Ad Magnificat, Ant. 3. g. fe tanquàm imbres mittet óquia fapiéntiæ fuæ, & in ratióne confitébitur DómiO. Eccli. 39. 9. Oratio. Eus, qui pópulo tuo ætérnæ falutis beátum J. miniftrum tribussti; præfa, quæfumus, ut quem docórem vitæ habuimus in ter is, intercefforem habére mereámur in cœlis. Per Dómihum. Alia Oratio, EXcita, Dómine, in Ec cléfia Spiritum, quo beátus N, fervivit ; ut, eódem nos replénte, ftudeamus amáre quod amávit, & ópere exercére quod dócuit. Per Dóminum noftrum Jefum Chriftum Filium tuum, qui tecum vivit & regnat. AD OFFICIUM NOCTURNUM. Invit. Fontem fapiéntiæ Dóminum : : * Veníte, adorémus. Eccli. 1. 5. Pfal. Venite, pag. 2. Hymnus, Sanctol. Vict Aм nunc, quæ númeras tot tibi vindices, Effer fidéreum, Rellígio, caput: Quot funt mota tibi prælia, nóbiles Tot nectis tibi láu reas. CUM per mille neces impletas furit, Oppónis válido péctore Martyres : Cùm per mille dolos décipit hærefis, Doctores tibi fufcitas. QUANDO fparfa lues úndique criminum, glifcens vítium prótinus ámputant: Quando plúrima nox méntibus incubat, Hi Hi plenum révehunt diem. FIRMANT inftábiles, & dú'bios regunt; Monftrant tuta procul lítto, rá Nobis, qui véhimur cæca per æquora, Lucent perpétua fa ces. QUE dixére tuis cónfona fénfibus Noftris illa, Deus, córdibus Imprimas; Quos terris cólimus, quos féquimur duces, Fac nos móribus áf SIT fupréma tibi glória, Quæ per fcripta Patrum quan- ces fono, Et te méntibus inferis. Amen. IN I. NOCTURNO. Ant.2.d.Os prudéntis qua ritur in Ecclefia, & verba illius cogitábunt in cordibus fuis. Eccli. 21. 20. Ant. 8. g. In corde illius requiéfcit Sapiéntia, & indoctos quofque erúdiet. Prov. 14. 33. Ant. 1. a. Parávit cor fuum, ut inveftigåret in Ifraël præceptum & judicium. 1. Efdr. 7. 10. . Deus docuffti me à juventúte mea, R. Et ufque nunc pronuntiábo mirabilia tua. Pf. 70. 17. R. I. Dóminus dat fapiéntiam fapiéntibus, * Ipfe revélat profunda, & abfconabscỏndita, & lux cum eo eft. Dan. 2. 21. y. Si quis indiget fapiéntiâ, póftulet à Deo, qui dat ómnibus affluenter. Fac. 1. 5. Ipfe. * B. II. Beátus homo, quem tu erudferis, Dómine, Et de lege tua docueris eum. Pf. 93. 12. y. Beátus qui legit, & audit verba prophetiæ. Apoc. 1.3.* Et. B. III. Ipfe palam faciet difciplínam doctrinæ fuæ, * Et in lege teftaménti Dómini gloriábitur. Eccli. 39. 11. y. Bonus homo de bono the fauro cordis fui profert bonum. Luc. 6. 45.* Et in lege. y. Glória Patri. * Et in lege. IN II. NOCTURNO. Ant. 6. f. Beátus homo, qui invénit fapiéntiam, & qui áffluit prudéntia. Prov. 3. 13. Ant. 4. d. Moderátur fermónes fuos, doctus & prudens eft, & pretiófi Spíritûs vir eruditus. Prov. 17.27: Ant. 4. irr. d. Viæ ejus viæ pulchræ, & omnes fémitæ ilIfus pacifica. Prov. 3. 17. y. Fac, Dómine, eruditos corde. In fapiéntia. Pf. 89. 12. R. IV. Hic fuit gratus Deo, & eruditus eft omni fapiéntiâ, * Et erat potens in verbis, & in opéribus fuis. Act.7.0.20.22. y. Cúmque effet fapientiffimus dócuit pópulum. Eccle. 12.9. * Et erat. R. V. Vir éloquens, potens in Scriptúris, Docébat diligenter ea, quæ funt Jefu. Actor. 18. v. 24. 25. v. Auditor fermónum Dei, novit novit doctrinam Altiffimi. Num. 24. 16. * Docébat. B. VI. Ofténdit ex bona converfatione operatiónem fuam,*In manfuetudine fapientiæ. Fac. 3. 13. V. Qui Y. appropinquant pedibus ejus, accipient de doctrina illius. Deut. 33. 