et docébit nos vias suas, et ambulábimus in sémitis ejus: quia de Sion exibit lex, et verbum Dómini de Jerúsalem. Et judicábit gentes, et árguet pópulos multos et conflábunt gládios suos in vómeres, et lánceas suas in falces : non levábit gens contra gentem gládium, nec exercebúntur ultrà ad prælium. Domus Jacob, veníte, et ambulémus in lúmine Dómini. Hæc dicit.

Ad BENEDICTUS, Ant. 8. G. Ingrédere in petram, et abscóndere in fossa humo à fá

cie timoris Dómini, et à glória majestátis ejus. Isa. 2. CANON.

Ex Synodo Trecensi.
Edit. 1530.

INA

N Advéntu Dómini est multùm commendabile jejunium illis, quibus Dóminus déderit facultátem, et maximè Cléricis.

Ad MAGNIFICAT, Ant. 2. D. Vidébunt filium hóminis veniéntem in núbibus cœli cum virtúte multa, et majestáte. Matt. 24.

FERIA TERTIA.

De Isaía Prophéta. LECTIO I. c. 3. Ccè dominátor Dóminus E exercituum aúferet à Jerúsalem et à Juda válidum et fortem, omne robur panis,

et omne robur aquæ; fortem, et virum bellatórem, júdicem, et prophétam, et ariolum, et senem: Principem super quinquaginta, et honorábilem vultu, et consiliárium, et sapiéntem de architéctis, et prudéntem elóquii mystici. Et dabo púeros príncipes eórum, et effemináti dominabúntur eis. Et irruet pópulus, vir ad virum, et unusquisque ad próximum suum tumultuábitur puer contra senem, et ignobilis contra nóbilem. Hæc dicit. LECTIO II.

Pprehéndet enim vir fra

trem suum domésticum patris sui Vestiméntum tibi est, princeps esto noster; ruina autem hæc sub manu tua. Respondébit in die illa, dicens : Non sum médicus, et in domo mea non est panis, neque vestiméntum : nolite constitúere me principem pópuli. Ruit enim Jerúsalem, et Judas cóncidit : quia lingua eórum et adinventiónes eórum contra Dóminum, ut provocárent óculos majestá tis ejus. Agnitio vultûs eórum respóndit eis et peccátum suum, quasi Sódoma, prædicavérunt, nec abscondérunt: væ ánimæ eórum, quóniam réddita sunt eis mala. Dicite justo quóniam benè, quóniam fructu adinventiónum suárum cómedet. Hæc dicit.

LECTIO III. Eimpio in malum; retribútio enim mánuum ejus fiet ei. Pópulum meum exactóres sui spoliavérunt, et mulieres dominátæ sunt eis. Pó

FERIA QUARTA.

De Isaía Prophéta.

LECTIO I. c. 5.

dicunt, ipsi te decipiunt, et viam gréssuum tuórum díssipant. Stat ad judicandum Dóminus, et stat ad judicándos pópulos. Dóminus ad judicium véniet cum sénibus pópuli sui, et principibus ejus vos enim depásti estis vineam, et rapína paúperis in domo vestra.

Ad BENEDICTUS, Ant. 1. g. Dies Dómini super omnem supérbum, et excélsum, et super omnem arrogántem : et humiliábitur. Isa. 2.

CANON.

Ex Concilio Tridentino. Sess. XXIII. c. 4. de refor. Rimâ Tonsúrâ non ini

tiéntur, qui Sacraméntum Confirmatiónis non suscéperint, et fidei rudiménta edócti non fuerint, quique légere et scribere nésciant, et de quibus probabilis conjectúra non sit eos, non seculáris judícii fugiéndi fraude, sed ut Deo fidélem cultum præstent, hoc vitæ genus elegisse.

Ad MAGNIFICAT, Ant. 2. D. Humiliámini sub poténti manu Dei, ut vos exáltet in témpore visitatiónis. 1. Petr. 5.

ticum patruélis mei vineæ suæ. Vinea facta est dilécto meo in cornu filio ólei.

Et sepívit eam, et lápides elégit ex illa, et plantávit eam eléctam, et ædificávit turrim in médio ejus et torcúlar extrúxit in ea : et expectávit ut fáceret uvas, et fecit labrúscas. Nunc ergo habitatóres Jerúsalem, et viri Juda, judicáte inter me et vineam meam. Quid est quod débui ultrà fácere vineæ meæ, et non feci ei? an quòd expectávi ut fáceret uvas, et fecit labrúscas? Hæc dicit.

ET

LECTIO II.

T nunc osténdam vobis quid ego fáciam víneæ meæ auferam sepem ejus, et erit in direptiónem : diruam macériam ejus, et erit in conculcatiónem. Et ponam eam desértam : non putábitur, et non fodiétur et ascéndent vepres et spinæ : et núbibus mandábo ne pluant super eam imbrem. Vinea enim Dómini exercítuum domus Israel est : et vir Juda germen ejus delectábile et expectávi ut fáceret judicium, et eccè iniqui

tas; et justitiam, et eccè clamor. Hæc dicit.

LECTIO III.

E qui conjungitis domum

et

ad domum, et agrum agro copulátis usque ad términum loci: numquid habitábitis vos soli in médio terræ? In auribus meis sunt hæc, dicit Dóminus exercituum. Væ qui consúrgitis manè ad ebrietátem sectándam, potandum usque ad vésperam, ut vino æstuétis. Cithara, et lira, et tympanum, et tibia, et vinum in conviviis vestris et opus Dómini non respícitis, nec ópera mánuum ejus considerátis. Hæc

dicit.

clesiásticos quandóque dignè possint promovéri.

