Invitatorium, Jubilémus Deo falutari noftro : * Præoccupémus faciem ejus in confeffióne. Pf. 94. 1. Repetitur, Jubilémus. * Pfalmus 94. Eníte, exultémus Domino; jubilémus Deo falutári noftro: præoccupémus faciem ejus in confeffióne, & in pfalmis jubilémus ei. Invitatorium, Jubilémus. Quóniam Deus magnus Dóminus, & Rex magnus fuper omnes deos; quóniam non repellet Dóminus plebem fuam, quia in manu ejus funt omnes fines terræ, & altitúdines móntium ipfe cónfpicit. Divifio, Præoccupémus. Quóniam ipsíus eft mare, & ipfe fecit illud, & áridam fundavérunt manus cjus: veníte, adorémus, & procidámus ante Deum, plorémus coram Dómino qui fecit nos; quia ipfe eft Dóminus Deus nofter nos autem pópulus ejus, & oves páfcuæ ejus. Invitatorium, Jubilémus. Hódie fi vocem ejus audiéritis, nolíte obdurare corda veftra; ficut in exacerbatióne fecúndùm diem tentatiónis in deferto, ubi tentavérunt me patres veftri, probavérunt, & vidérunt ópera mea. Divifio, Præoccupémus. Quadraginta annis próximus fui generatióni huic ; & dixi: Semper hi errant corde; ipfi verò non cognovérunt * vias meas; quibus juravi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam. Invitatorium, Jubilémus. Glória Patri, & Fílio, & Spirítui-fancto; ficut erat in princípio, & nunc, & femper, & in fécula feculórum. Amen. Divifio, Præoccupémus. Deinde repetitur Invitatorium, Jubilémus. Sic femper in omni Officio dicitur Invitatorium, nifi aliter notetur. Hymnus. PRIMO die mundum Deus Verbo creat, primo die Chriftus resúrgens pérditos Nos, morte victâ, liberat. QUID défides tenet fopor? Surgamus omnes ócyus, Et nocte quæramus Deum, David ut exémplo docet. NOSTRAS preces exaudiat, Suífque donis múneret ; Et expiatos crímine Reddat beátis fédibus. DEO Patri fit glória, Ejúfque foli Fílio, Tibíque fancte-Spíritus, In fempitérna fécula. Amen. IN I. NOCTURNO. Ant. 1. toni. a. Novit Dó minus. Afterifcus hic notat_mediationem & paufam. B Pfalmus I. Eátus vir qui non abiit in consílio impiórum, & in via peccatórum non ftetit, * & in cathedra peftiléntiæ non fedit: Sed in lege Dómini volúntas ejus, * & in lege ejus meditábitur die ac nocte. Et erit tanquam lignum quod plantátum eft fecus decurfus aquárum, * quod fructum fuum dabit in témpore fuo: Et fólium ejus non défluet; * & ómnia quæcunque faciet, profperabuntur. Non fic impii, non fic; * fed tanquam pulvis quem prójicit ventus à facie terræ. Ideo non resurgent impii in judício, * neque peccatóres in concílio juftórum. Quóniam novit Dóminus viam juftórum, * & iter impiórum períbit. *& Glória Patri, & Fílio, Spirítui-fancto; Sicut erat in princípio, & nunc, & femper, * & in sécula feculórum. Amen. Hi yy. Glória & Sicut erat, dicuntur in fine Pfalmorum & Canticorum, nifi aliter notetur. Ant. Novit Dóminus viam juftórum, & iter impiórum períbit. v. 7. Ant. 2. D. Servíte Dómino. 2. Pfalmus Uare fremuérunt gentes, * & pópuli meditáti funt inania? Aftitérunt reges terræ, & príncipes convenérunt in unum adverfùs Dóminum, & adverfùs Chriftum ejus. Dirumpámus víncula eórum, & projiciamus à nobis jugum ipfórum. Reges eos in virga férrea, & tanquam vas figuli confrínges eos. * Et nunc reges intelligite; erudímini qui judicátis terram. Servíte Dómino in timore,* & exultáte ei cum tremore. Apprehéndite difciplinam, * nequándo irafcatur Dóminus, & pereátis de via jufta. Cùm exarferit in brevi ira ejus, beati omnes qui confidunt in eo. Ant. Servíte Dómino in timóre, & exultáte ei cum tre móre, v. 11. Ant. 3. g. Exurge. Domine, quid multipli cati funt qui tríbulant me* multi infurgunt advérsùm me. Multi dicunt animæ meæ: * Non eft falus ipfi in Deo ejus. Tu autem, Dómine, fufcéptor meus es, * glória mea, & exaltans caput meum. Voce meâ ad Dóminum clamávi, & exaudívit me de monte fancto fuo. Ego dormívi, & foporátus fum ; * & exurréxi, quia Dóminus fufcépit