VIvent

LECTIO III.

Ivent mórtui tui, interfécti mei resúrgent: expergiscimini, et laudáte qui habitátis in púlvere : quia ros lucis ros tuus, et terram gigántum détrahes in ruinam. Vade, pópulus meus; intra in cubicula tua, claude óstia tua super te, abscóndere módicum ad momentum, donec pertránseat indignátio.

Ad BENEDICTUS, Ant. 1. g. Replébitur terra, ut cognóscant glóriam Dómini. Hab.2.

CANON.

Ex Concilio Tridentino. Sess. XIV. c. 1. de ref.

E%

cui ascénsus ad sacros Ordines à suo Prælato, ex quacumque causa, étiam ob occultum crimen quomodólibet, étiam extrajudiciáliter, fúerit interdictus; aut qui à suis Ordinibus, seu

grádibus, vel dignitatibus

Ecclesiásticis fúerit suspénsus, nulla contra ipsius Præláti voluntátem concessa licéntia de se promovéri faciéndo, aut ad prióres Ordines, gradus, et dignitates, sive honóres, restitutio suffragétur.

Ad MAGNIFICAT, Ant. 8. G. Filius hóminis ventúrus est in glória Patris sui cum ángelis suis. Matth. 16.

ᏙᎲ

FERIA QUINTA. De Isaía Prophéta. LECTIO I. cap. 28. E corónæ supérbiæ, ébriis Ephraim, et flori decidénti, glóriæ exultatiónis ejus, qui erant in vértice vallis pinguíssimæ, errántes à vino. Ecce válidus et fortis

Dóminus, sicut impetus grándinis, turbo confringens, sicut ímpetus aquárum multárum inundantium, et emissárum super terram spatiosam. Pédibus conculcabitur coróna supérbiæ ebriórum Ephraim. Et erit flos décidens glóriæ exultatiónis ejus, qui est super vérticem vallis pinguium, quasi temporáneum ante maturitatem au

túmni: quod cùm aspéxerit videns, statim ut manu tenúerit, devorábit illud. Hæc dicit.

LECTIO II.

N die illa erit Dóminus

I exercituum coróna glóriæ,

et sertum exultatiónis residuo pópuli sui; et spíritus judícii sedenti super judicium, et fortitúdo reverténtibus de bello ad portam. Verùm hi quoque præ vino nesciérunt et præ ebrietáte erravérunt sacerdos et prophéta nesciérunt præ ebrietáte, absorpti sunt à vino, erravérunt in ebrietáte, nesciérunt vidéntem, ignora

vérunt judicium. LECTIO III.

Ecclésia ministérium, atque major erga Presbyteros et

Dómini, viri illusóres, qui dominámini super pópulum meum, qui est in Jerúsalem. Dixistis enim: Percússimus fœdus cum morte, et cum inférno fécimus pactum. Flagéllum inundans cùm transierit, non véniet super nos; quia posúimus mendácium spem nostram, et mendácio protécti sumus. Idcircò hæc dicit Dóminus Deus: Ecce ego mittam in fundamentis Sion lapidem, lápidem probátum, angulárem, pretiósum, in fundaménto fundátum, qui credi derit, non festinet. Et ponam in póndere judicium, et justitiam in mensúra: et subvértet grando spem mendácii; et protectiónem aquæ inundábunt. Et delébitur fœdus vestrum cum morte, et pactum vestrum cum infér

no

non stabit flagéllum inundans cùm transierit, éritis ei in conculcatiónem.

Ad BENEDICTUS, Ant. 5. a. Exaltábitur Dóminus exercituum in judicio, et Deus sanctus sanctificábitur in justitia. Isa. 5.

CANON.

Ex Concilio Tridentino. Sess. XXIII. c. 11. de ref. Onórum morum exémB plum, et assiduum in

tia, et crébrior, quàm anteà, córporis Christi commúnio, Clericórum méritum màximè comprobábunt.

Ad MAGNIFICAT, Ant. 7. d. Promissa ipsius expectantes, sa tágite immaculáti et invioláti ei inveniri in pace. 2. Petr. 3.

