1 R. IV. Hortabátur omnes in propófito cordis permanére in Dómino, * Quia erat vir bonus & plenus Spíritu fancto. Act. 11. v. 23. 24. y. In diébus peccatórum corroborá vit pietátem. Eccli. 49. 4.* Quia erat vir. * R. V. Tribuit in fimplicitáte, Præeft in folicitúdine, miferétur in hilaritáte. Rom. 12. 8. v, In omni ore quafi mel indulcábitur ejus memória. Eccli. 49. 2. * Præeft. In B. VI. Exhibuit feipfum ficut Dei miniftrum, multa patiéntia, in caftitáte, in fciéntia, † In charitáte non ficta. 2. Cor. 6. v. 4. 6. V. Zelándo zelum Dei, accépit teftaméntum Sacerdóti ætérni. 1. Machab. 2. 54.* In multa, y. Glória Patri. † In charitáte. tibus mánuum fuárum dedúxit eos. Pf. 77.72. R. VII. In diébus ipsius emanavérunt pútei aquárum, * Qui curávit gentem fuam, & liberávit eam à perditione. Eccli. 50. v. 3.4. V. Seipfum præbuit exémplum bonorum óperum, in doctrína, in integritáte, in gravitáte. Tit. 2.7.* Qui curavit. R. VIII, Circuncinxit eum Dóminus zonâ glóriæ, & * Coronávit eum in vafis virtútis. Eccli. 45. 9. . Supra ómnia, quæ poffidet, conftituet illum. Luc. 12. 44. * Coronávit. R. IX. In bonitáte & alacritáte ánimæ fuæ * Plácuit Deo pro Ifraël. I'deò ftátuit illi teftaméntum pacis, ut fit illi Sacerdótii dignitas, † In ætérnum. Eccli.45. v. 29. 30. . Exémplum fidélium, in verbo in converfatióne, in charitáte,in fide. 1.Tim. 4. 12. Plácuit Deo. . Glória. † In ætérnum. Te Deum. AD LAUDES MATUTINAS. . Sacerd. Stabit in loco fancto ejus, . I'nnocens mánibus & mundo corde. Pf. 23. v. 3.4. Ant. 4. d. Sacerdos magnus in vita fua fuflúlfit domum, & in diébus fuis cor roboravit templum. Eccli. 50. 1. Ant. 7. c. Invéntus eft perféctus, juftus, & in témpore iracundiæ factus eft reconciliátio. Eccli. 44. 17. > Ant. 3. c. Fidélis fervus, & prudens quem conftituit Dóminus fuper famfliam fuam. Matth. 24. 45: Ant. 8. g. Beátus ille fervus, quem cùm vénerit Dóminus ejus, & pulfáverit januam, invénerit vigilántem. Ibid. V. 46. & Luc. 12. V. 36. 37. Ant. 5.f. Sacerdótes Dómini laudáte & fuperexaltáte eum in fécula. Dan. 3.84. Capitulum. Hebr. 5. 1. Mnis Póntifex ex homf QUAM fentit errántem jugis, Hanc nocte quærit ac die; Et gaudet invéntam, fuo Portans ovíli réddere. Arcet freméntes béftias, Lupi retúndit ímpetus, Dolófque fallit, vel mori Charo parátus pro grege. OFFERT frequéntem victi . brev. Juftitiam tuam, duántur. . Glória. 'Repet. Non abfcóndi in corde Sacerdótes. neo. Repet. Juftitiam. v. Veritátem tuam & falutáre tuum dixi. P. 39. 11. * Non abfcóndi. y. Glória Patri. Repet. Juftitiam. . Deus meus, vólui, R. Et legem tuam in médio cordis mei. Ibid. 9. V. Sacerdótes ejus índuam falutári, R. Et fancti ejus exultatióne exultábunt. Ibid. v. 16. AD VESPERAS. Ant. Sacerdos magnus, cum ceteris de Laudibus. Capitulum. Act. 20. 28. Trendite vobis, & univérfo gregi, in quo vos Spíritus fanctus półuit epifcopos, régere Eccléfiam Dei. de Officio nocturno. Hymnus. CHRISTE Pastórum, ut in j. Vefperis. v. Dedúxit eos in viam rectam, R. Ut irent in civitátem habitatiónis. Pf. 106. 7. Státuit ei Dóminus teftaménAd Magníficat, Ant. 6. f. tum ætérnum, dedit illi Sacerdotium gentis, & beatificávit illum in glória. Eccli. 45. 8. Oratio, ut in primis Vefperis, nifi fit propria. COMMUNE UNIUS DOCTORIS. IN PRIMIS VESPERIS. Ant. 1. a. Beátus vir, qui in fapiéntia morábitur, & in fenfu cogitábit circunfpecviónem Dei. Eccli, 14, 22, Ant. 5. a. In pópulo here ditábit honórem, & nomen illfus erit vivens in ætérnum. Eccli. 37. 29. Ant. 7.a. Denudabit illi Dódábit minus abfcónfa fua,& thefaurizábit fuper illum fciéntiam & intellectum juftitiæ. Eccli. 4.21. Ant. 4. d. Tanquàm inundátio abundábit, & consitium illíus ficut fons vitæ. Eccli. 21. 16. Ant. 6. f. Vir fapiens implébitur benedictiónibus, & vidéntes illum laudábunt. Eccli. 37. 27. Capitulum. Eccli. 39. V. 12. 13. Ollaudábunt multi fa ejus, & ufque in féculum non delébitur, & nomen ejus requirétur à generatióne in generatiónem. In Duplicibus & fuprà. R. In médio Ecclefiæ apériet os ejus, Et adimplébit * illum Dóminus Spíritu fapiéntie & intellectûs. Eccli. 15.5. y. Alii datur fermo fapiéntia; álii fermo fciéntiæ, álteri fides in eódem Spíritu. 1. Cor. 12. 8. Et adimplébit. v. Glória Patri.* Et ad implébit. Hymnus. Santol. Victor. Qui perpétuus nos mónitor doces, Vox ætérna Patris, Chrifte, vicários PATRUM canítiem, tot venerábiles Rugas objiciunt, unde nitet fides: Quæ funt prifca, docent quæ nova fúbruunt : Servant depófitum Dei. SIT fupréma tibi glória, Quæ per fcripta Patrum quando foris fonas, Nullo vocis egens corda do çes fono, Et te mentibus inferis Amen. . Os jufti meditábitur fapiéntiam, R. Et lingua ejus loquétur judicium. Pf. 36. ३०. |