Loco Cantici Benedicite dicitur sequens.

CANTICUM Isa. c. 25.

Deus meus

⭑ exaltábo te, et confitébor nomini tuo. Quóniam fecisti mirabilia,* cogitatiónes antiquas fidéles; Amen.

Quia posuísti civitátem in túmulum; * urbem fortem in ruinam, domum alienórum,

Ut non sit civitas, * et in sempitérnum non ædificétur. Super hoc laudábit te pópulus fortis,* civitas géntium robustárum timébit te; Quia factus es fortitúdo paúperi, fortitúdo egéno in tribulatióne sua; * spes à túrbine, umbráculum ab æstu. Spíritus enim robustórum, quasi turbo impéllens pa

rietem.

Sicut æstus in siti, tumúltum alienórum humiliábis:* et quasi calóre sub nube torrénte, propáginem fórtium marcéscere fácies.

Et fáciet Dóminus exercítuum ómnibus pópulis in monte hoc convívium pínguium, convivium vindémiæ,* pinguium medullatórum, vindémiæ defæcátæ.

Et præcipitábit in monte isto fáciem vínculi colligáti super omnes pópulos,* et telam quam orditus est super omnes natiónes.

*

Et opprobrium pópuli sui aúferet de univérsa terra: quia Dóminus locútus est.

Et dicet in die illa: Eccè Deus noster iste,* expectávimus eum, et salvábit nos:

Iste Dóminus, sustinúimus. eum;* exultábimus, et lætábimur in salutári ejus. Glória Patri.

Ant.7. d.Facta est cum Angelo multitúdo militiæ cœléstis laudántiu Deum, et dicéntium Glória in altissimis Deo, et in terra pax hominibus bonæ voluntátis. Luc. 2. Ant. 1. g. Pastóres loquebántur ad invicem : Transeámus usque Béthlehem, et videámus hoc verbum, quod factum est, quod Dóminus osténdit nobis; allelúia. Ib.

persóna subsisténtem sinceríssimè credit, aná thema sit.

AD TERTIAM.

Ant. 3. g. Omnes qui audiérunt, miráti sunt; et de his quae dicta erant à pastóribus ad ipsos. Luc. 2.

quæ

CAPITULUM. Hebr. 1.

Multifariam multisque mo

dis Deus loquens pátribus in prophétis: novissimè diébus istis locútus est nobis in Fílio, quem constituit herédem universórum, per quem fecit et sécula.

B. br. Verè Deus hábitat super terram; * Allelúia, allelúia. . Verè. y. Delicia ejus esse cum filiis hóminum. * Allelúia, allelúia. Glória. . Verè. 3. Reg. 8. Prov. 8.

. Ipse Deus cum eis R. Erit eórum Deus; allelúia.

Apoc. 21.

Orémus.

Oncéde, quæsumus, omnipotens Deus, ut nos Unigéniti tui nova per carnem Nativitas liberet, quos sub peccáti jugo vetusta sérvitus tenet; Per eumdem. AD SEXTAM.

Ant. 5. a. Maria autem conservábať ómnia verba hæc, cónferens in corde suo. Luc. 2.

CAPITULUM. 1. Joan. 4. mur quoniam Pater miTOs vidimus, et testificá

sit Filium suum Salvatórein mundi.

B. br. Misit Verbum suum, et sanávit eos;* Allelúia, allelúia. . Misit. y. Et eripuit eos de interitiónibus eórum. * Allelúia, allelúia. Glória B. Misit. Ps. 106.

*. Misit Deus Fílium suum in mundum, B. Ut salvétur mundus per ipsum; allelúia. Joan. 3.

Oratio Concéde, suprà.
AD NONAM.

Ant. 6. F. Audíyi vocem Angelórum multórum dicéntium : Salus Deo nostro qui sedet super thronum, et Agno. Apoc. 5. et 7.

C

CAPITULUM. Hebr. 1. Um iterùm introdúcit primogénitum in orbem terræ, dicit: Et adórent eum omnes Angeli Dei.

R.br. Adoráte eum, omnes Angeli ejus;* Allelúia, allelúia. . Ádoráte. y. Audivit,

Virgam virtútis tuæ emittet Dóminus ex Sion: * domináre in médio inimicórum tuórum. Tecum princípium in die virtútis tuæ, in splendóribus sanctórum: ex útero ante luciferum génui te.

Jurávit Dóminus, et non pœnitébit eum; * Tu es Sacérdos in ætérnùm, secúndùm ordinem Melchisedech. Dóminus à dextris tuis, * confrégit in die iræ suæ reges. Judicábit in natiónibus, im

plébit ruínas, * conquassábit cápita in terra multórum. De torrente in via bibet,* proptéreà exaltábit caput.

Ant. 1. g. Tecum principium in die virtútis tuæ in splendóribus sanctórum; ex útero ante luciferum génui te. Ps. 109.

PSALMUS 109.

Ixit Dóminus Dómino

Dixit sede à dextris

meo:

meis,

Donec ponam inimicos tuos * scabellum pedum tuórum.

PSALMUS 110.

Onfitébor tibi, Dómine, in toto corde meo, * in consilio justórum, et congregatióne.

Magna ópera Dómini, *exquisita in omnes voluntátes ejus.

Conféssio et magnificéntia opus ejus, et justítia ejus manet in séculum séculi.

Memóriam fecit mirabilium suórum miséricors et miserátor Dóminus: escam dedit timéntibus se.

Et ipse rédimet Israel * ex ómnibus iniquitátibus ejus. Ant. 2. a. Apud Dóminum misericórdia; et copiósa apud eum redémptio. Ps. 129. PSALMUS 131.

M

Eménto, Dómine, David,* et omnis mansuetúdinis ejus.

Sicut jurávit Dómino,* votum vovit Deo Jacob :

Si introiero in tabernáculum domûs meæ, * si ascéndero in lectum strati mei;

Si dédero somnum óculis meis, et pálpebrís meis dormitatiónem:

Et réquiem tempóribus meis, donec invéniam locum Dómino, * tabernáculum Deo Jacob.

Eccè audivimus eam in Ephráta, * invénimus eam in campis silvæ.

Introibimus in tabernáculu ejus, * adorábimus in loco, ubi stetérunt pedes ejus. Surge, Dómine, in réquiem

Inimicos ejus induam confusióne; super ipsum autem efflorébit sanctificátio mea. Ant. 8. Gj. De fructu ventris tui ponam super sedem tuam. Ps. 131.

CAPITULUM. 1. Joan. 4.

tiónis tuæ.

in nobis, quóniam Filium suum unigénitum misit Deus in mundum, ut vivamus per