FERIA SEXTA. De Isaia Prophéta. LECTIO I. cap. 29. Bstupéscite, et admirámini, fluctuate, et yacilláte inebriámiui, et non à vino movémini, et non ab ebrietáte. Quóniam miscuit vobis Dóminus spiritum sopóris, claudet óculos vestros, prophétas et principes vestros, qui vident visiónes, opériet. Et erit vobis visio ómnium, sicut verba libri signáti, quem cùm déderint sciénti literas, dicent: Lege istum ; et respondébit : Non possum, signátus est enim. Et dábitur liber nesciénti líteras, diceturque ei : Lege; et respondébit: Néscio literas. Hæc dicit.

ET

LECTIO II.

T dixit Dóminus; Eò quòd appropinquat pópulus iste ore suo, et lábiis suis glorificat me; cor autem ejus longè est à me, et timuérunt

V

LECTIO III.

E qui profúndi estis corde, ut à Dómino abs. condátis consilium; quorum sunt in tenebris ópera, et dicunt: Quis videt nos, et quis novit nos? Perversa est hæc vestra cogitatio: quasi si lutum contra figulum cógitet, et dicat opus factóri suo: Non fecisti me; et fig méntum dicat factóri suo : Non intélligis. Nonne adhuc in módico et in brevi convertétur Líbanus in charmel. et charmel in saltum reputábitur? et audient in die illa surdi verba libri, et de ténebris et caligine óculi cæcórum videbunt. Et addent mites in Dómino lætitiam, et pauperes hómines in sancto Israel exultábunt.

ut in eis cum æláte vitæ méritum et doctrina major ac

créscat.

Ad MAGNIFICAT, Ant. 7. ç. Eccè vénio. Beátus qui vigilat, et custódit vestiménta sua ne nudus ámbulet. Арос. 16.

Hæc Antiphona prætermittitur, si ejus loco ponenda sit prima ex majoribus Antiphonis O, quæ infrà habentur.

SABBATO.

De Isaía Prophéta. LECTIO I.

filii desertóres, dicit Dóminus, ut facerétis consilium et non ex me; et ordirémini telam, et non per spiritum meum, ut adderé tis peccátum super peccátum: qui ambulátis ut descendátis in Ægyptum, et os meum non interrogástis sperántes auxilium in forti. túdine Pharaónis, et habéntes fidúciam in umbra Ægypti. Et erit vobis fortitudo Pharaónis in confusiónem, et fidúcia umbræ Ægypti in ignominiam. Hæc dicit. LECTIO II.

populus ad iracundiam

provocans est, et filii mendáces, filii noléntes audire legem Dei. Qui dicunt vidéntibus: Nolite vidére; et aspiciéntibus: Nolite aspicere nobis ea quæ recta sunt; loquímini nobis placéntia, vi

Benedictiones post Psalter.
De Isaia Prophéta.
LECTIO I. cap. 30.
сар.
Grédere, dices ei; et dá-

sicut in área ventilátum est. Et erunt super omnem montem excélsum, et super omnem collem elevátum, rivi curréntium aquárum, in die interfectiónis multórum, cùm ceciderint turres. Hæc dicit.

B. Quómodò si cui mater blandiátur, ita ego consolábor vos, et in Jerúsalem consolabimini. Vidébitis, et gaudébit cor vestrum. y. Vidébo vos, et gaudébit cor vestrum; et gaúdium vestrum nemo tollet à vobis. Vidébitis. Is. 66. Joan. 16. LECTIO II.

T erit lux lunæ, sicut lux

solis, et lux solis erit septempliciter, sicut lux septem diérum, in die quâ alligáverit Dóminus vulnus pópuli sui, et percussúram plagæ ejus sanaverit. Eccè nomen Dómini venit de longinquo, ardens furor ejus, et gravis ad portándum; lábia ejus repléta sunt indignatióne, et lingua ejus quasi ignis dévorans. Spíritus ejus, velut torrens inundans usque ad

ubicúmque semináveris in terra et panis frugum terræ erit ubérrimus, et pinguis. Pascétur in possessióne tua in die illo agnus spatiósè: et tauri tui, et pulli asinórum, qui operántur terram, commistum migma cómedent,

gentes in nihilum, et frenum erroris, quod erat in maxillis populorum. Cánticum erit vobis sicut nox sanctificátæ solemnitátis, et lætitia cordis, sicut qui pergit cum tí bia, ut intret in montem Dómini ad fortem Israel.