3. In manfuetudine, Glória Patri; * In manfuetudine. * IN III. NOCTURNO. Ant. 7. a. Doctrina viri AD LAUDES MATUTINA S. . Sacerd. Os meum annuntiábit juftitiam tuam, R. Totâ die falutáre tuum. Pf. 70. 15. Ant. 3. A. Pófitus eft prædicátor, doctor in fide & veritáte. 1. Timoth. 2. 7. Ant. 4. irr. c. Bonus fuit minifter, & bonæ doctrinæ. 1. Timot. 4. 6. per patiéntiam nófcitur: & Ant. 5. a. Vir perítus mul v. Os meum loquétur Sapiéntiam; R. Et meditátio cordis mei prudéntiam. Pfal. 48.4. B. VII. Quæsivit verba utilia, Confcripfit fermónes rectiffimos ac veritáte plenos. Eccli. 12. 10. y. Po tens exhortári in doctrina fana, & eos, qui contradícunt arguere. Tit. 1. 9. * Confcripfit. • R. VIII. Scriba doctus in regno cœlórum, similis eft homini patrifamílias, * Qui profert de Hymnus. Sanitol. Victor. *. IX. Filli Sion exultate, Os fuccénfa Deo fplén & lætamini in Dómino Deo dida lúmina: Quo condimur in áltèrum. ) PER VOS Rellígio tutáque ¡véritas ; Ant. 7. c. Auxilio adjútus Dei, nihil extrà dicens quàm ea quæ Prophétæ locúti funt. Act. 26. 22. Ant. 6. f. Prædicávit regnum Dei, docens quæ funt de Dómino Jefu cum fidúcia. Act. 28. 31. Ant. 2. d. Sapiéntiam ejus enuntiábit Eccléfia. Eccli. 39. 14. INv Capitulum. Jer. 15. 16. Nvénti funt fermónes tui, & comédi eos, & factum eft mihi verbum tuum in gáudium & in lætitiam cordis mei. Per vos virgineis fulget honó ribus: Per vos Chriftus amat pándere divites Thefauros fapiéntiæ. VESTRIS unda fluit pura canálibus; Chrifti floret ager; munda nitet feges Lac aptum púeris dum viris & fóli Cauti, fufficitis cibum. Hi fumme Deus, funt qui tibi militant; Hi funt, qui ftábiles ædífi. cant domos: Unâ docta cohors arma tenet Ad Benedictus, Ant. 78 Qui fécerit, & docuerit, hic magnus vocábitur in regno cœlórum. Matth. 5. 19. Oratio › ut fuprà ad j. Vefperas, nifi fit propria. A D. PRIMAM. Ant. 3. A. Pófitus est. AD TERTIA M. Ant. 4. irreg.c. Bonus fuit, Capitulum. Sap. 7. v. 7. 8. Pávi, & datus eft mihi fenfus: & invocávi, & venit in me Spíritus fapién tiæ: & præpófui illam regnis & fedibus, & divitias nihil effe duxi in comparatióne il Kus. In Triplic. R. Filii Sion,IX. de Officio nocturno. Hymnus. O, QUI ut in primis Vefperis. AD VESPERAS. Ant. 3. A. Pófitus eft, cum Iceteris de Laudibus. = Capitulum. Eph. 4. v. 11. 12. Ratres,ipfe dedit quofdam quidem Apóftolos, quofdam autem Prophétas, álios verò Evangeliftas, álios autem paftóres, & doctóres, ad confummatiónem Sanctórum,in opus miniftérii,ad ædi-. ficatiónem córporis Chrifti. 1 y.Annuntiávi juftitiam tuam, R. In Eccléfia magna. Pf. 39. 10. Ad Magnificat, Ant. 6. irr. Qui docti fuerint, fulgébunt quafi fplendor firmaménti: & qui ad juftitiam erúdiunt multos, quafi ftellæ in perpétuas æternitates. Dan. 12. 3. Oratio, ut fuprà ad 1.Velperas, nifi fit propria. COMMUNE UNIUS PRESBYTERI vel Levitæ IN PRIMIS VESPERIS Ant. 6. f. Lábia Sacerdótis cuftódient fciéntiam, & legem requirent ex ore ejus. Malach. 2.7. Ant. 4. e. Sacerdótes qui accédunt ad Dóminum fanctificéntur. Exod. 19. 22. Ant. 3. A. Incénfum & panes Dei fui ófferunt, & ideò fancti erunt. Levit. 21.6. Ant. 5. a. Qui habúerit máculam, non ófferet panes Deo fuo, nec accédet ad minif térium ejus. Ibid. v. 17. Ant. 7. g. Separábis eos de médio filiórum Ifraël, ut fint mei. Num. 8. 14. |