militátem;

Neavértas hóminem in huet dixisti, convertimini, filii hóminum. Quóniam mille anni ante 6culos tuos, tanquam dies hestérna quæ prætériit, et custódia in nocte.

Quæ pro nihilo habéntur,* eórum anni erunt.

timore tuo iram tuam dinumerare? Déxteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapiéntia.

Convértere, Dómine; usquéquò? * et deprecabilis es

to super servos tuos.

Repléti sumus manè misericórdiâ tuâ, et exultávimus, et delectati sumus ómnibus diébus nostris.

Lætáti sumus pro diébus quibus nos humiliásti, * annis quibus vidimus mala, Réspice in servos tuos, et in ópera tua; * et dirige filios eórum.

Et sit splendor Dómini Dei nostri super nos,* et ópera mánuum nostrárum dírige super nos, et opus mánuum nostrárum dirige.

ynnuntiáte inter gentes glóriam ejus, in ómnibus pó* pulis mirabilia ejus : Quóniam magnus Dóminus, el laudabilis nimis; * terribilis est super omnes deos : Quóniam omnes dii géntiú, dæmónia; * Dóminus autem cœlos fecit.

Confessio et pulchritudo in conspéctu ejus; * sanctimónia et magnificéntia in sanctificatióne ejus.

Afférte Dómino, pátriæ géntium, afférte Dómino glóriam et honórem;* afférte Dómino glóriam nómini ejus.

*

Tóllite hóstias, et introite in átria ejus; adoráte Dóminum in átrio sancto ejus. Commoveátur à fácie ejus univérsa terra : dícite in géntibus, quia Dóminus regnávit.

.

Et dixérunt: Non vidébit Dóminus, nec intélliget Deus Jacob.

Intelligite insipiéntes in pópulo, * et stulti aliquándo sápite.

Qui plantávit aurem, non aúdiet?* aut qui finxit óculum, non considerat?

Qui corripit gentes, non arguet?* qui docet hóminem sciéntiam ?

Dóminus scit cogitationes hóminum, * quóniam vanæ sunt,

Secúndùm multitúdinem dolórum meórum in corde meo, consolatiónes tuæ lætificavérunt ánimam meam. Numquid adhæret tibi sedes iniquitátis, qui fingis labó* rem in præcépto?

Captábunt in ánimam justi, et sánguinem innocéntem condemnabunt.

Et factus est mihi Dóminus in refúgium, *et Deus meus in adjutórium spei meæ.

Et reddet illis iniquitátem ipsórum, et in malitia eórum dispérdet eos; * dispér

Montes,sicut cera,fluxérunt à fácie Dómini; * à fácie Dómini omnis terra. Annuntiavérunt cœli justítiam ejus; et vidérunt omnes pópuli glóriam ejus.

Confundántur omnes qui adórant sculptilia, * et qui gloriántur in simulacris suis. Adoráte eum, omnes ángeli ejus : * audivit, et lætáta est Sion;

Et exultavérunt filiæ Judæ* propter judicia tua, Dómine.

Quóniam tu Dóminus altissimus super omnem terram;* nimis exaltátus es super omnes deos.

Qui diligitis Dóminum, odite malum: * custódit Dóminus ánimas sanctórum suórum, de manu peccatóris liberábit eos.

Lux orta est justo, * et rectis corde lætitia.

Lætámini, justi, in Dómi

UMME Deus cleméntiæ,
Mundique factor má -
chinæ,

Unus potentiáliter,
Trinúsque personáliter.
NOSTROS pius cum cánticis
Fletus benignè suscipe;
Ut corde puro sórdibus,
Te perfruámur lárgius.'
LUMBOS, jecúrque mórbi-
dum

Flammis adúre cóngruis,
Accíncti ut artus éxcubent,
Luxu remoto péssimo.
Tu, qui vides quòd nóc-

tium

Horas canéndo rúmpimus,
Dignéris omnes áffatim
Ditáre donis grátiæ.
PRESTA, Pater piíssime,
Patrique compar Unice,
Sancto simul cum Spiritu
Regnans per omne séculum.
Amen.

PSALMUS 97.
Antáte Dómino cánti-

CA

rabilia fecit.

* quia mi

dómui Israël. Vidérunt

omnes términi terræ * salutáre Dei nostri. Jubilate Deo, omnis terra;* cantáte, et exultáte, et psállite.

Psállite Dómino in cithara, in cithara et voce psalmi; in tubis ductilibus, et voce tubæ córneæ.

Jubilate in conspéctu Regis Dómini; * moveátur mare et plenitudo ejus; orbis terrárum, et qui hábitant in eo.

Flúmina plaudent manu, simul montes exultábunt à niam venit judicáre terram. conspéctu Dómini; * quó

Judicábit orbem terrárum

in justitia, et pópulos in æquitáte.

PSALMUS 98.
Ominus regnávit, irascán-

Dtur pópuli; * qui sedet

super Chérubim, moveátur