis viduárum. Deus in loco fancto fuo;* Deus, qui inhabitáre facit uníus moris in domo ; Qui educit vinctos in fortitúdine, * fimiliter eos, qui exáfperant, qui hábitant in fepúlcris. Deus cùm egrederéris in confpéctu pópuli tui, cùm pertransfres in deférto Terra mota eft, étenim eft,étenim cœli diftillavérunt à fácie Dei túte multâ. Rex virtútum dilécti, dilécti, * & fpeciéi domûs divídere fpólia. Si dormiátis inter médios cleros, pennæ colúmbæ deargentátæ, * & pofterióra darfi ejus in pallóre auri. Dùm dicérnit celéftis reges fuper eam,* nive dealba→ búntur in Selmon. Mons Dei, mons pinguis;* mons coagulátus, mons pinguis. Ut quid fufpicámini montes coagulátos mons in quo beneplácitum eft Deo habitáre in eo : étenim Dómi nus habitábit in finem. Currus Dei decem millibus múltiplex, millia lætántium:* Dóminus in eis in Sina, in fancto, Afcendifti in altum, cepifti captivitátem ;* accepifti dona in hominibus. E'tenim non credentes * inhabitáre Dóminum Deum. Benedictus Dóminus die |