Quare oblitus es mei? * et quare contristátus incédo, dùm affligit me inimicus?

Dùm confringúntur ossa mea,* exprobravérunt mihi, qui tribulant me, inimíci mei: Dùm dicunt mihi per singulos dies, * Ubi est Deus tuus? Quare tristis es, ánima mea,* et quare contúrbas me?

Spera in Deo, quóniam adhuc confitébor illi; *salutáre vultûs mei, et Deus meus. PSALMUS 42.

Udica me, Deus, et discér

Jo

ne causam meam de gente non sancta, * ab hómine iníquo et dolóso érue me :

Quia tu es, Deus, fortitúdo mea : quare me repulisti? et quare tristis incédo, dùm affligit me inimicus?

Emitte lucem tuam et veritátem tuam : * ipsa me de

Et non recéssit retrò cor nostrum, * et declinásti sémitas nostras à via tua. Quóniam humiliásti nos in loco afflictiónis, * et coopéet coopéruit nos umbra mortis. Si obliti sumus nomen Dei nostri,* et si expándimus manus nostras ad deum aliénum, Nonne Deus requiret ista? * ipse enim novit abscóndita cordis. Quóniam propter te mortificámur totâ die, æstimáti

sumus sicut oves occisiónis. Exurge, quare obdormis, Dómine?* exúrge, et ne repéllas in finem.

Quare fáciem tuam avértis?* oblivisceris inópiæ nostræ, et tribulatiónis nostræ ?

Quóniam humiliáta est in púlvere ánima nostra, * conglutinátus est in terra venter

tuâ inténde, * prósperè procéde, et regna,

Propter veritátem, et mansuetudinem, et justitiam ; et dedúcet te mirabiliter déxtera tua.

Sagittæ tuæ acútæ, * pópuli sub te cadent, in corda inimicórum regis. Sedes tua, Deus, in séculum séculi: * virga directiónis, virga regni tui. Dilexísti justitiam, et odisti iniquitátem: *proptérea unxit te Deus, Deus tuus oleo lætitiæ præ consórtibus tuis.

Myrrha, et gutta, et cásia à vestiméntis tuis, à domibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te filiæ regum in honóre tuo.

Astitit regina à dextris tuis in vestítu deauráto,* circúmdata varietáte.

ræ veheménter eleváti sunt.

Ates,

PSALMUS 48.

Udite hæc, omnes gentes, * áuribus percipite, omnes qui habitátis orbem, Quique terrigenæ, et filii hominum, * simul in unum dives et pauper.

Os meum loquétur sapiéntiam, et meditátio cordis mei prudéntiam.

Inclinábo in parábolam aurem meam,* apériam in psaltério propositiónem meam. Cur timébo in die mala? * iniquitas calcánei mei circúmdabit me.

Qui confidunt in virtúte sua, et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.. Frater non rédimit, rédimet homo? * non dabit Deo pla

catiónem suam,

Et prétium redemptiónis ánimæ suæ: et laborábit in ætérnùm, et vivet adhuc in finem.

Non vidébit intéritum, cùm viderit sapiéntes moriéntes : simul insipiens et stultus peribunt.

Et relínquent aliénis divitias suas, * et sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum.

Tabernácula eórum in progénie et progénie : * vocavérunt nómina sua in terris suis. Et homo, cùm in honóre esset, non intelléxit;* comparátus est juméntis insipiéntibus,

et similis. factus est illis.

Hæc via illórum scándalum ipsis: * et pósteà in ore suo complacébunt.

*

Sicut oves, in inférno pósiti sunt : mors depáscet eos. Et dominabúntur eórum justi in matutino: *ét auxilium eórum veteráscet in inférno à glória eórum.

Verumtamen Deus rédimet ánimam meam de manu inferi, cùm accéperit me.

*

Ne timúeris, cùm dives factus fuerit homo, et cùm multiplicáta fúerit glória do、 mûs ejus.

Quóniam cùm interierit, non sumet ómnia,* neque descéndet cum eo glória ejus :

Quia ánima ejus in vita ipsíus benedicétur, * confitébitur tibi, cùm beneféceris ei. Introibit usque in progénies patrum suórum ; * et usque in ætérnùm non vidébit lumen..

Homo, cùm in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est juméntis insipiéntibus, et similis factus est illis.

Ant. 2. D. Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus. Ps. 45.

*. Dómine Deus salútis meæ, . In die clamávi, et nocte coram te. Ps. 87.

. Sacerd. Univérsæ viæ Dómini misericórdia et véritas,

. Requiréntibus testaméntum ejus et testimónia ejus.. Ps. 24.