Ad MAGNIFICAT, Ant. 7. b. Atténdite, ne gravéntur corda vestra in crápula, et ebrietáte, et curis hujus vitæ. Luc, 21.

V

FERIA QUINTA. De Isaia Prophéta. LECTIO I. c. 5. E qui trahitis iniquitátem in funiculis vanitátis, et, quasi vinculum plaustri, peccátum. Qui dicitis: Festinet et citò véniat opus ejus, ut videamus et apprópiet, et véniat consilium sancti Israel, et sciémus illud. Væ qui dicitis malum bonum, et bonum malum; ponéntes ténebras lucem, et lucem ténebras; ponéntes amárum in dulce, et dulce in amárum. Væ qui sapiéntes estis in óculis vestris, et coram vobismetipsis prudéntes. Væ qui poténtes estis ad bibéndum vinum, et viri fortes ad miscéndam ebrietátem. Qui justificátis impium pro munéribus, et justitiam justi aufértis ab eo. Hæc dicit.

LECTIO II.

ET dixit Dóminus ad me;

Sume tibi librum grandem, et scribe in eo stylo hóminis: Velóciter spólia détrahe, citò prædáre. Et adhibui mihi testes fidéles, Uriam sacerdótem, et Za

charíam filium Barachiæ: et accéssi ad prophetissam, et concepit, et péperit filium. Et dixit Dóminus ad me : Voca nomen ejus accelera spólia detráhere; Festina prædári. Quia antequàm sciat puer vocáre patrem suum et matrem suam, auferétur fortitúdo Damasci, et spólia Samariæ coram rege Assyriórum.

LECTIO III.

CANON.

Ex Concílio Aquisgranénsi. An. 816. cap. 135.

Rona est omnis ætas ab

adolescéntia in malum. Ob hoc constituéndum opórtuit, ut si quis in Clero puer est, aut adolescentes exístunt, omnes in uno conclávi átrii commoréntur, ut lubri cæ ætatis annos, non in luxúria, sed in disciplínis Ecclesiásticis agant, deputáti probatissimo seniori, quem et

sum sanctificáte ipse pavor vester, et ipse terror vester. Et erit vobis in sanctificatiónem. In lápidem autem offensiónis, et in petram scándali duábus dómibus Israel; in laqueum et in ruínam habitántibus Jerúsalem. Et offéndent ex eis plurimi, et cadent, et conteréntur, et irretiéntur, et capiéntur. Liga testimónium, signa legem in discipulis meis. Et expectábo Dóminum, qui abscóndit fáciem suam à domo Jacob, et præstolábor eum. Ecce ego et púeri mei, quos dedit mihi Dóminus in signum, et in porténtum Israel à Dómino exercituum, qui hábitat in monte Sion.

Ad BENEDICTUS, Ant. 7. c. Citò véniet grádiens ad aperiéndum, nec deficiet panis ejus. Is. 51.

tem vitæ hábeant.

Ad MAGNIFICAT, Ant. 4.d. Béthlehem terra Juda, ex te éxiet dux qui regat pópulum meum Israel. Matt. 2.

FERIA SEXTA. De Isaia Prophéta. LECTIO I. c. 10. qui condunt leges iniquas, et scribéntes injustítiam scripsérunt; ut opprimerent in judicio paúperes, et vim fácerent causæ humilium pópuli mei, ut essent viduæ præda eórum, et pupillos diriperent. Quid faciétis in die visitationis, et calamitátis de longè veniéntis? ad cujus confugiétis auxilium? et ubi derelinquétis glóriam vestram, ne incurvémini sub vinculo, et cum interféctis cadátis ? Hæc dicit.

LECTIO II.

Super ómnibus his non est avérsus furor ejus, sed adhuc manus ejus exténta. Væ Assur, virga furóris mei et báculus ipse est, in manu eórum indignátio mea. Et erit in die illa: non adjiciet residuum Israel, et hi qui fugerint de domo Jacob, inniti super eo qui pércutit eos; sed innitétur super Dóminum sanctum Israel in veritáte. Reliquiæ converténtur; reliquiæ, inquam, Jacob ad Deum fortem. Hæc dicit.

matiónem enim et abbreviatiónem Dóminus Deus exercituum faciet in médio omnis terræ. In die illa, radix Jesse, qui stat in signum populórum; ipsum gentes deprecabúntur, et erit sepulcrum ejus gloriósum. Et erit in die illa adjiciet Dóminus secundò manum suam ad possidéndum resíduum pópuli sui, quod relinquétur ab Assyriis, et ab Ægypto, et à Phetros, et ab Æthiópia, et ab Elam, et à Sennáar, et ab Emath, et ab insulis maris. Et levábit signum in na

plenus, et iræ, furorisque ad ponéndam terram in solitúdinem, et peccatóres ejus conteréndos de ea. Quóniam stellæ cœli, et splendor eárum non expándent lumen suum obtenebrátus est sol in ortu suo, et luna non splendébit in lúmine suo. Et visitábo super orbis mala, et contra impios iniquitátem eórum, et quiéscere fáciam supérbiam infidélium,etarrogántiam fortium humiliábo. Hæc dicit.

LECTIO II. Retiosior erit vir auro,

fugos Israel, et dispersos

et