ritáte. Sermo tuus véritas est. Joan. 17.

2. Dóceat nos de viis suis Dóminus, et ibimus in sémitis ejus. Mich. 4. 3. Deus noster impleat omnem voluntátem bonitátis, ut clarificétur nomen Jesu Christi in nobis. 2. Thess. 1. Si pro secunda vel tertia lectione legatur Evangelium cum Homilia, Benedictio erit:

Evangélium non sit in sermóne tantùm, sed et in virtúte et in Spíritu sancto, et in plenitudine multa. 1. Thes

salon. 1.

DE SANCTIS.

Proj. et ij. Lectione, Bene

dictiones erunt ut in Officio Feriali.

Pro iij. Lectione, sive fuerit propria, sive de Sermone alicujus Sancti, Benedictio erit:

Dignos fáciat nos sortis Sanctórum, qui eripuit nos de potestáte tenebrárum, Coloss. 1. Si verò ij. et iij. Lectiones fuerint propria, Benedictio j. erit de Feriali Officio.

ij. erit Digni habeamur regno Dei, cùm vénerit in sanctis suis admirábilis fieri. 2. Thess. 1.

iij. erit: Dignos fáciat nos sortis Sanctorum, qui eripuit nos de potestáte tenebrárum. Coloss. 1.

SABBATO

Ante Dominicam primam

Adventûs Domini. AD VESPERAS, Antiphonæ et Psalmi ut in Psalterio, 145.

CAPITULUM. Jerem. 33.

:

Ccè dies véniunt, dícit Dóminus et suscitábo verbum bonum quod locútus sum ad domum Israel, et ad domum Juda, B. Deo grátias. Sic respondetur in fine omnium Capitulorum.

R. Eccè dies véniunt, dicit Dóminus; et suscitábo David germen justum; et regnábit rex, et sapiens erit; et fáciet judicium et justítiam in terra. * Et † Hoc est nomen quod vocábunt eum, Dóminus justus noster. y. Dicit qui testimónium pérhibet istórum: Etiam, vénio citò; Amen.* Et hoc. Glória Patri, et Filio, et Spiritui sancto. Hoc. Jer. 23. Арос. 22.

Hymnus Creator, 169.

. Roráte, cœli, désuper, et nubes pluant justum : .

Aperiátur terra, et gérminet salvatórum. Isa. 45.

Ad MAGNIFICAT, Ant. 1. f. Eccè nomen Dómini venit majestáte ejus omnis terra. de longinquo; et replébitur

Isa. 30. Ps. 71.

E

. Dóminus vobiscum R. Et cum spíritu tuo. Orémus. Xcita, quæsumus, Dómine, poténtiam tuam, et veni; ut ab imminéntibus peccatórum nostrórum perículis, te mereámur protegénte éripi, te liberánte salvári; Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitáte Spiritûs sancti Deus, per ómnia sécula seculorum. B. Amen. *. Dóminus vobiscum, R. Et cum spiritu tuo. *. Benedicámus Dómino, B. Deo grátias. Completorium ut in Psalterio.

DOMINICA PRIMA
Adventûs Domini.

AD OFFICIUM NOCTURNUM.
Invitatorium. Dóminus Rex

noster; ipse salvábit nos. Venite, adorémus. Isa. 33. Psalmus Veníte. Hymnus Verbum supernum, infrà, 165. Psalmi de Dominica.

IN I. NOCTURNO. Ant. 1. g. Obsecro, Dómine, mitte quem missúrus es. Ex. 4.

Ant. 2. a. Quem mittam? et quis ibit nobis? Et dixi: Eccè ego, mitte me. Is. 6.

Ant. 3. b. Cùm appropin

quáverint anni, cognoscéris: cùm advénerit tempus, demonstráberis. Habac, Cant. secundùm Sept.

. In médio annórum notum fácies B. Cùm irátus fúeris, misericórdiæ recordáberis. Ibid.

Filios enutrivi, et exaltávi; ipsi autem sprevérunt me. Cognovit bos possessórem suum, et ásinus præsépe dómini sui; Israel autem me non cognovit, et pópulus meus non intelléxit. Væ genti peccatrici, pópulo gravi iniquitáte, sémini nequam, filiis scelerátis: dereliquérunt Dóminum, blasphemavérunt sanctum Israel, abalienáti sunt retrorsùm.

Convertimini ad me, et salvi

(Hæc dicit Dóminus Deus;

éritis. Sic additur Hæc dicit, in fine Lectionum Isa., nihil respondendo. ) . Vidébo eum, sed non modò intuébor illum, sed

non propè. De Jacob erit qui dominétur. Apparébit in finem. Si moram fécerit, expécta illum; quia * Véniens véniet, et non tardábit. *. Regnábit in domo Jacob, et regni ejus non erit finis.* De Jacob erit qui dominétur. Apparébit in finem. y. Símilis hominibus expectantibus dóminum suum, quando revertátur à nuptiis. * Si moram fécerit, expécta illum. *. Adhuc módicum aliquántulum, qui venturus est, véniet, et non tardábit. Véniens véniet, et non tardábit.

