Die metamorphosen des P. Ovidius Naso: bd. 1. abt. Buch VI-X. TextF. A. Perthes, 1885 |
Términos y frases comunes
Achelous adest Adspicit Aegeus aëra Aeson amor aras arbore artus Atalanta aura auras bracchia caelo capillis colla coniuge coniugis coniunx cornua corpora corpus cortice cuncta cupidine Daedalus deae dedit deos deus dixit Dumque Eumenides eurus facies fata felix femina ferro flamma freta gemitus genetrix genitor heros Hippomenes Iamque Iason ignes illa ille illi illic illo imagine infelix inque inquit Iolaus Iove Iovi Iovis ipsa Iuno Iuppiter iuvenis lacrimis Latona lumina manus mediis membra METAMM mihi Minos moenia mora munera Myrrha neque Niobe numina nunc omnibus orbem oscula pars pater pectora Pelops pennis perque Philomela Phoebus postquam praemia Progne Protinus puer quondam saepe sanguine scelus Scylla sensit sidera silvas simul sine siqua somnus soror sororis suos talia tamen tellus tempora tenet terga terra thalamos Themis Theseus tibi undas undis utque venit vertice vidit vires virgo visa viscera vota vulnere vultus
Pasajes populares
Página 178 - Vis tamen illa mali postquam consumpserat omnem materiam dederatque gravi nova pabula morbo, ipse suos artus lacero divellere morsu coepit et infelix minuendo corpus alebat. Quid moror externis? Etiam mihi nempe novandi est 880 corporis, o iuvenis, numero finita potestas.
Página 134 - ... iam lentus amor, iam quem languere putares, ut vidit iuvenem, specie praesentis inarsit.
Página 192 - O ego, si liceat mutato nomine iungi, quam bene, Caune, tuo poteram nurus esse parenti! quam bene, Caune, meo poteras gener esse parenti!
Página 165 - Silva frequens trabibus, quam nulla ceciderat aetas, incipit a piano, devexaque prospicit arva: quo postquam venere viri, pars retia tendunt, vincula pars adimunt canibus, pars pressa sequuntur signa pedum cupiuntque suum reperire periclum. concava vallis erat, quo se demittere rivi adsuerant pluvialis aquae: tenet ima lacunae lenta salix ulvaeque leves iuncique palustres viminaque et longa parvae sub harundine cannae. Hinc aper excitus medios violentus in hostes fertur ut excussis elisi nubibus...
Página 121 - A! piget, a! non est» clamabat «tibia tanti!» Clamanti cutis est summos direpta per artus, nec quicquam nisi vulnus erat; cruor undique manat, detectique patent nervi, trepidaeque sine ulla pelle micant venae; salientia viscera possis 390 et perlucentes numerare in pectore fibras.
Página 113 - Tyrium quae purpura sensit aenum texitur, et tenues parvi discriminis umbrae ; qualis ab imbre solet percussis solibus arcus inficere ingenti longum curvamine caelum : in quo diversi niteant cum mille colores, 65 transitus ipse tamen spectantia lumina fallit : usque adeo quod tangit idem est ; tamen ultima distant, illic et lentum filis inmittitur aurum, et vetus in tela deducitur argumentum.
Página 122 - ... a! piget, a! non est" clamabat „tibia tanti!" clamanti cutis est summos direpta per artus, nec quicquam nisi vulnus erat; cruor undique manat, detectique patent nervi, trepidaeque sine ulla pelle micant venae; salientia viscera posses sao et perlucentes numerare in pectore fibras.
Página 123 - Prognes iunxit. non pronuba luno, non Hymenaeus adest, non illi Gratia lecto. Eumenides tenuere faces de funere raptas, Eumenides stravere torum, tectoque profanus incubuit bubo thalamique in culmine sedit. hac ave coniuncti Progne Tereusque, parentes hac ave sunt facti.
Página 160 - Daedalus ingenio fabrae celeberrimus artis ponit opus turbatque notas et lumina flexu ducit in errorem variarum ambage viarum. non secus ac liquidus Phrygiis Maeandrus in arvis ludit et ambiguo lapsu refluitque fluitque occurrensque sibi Venturas aspicit undas et nunc ad fontes, nunc ad mare versus apertum incertas exercet aquas, ita Daedalus implet innumeras errore vias vixque ipse reverti ad limen potuit: tanta est fallacia tecti.
Página 161 - moneo, ne, si demissior ibis, 205 unda gravet pennas, si celsior, ignis adurat. Inter utrumque vola! Nee te spectare Booten aut Helicen iubeo strictumque Orionis ensem. Me duce carpe viam!