bus,¶t terræ plúviam. Qui prodúcit in montibus foenum,& herbam fervi túti hóminum. Qui dat juméntis efcam ipfórum, * & pullis corvófum invocántibus eum. Non in fortitúdine equi voluntátem habébit; * nec in tibiis viri beneplacitum crit ei. Beneplacitum eft Dómino fuper timéntes eum, & in es qui fperant fuper mifericórdia ejus. Ant. Deo noftro fit jucúnda, decoráque laudátio. v. 1. Per Annum, Capitulum. Ron. 15. 4 Q Uacunque fcripta funt, ad noftram doctrinam fcripta funt, ut per patiéntiam, & confolationem Scripturárum fpem habeamus. Per Annum. Hỳmnus. Ox, & tenébræ, & nú N°% bila, Confúfa mundi, & túrbida! Lux intrat ; albéfcit polus: Chriftus venit: difcédite. CALIGO terræ fcinditur Percúffa folis fpiculo, Rebúfque jam color redit Vultu niténtis sideris. SUNT multa fucis illita, Quæ luce purgentur tuâ : Tu vera lux cœléftium, Vultu feréno illúmina. Qui nos creávit laus Patri, Laus qui redémit Filio Qui charitáte nos foves Sit par tibi laus, Spiritus, Amen. Per Annum, y. Exultábo manè mifèricórdiam tuam Dómine; R. Quia factus es fufceptor meus. Pfal. 58. 17. Per Annum, Ad Benedictus. Ant. 6. f. Jusjurándum jurávít ad à ́braham trem noftrum datúrum fè nobis. Luc. 1. 73. pa Preces, quando dicuntur & Suffragia habentur fuprà in Laudibus Feria fecunda, pag. 46. 47. AD PRIMA M. Deus in adjutórium, &c. Hymnus. JAM lucis orto sidere &c. ut fuprà. pag. 49. Ant. 1. a. Non avértas. Pfalmus 101. O'mine, exaudi oratiónem meam; * & clamor meus ad te D TE, Chrifte, folum nóvi- véniat. A voce gémitûs mei* adhæfit os meum carni meæ. Símilis factus fum pellicáno folitúdinis; factus fum ficut nycticorax in domicílio. Vigilávi, & factus fum ficut paffer folitárius in tecto. Totâ die exprobrábant mihi inimíci mei; & qui laudábant me, advérsùm me jurábant. Quia cínerem tanquam panem manducábam, * & potum meum cum fletu mifcé Quóniam placuérunt fer vis tuis lápides ejus; * & ter ræ ejus miferebúntur. Et timébunt Gentes nomen tuum, Dómine, * & omnes reges terræ glóriam tuam. Quia ædificávit Dóminus Sion, * & vidébitur in glória fua. Refpéxit in oratiónem humílium, & non fprevit precem eórum. Scribántur hæc in genera tióne áltera; * & populus, qui creábitur, laudabit Dóminum. Quia profpéxit de excélfo fancto fuo:* Dóminus de coelo in terram afpéxit. Ut audiret gémitus compeditórum, interemptórum. ut fölveret filios Ut annuntient in Sion no men Dómini, * & laudem ejus in Jerufalem. In conveniéndo pópulos in unum & reges, *ut fer viant Dómino. Refpóndit ei in via virtútis fuæ:* Paucitátem diérum meórum núntia mihi. Ne révoces me in dimídio diérum meórum, in generatiónem & generatiónem anni tui. Altera divifio Pfalmi 101. TU exurgens miferéberis Nitio tu, Dómine, terram Sion I findäfti ; * & ópera má miferéndi ejus, quia venit nuum tuárum funt coeli. tempus. Ipfi períbunt, tu autem * pérmanes; & omnes ficut Ant. Non avértas fáciem QU R.br. Chrifte fili Dei vivi, &c. Deus nofter, & non filébit. Ignis in confpéctu ejus exardéfcet; * & in circuitu éjus tempéftas válida. Advocábit cœlum defür sùm, & terram, * difcérnere pópulum fuum. Congregáte illi fanctos ejus, qui ordinant teftaméntum ejus fuper facrificia. Et annuntiábunt cœli juf títiam ejus, quóniam Deus judex eft. Audi pópulus méus, & lo quar; Ifraël, & teftificábor tibi; * Deus Deus tuus ego fum. Non in facrificiis tuis áre guam te:* holocáufta autem tua in confpéctu meo funt femper. Non accipiam de domo tua vítulos, neque de gré Et Préces habentur fuprà gibus tuis hircos. pag. 51. AD TERTIAM Pater. Ave. Quóniam meæ funt omnes feræ filvárum, * juménta in móntibus & boves. Cognóvi ómnia volatilia Deus in adjutórium meum cœli ;* & pulcritúdo agri inténde, &c. mecum eft. * runt advérsùm me, & fortes quæfiérunt ánimam meam, & non propofuérunt Deum ante confpectum fuum. Ecce enim Deus adjuvat me, * & Dóminus fufceptor eft ánimæ meæ. Avérte mala inimicis meis,* & in veritáte tua difpérde illos. Voluntáriè facrificábo tibi, * & confitébor nómini tuo, Dómine, quóniam bonum eft; Quóniam ex omni tribulatióne eripuffti me; * & fuper inimícos meos defpéxit óculus meus. Ant. Voluntáriè facrificábo tibi, & confitébor nómini tuo, Dómine. v. 8. Per Annum, Capitulum. 1. Pet. 3. 15. 'Hariffimi : Dóminum córdibus veftris, paráti femper ad fatisfactiónem omni pofcénti vos ratiónem de ea, quæ in vobis eft, spe. R. br. Ego dixi, * Dómine, miferére mei; Repet. Ego dixi; *Dómine, miferére mei, y. Sana ánimam meam, quia peccávi tibi. * Dómine miferére mei. y. Glória Patri & Filio, & Spirítui fancto. Repetitur, Ego. Pfal. 40. 5. y. Adjútor meus efto, ne derelinquas me; R. Neque Pfallam & intélligam in via immaculáta, * quando vénies ad me. Perambulábam in innocéntia cordis mei, * in médio domûs meæ. Non proponébam ante óculos meos rem injúftam,* faciéntes prævaricatiónes or dívi. Non adhæfit mihi cor pravum, declinántem à me malignum non cognofcébam. Detrahentem fecrétò próximo fuo,* hunc perfequébar. Supérbo óculo & infatiábili corde, cum hoc non edébam. O'culi mei ad fidéles terræ, ut fédeant mecum; * ámbu Qui propitiatur ómnibus iniquitátibus tuis, * qui fanat omnes infirmitates tuas. Qui rédimit de intéritu vi-. tam tuam, qui corónat te in mifericórdia & miferatiónibus. Qui replet in bonis de-. fidérium tuum: renovábitur ut áquilæ juvéntus tua. Fáciens mifericórdias Dóminus, * & judícium ómnibus injúriam patiéntibus. Notas fecit vias fuas Móyfi, filiis Ifraël voluntátes fuas. Miferátor & miféricors Dóminus, * longánimis, & multùm miféricors. |