Et advérsùm me lætáti sunt, et convenérunt:*congregáta sunt super me flagélla, et ignorávi.

Dissipáti sunt, nec compúncti; tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne;* frenduérunt super me déntibus suis. Dómine,quando respicies ?* restitue ánimam meam à malignitáte eórum, à leónibus únicam meam. Confitébor tibi in ecclésia magna, *in pópulo gravi laudábo te.

Altera divisio. N On supergaudeant mihi qui adversántur mihi iniquè; * qui odérunt me gratis, et ánnuunt óculis.

Quóniam mihi quidem pacificè loquebantur; * et in iracúndia terræ loquéntes, dolos

cogitábant.

Et dilatavérunt super me os suum: *dixérunt, Euge,euge, vidérunt óculi nostri.

Vidisti, Dómine, ne sileas ;* Dómine, ne discédas à me. Exurge, et inténde judicio meo; * Deus meus, et Dóminus meus in causam meam. Júdica me secúndùm justitiam tuam, Dómine Deus meus ; *et non supergáudeant mihi.

Non dicantin córdibus suis, Euge, euge, ánimæ nostræ :* nec dicant, Devorávimus

eum.

Erubéscant, et revereántur simul, * qui gratulántur malis meis.

Induántur confusióne et reveréntiâ,* qui magna loquúntur super me. Exúltent et læténtur qui volunt justitiam meam : et dicant semper Magnificétur Dóminus, qui volunt pacem servi ejus.

Et lingua mea meditábitur justítiam tuam, totâ die laudem tuam.

Ant. 8. G.Dómine, ne sileas; Dómine, ne discédas à me.

AD SEXTAM. Pater noster. Ave, María. Deus, in adjutórium. Hymnus Rector potens. PSALMUS 36.

Nimulári in malignán

tibus, neque zelayeris faciéntes iniquitátem. Quóniam tanquam fœnum velóciter aréscent; * et quemádmodùm ólera herbárum citò décident.

Spera in Dómino,el fac bonitátem; * et inhábita terram, et pascéris in divitiis ejus.

Delectare in Dómino; * et dabit tibi petitiónes cordis tui.

Revéla Dómino viam tuam, et spéra in eo; *et ipse fáciet.

Et edúcet quasi lumen justítiam tuam; et judicium tuum tanquam meridiem: * súbditus esto Dómino, et ora eum. Noli æmulári in eo qui pros

perátur in via sua; *in hómine faciénte injustítias.

Désine ab ira et derelinque furorem; * noli æmulári ut malignéris :

Quoniam qui malignantur, exterminabúntur;* sustinéntes autem Dóminum, ipsi hereditábunt terram.

Et adhuc pusillum, et non erit peccátor; * et quæres locum ejus, et non invénies.

Mansuéti autem hereditábunt terram,* et delectabúntur in multitúdine pacis. Observábit peccátor justum, * et stridébit super eum déntibus suis.

Dóminus autem irridébit

Novit Dóminus dies immaculatórum, et heréditas eórum in ætérnùm erit.

pore malo, et in diébus famis saturabuntur; * quia peccatóres peribunt.

Inimíci verò Dómini mox ut honorificáti fuerint et exaltáti, * deficiéntes, quemádmodùm fumus, deficient. Mutuábitur peccátor, et non solvet: *justus autem miserétur, et tribuet.

Quia benedicéntes ei hereditábunt terram; * maledicéntes autem ei disperíbunt. Apud Dóminum gressus hóminis dirigéntur; * et viam ejus volet.

Cùm ceciderit, non collidétur; quia Dóminus suppó

nit manum suam.

Júnior fui, étenim sénui; * et non vidi justum derelictum, nec semen ejus quærens panem.

Totâ die miserétur, et cómmodat; et semen illius in benedictióne erit.

tur judicium.

PSALMUS 38. Ixi: Custódiam vias me

sius; * et non supplantabúntur gressus ejus.

Considerat peccátor justu,* et quærit mortificáre eum : Dóminus autem non derelínquet eum in mánibus ejus;* nec damnábit eum, cùm judicábitur illi.

Expecta Dóminum, et custódi viam ejus; et exaltábit te, ut hereditáte cápias terram :* cùm períerint peccatóres, vidébis.

Vidi impium superexaltátum, et elevátum sicut cedros Libani.

Et transivi, et ecce non erat: * et quæsivi eum, et non est invéntus locus ejus.

Custódi innocéntiam vide æquitátem; * quóniam sunt reliquiæ hómini pacífico. Injústi autem disperibunt simul relíquia impiórum

*

in lingua mea.

Pósui ori meo custódiam, * cùm consisteret peccátor advérsùm me.

Obmútui, et humiliátus sum, et silui à bonis : * et dolor meus renovátus est. Concaluit cor meum intra * et in meditatióne mea exardéscet ignis.

me,

Locútus sum in lingua mea,* Notum fac mihi, Dómine, finem meum,

Et númerum diérum meórum quis est, ut sciam quid desit mihi.

Ecce mensurábiles posuísti dies meos :*et substantia mea tanquam nihilum ante te.

Verumtamen univérsa vánitas,* omnis homo vivens. Verumtamen in imagine pertransit homo; sed et frustrà conturbátur.

Thesaurízat, et ignorat cui congregábit ea.

Et nunc quæ est expectatio mea? nonne Dominus? * et substantia mea apud te est. Ab ómnibus iniquitátibus meis erúe me, opprobrium insipiénti dedisti me.

noluisti; aureş autem per fecisti mihi.

Holocaustum et pro peccáto non postulásti: * tunc dixi : Ecce vénio.

In cápite libri scriptum est de me, de me, ut fácerem voluntátem tuam: * Deus meus, vớ lui, et legem tuam in médio cordis mei.

Divisio Psalmi. An ecclésia magna: * ecce Nnuntiávi justitiam tuam

lábia mea non prohibébo; Dómine, tu scisti.

Justitiam tuam non abs

*

num, inténdit mihi; Et exaudivit preces meas; et eduxit me de lacu misériæ, et de luto fæcis.

Et státuit super petram pedes meos; *et diréxit gressus

tátem tuam, et salutáre tuum dixi.

Quónia circumdedérunt me mala, quorum non est númerus; * comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non pótui ut vidérem.

Multiplicátæ sunt super capillos cápitis mei, * et cor meum dereliquit me. Compláceat tibi, Dómine, ut éruas me; * Dómine, ad adjuvándum me réspice. Confundántur et revereántur simul qui quærunt ánimam meam, ut auferant