. Glória Patri, et Filio, et Spiritui sancto, Repetitur R. Vidébo eum, sed non modò intuébor illum, sed

non propè. * De Jacob erit qui dominétur. Apparébit in finem. Si moram fécerit, expécta illum; quia * Véniens véniet, et non tardábit. Num. 24. Hab. 2. Luc. 1. ib. 12. Hebr. 10.

LECTIO II.

Uper quo percútiam vos

ultrà, addéntes prævaricatiónem? omne caput lánguidum, et omne cor mœrens. A planta pedis usque ad vérticem, non est in eo sánitas Vulnus, et livor, et plaga tumens, non est circumligáta, nec curáta medicámine, neque fota óleo. Quò mihi multitudinem victimárum vestrárum, dicit Dóminus? plenus sum. Holocaústa arietum, et ádipem pinguium, et sánguinem vitulórum, et agnórum, et hircórum, nólui. Hæc dicit.

:

*

. Aspiciébam in visióne noctis, et eccè cum núbibus cœli quasi filius hóminis veniébat * Et omnes pópuli, tribus, et linguæ ipsi sérvient. y. Eccè venit cum núbibus, et vidébit eum omnis óculus. Et omnes. Dan. Арос, 1.

LECTIO III.

7.

Avámini, mundi estóte,

quærite judicium, subvenite oppresso, judicáte pupillo, deféndite viduam. Et venite, et arguite me, dicit Dóminus si fuerint peccáta vestra ut cóccinum, quasi nix dealbabuntur: et si fúerint rubra quasi vermiculus, velut lana alba erunt. Si voluéritis, et audiéritis me, bona terræ comedétis. Quòd si noluéritis, et me ad iracúndevorábit vos; quia os Dódiam provocavéritis, gládius mini locútum est. Hæc dicit.

B. Puer Israel, et diléxi eum. Ego quasi nutritius Ephraim,* Portábam eos in bráchiis meis: et nesciérunt quòd curárem eos. v. Tanquam si nutrix foveat filios suos. Portábam. Glória. Portaba. Os. 11. 1. Thess. 2. IN II. NOCTUrno.

*

Ant. 4. E. Lauda, et lætáre, filia Sion; quia cccè ego vénio, et habitábo in médio tuf, ait Dóminus. Zach. 2.

Ant. 5. a. Convértam manum meam ad te; post hæc vocáberis civitas justi, urbs fidélis. Is. 1.

Ant. 6. C. Sponsábo te mihiin sempitérnum, et sponsábo te in misericórdia et in miseratiónibus. Os. 2.

. Ex Sion spécies decóris

num vestrárum ab óculis meis quiéscite ágere peryérsè, díscite benefácere :

niet. Ps. 49.

Pater noster.
Bened. post. Psalter.

Sermo sancti Leónis Papæ.

Serm. 8. de jejunio decimi mensis, et eleemosynis.

LECTIO IV.

Um de advéntu regni Dei, et de mundi fine ac tém

porum, discípulos suos Salvátor instrueret, totámque Ecclésiam suam in Apóstolis erudiret; [Cavete,] inquit, [ne fortè gravéntur corda vestra in crápula, et ebrietáte, et cogitatiónibus seculáribus.] Quod utique præcéptum, dilectissimi, ad nos speciáliùs pertinére cognóscimus; quibus denuntiátus dies, étiamsi est occultus, non dubitátur esse vicínus. Ad cujus advéntum omnem hóminem convenit præparári: ne quem aut ventri déditum, aut curis secularibus invéniat implicátum. Tu autem, Dómine, miserére nostrî. . Deo grátias. Sic additur Tu autem, et Deo grátias in fine Lectionum per annum, nisi aliter notetur.

. Sóbriè, et justè, et piè vivámus in hoc século, expectántes beátam spem, * Et advéntum glóriæ magni Dei, et Salvatoris nostri Jesu Christi. . Expécta Dóminum, viriliter age; et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum. * Et advéntum. Tit. 2. Ps. 26.

LECTIO V.

simi, experimento probátur, potûs satietáte áciem mentis obtúndi, et cibórum nimietáte vigorem cordis hebetári ita ut delectatio

Uotidiáno enim, dilectis

edéndi, étiam córporum contrária sit salúti, nisi rátio temperántiæ obsistat illécebre, et quod futúrum est óneri, súbtrahat voluptáti. Quamvis enim sine ánima nihil caro desideret, et inde

accipiat sensus, unde sumit et motus ejusdem tamen est ánimæ quædam súbditæ sibi negáre substantiæ, et interióri judicio, ab inconveniéntibus exterióra frænáre, ut à corpóreis cupiditátibus sæpiùs libera, in aula mentis possit divinæ vacáre sapiéntiæ, ubi omni strẻpitu terrenarum silénte curárum, in meditatiónibus sanctis et in deliciis lætétur ætérnis.

. Teneámus spei nostræ confessiónem indeclinábilem: * Fidélis enim est qui repromisit. . Adésse festinant témpora; Dóminus in servis suis miserébitur. * Fidélis enim. Heb. 10. Deut. 32.