me. Non timebo míllia pópuli circundantis me : * exurge Dómine, falvum me fac Deus meus; Quóniam tu percufsífsti omnes adversantes mihi fine caufa; dentes peccatórum contrivífti. Dómini eft falus;* & fuper pópulum tuum benedictio Lectiones cum Refponforiis habentur vel in Proprio de Tempore, vel in Proprio de Sanctis. Hac omnia obfervantur in fingulis Nocturnis, nifi aliter notetur. IN II. NOCTURNO. V Erba mea auribus pércipe Dómine, * intéllige clamórem meum. Inténde voci oratiónis meæ, * Rex meus, & Deus meus. Quóniam ad te orábo; * Dómine manè exaúdies vocem meam. Manè aftabo tibi, & vidébo;* quóniam non Deus volens iniquitatem tu es. * Neque habitabit juxta te malígnus, neque permanébunt injúfti ante óculos tuos. Odífti omnes qui operántur iniquitátem ;* perdes omnes qui loquúntur mendácium. Virum fanguinum & doló-fum* abominabitur Dóminus. Ego autem in multitúdine mifericórdiæ tuæ introíbo in domum tuam; * adorabo ad templum fanctum tuum in timore tuo. Dómine deduc me in juftitia tua, propter inimícos meos :* dírige in confpéctu tuo viam meam. Quóniam non eft in ore eórum véritas ; * cor eórum vanum eft. Sepulcrum patens eft guttur eórum, linguis fuis dolósè agébant: *judica illos Deus. Décidant à cogitatiónibus fuis, fecúndùm multitúdinem impietatum eórum expélle eos, quóniam irritavé runt te Dómine. Et læténtur omnes qui fperant in te; * in ætérnum exultábunt, & habitabis in eis. Et gloriabúntur in te omnes qui diligunt nomen tuum ; quóniam tu benedíces justo. Dómine, ut fcuto bonæ voluntátis tuæ * coronafti nos. Ant. Inténde voci oratiónis mex,Rex meus,& Deus meus. lectum meum; lacrymis meis ftratum meum rigabo. Turbátus eft à furóre óculus meus ; * inveteravi inter omnes inimícos meos. Difcédite à me omnes qui operámini iniquitátem; *quóniam exaudivit Dóminus vocem fletûs mei. Exaudívit Dóminus deprecatiónem meam; * Dóminus oratiónem meam fufcepit. Erubefcant, & conturbéntur veheménter omnes inimíci mei: * convertántur, & erubéfcant valde velóciter. Ant. Convértere Dómine, & éripe animam meam : fal vum me fac propter mifericórdiam tuam. v. 4. Ant. 6. F. Juftum. Pfalmus 7. Domine Deus meus, in te fperavi; * falvum me fac ex ómnibus perfequéntibus me, & libera me. Nequándo rápiat ut leo animam meam, *dum non eft qui rédimat, neque qui falvum faciat. & exaltare in finibus inimicórum meórum. Et exurge Dómine Deus meus in præcepto quod mandafti;& fynagóga populó rum circúndabit te : * Et propter hanc in altum regrédere, Dóminus júdicat pópulos: Júdica me Dómine fecúndùm juftitiam meam, * & fecúndùm innocéntiam meam fuper me. Confumétur nequítia peccatórum, & diriges juftum; * fcrutans corda & renes Deus. Juftum adjutórium meum à Dómino, * qui falvos facit rectos corde. * Deus judex juftus, fortis, & patiens ; nunquid irafcitur per singulos dies? Nifi convérfi fuéritis, gládium fuum vibrábit: * arcum fuum reténdit, & parávit illum : Et in co paravit vafa mortis; * fagittas fuas ardéntibus effécit. Ecce partúriit injuftitiam;* concépit dolorem, & péperit iniquitátem. * Lacum apéruit, & effódit eum; & incidit in fóveam quam fecit. Convertétur dolor ejus in caput ejus, & in vérticem ipsius iniquitas ejus defcéndet. Confitebor Dómino fecúndùm juftitiam ejus; * & pfallam nómini Dómini altíffimi. Ant. Juftum adjutórium meum à Dómino, qui falvos facit rectos corde. v. 11. Médiâ nocte furgébam ad confiténdum tibi R. Super judícia juftificatiónis tuæ. Pf. 118. 62. Pater, fecretò. . Et ne nos, ut fuprà. IN III. NOCTURNO. Ant. 7. d. Dómine. Pfalmus 8. Omine Dóminus nof ter, * quàm admirábile eft nomen tuum in univérfa terra! Quóniam elevata eft magnificéntia tua* fuper cælos. Ex ore infantium & lacténtium perfecífti laudem propter inimícos tuos, * ut déf truas inimícum & ultórem. Quóniam vidébo cœlos tuos, ópera digitórum tuórum ; * lunam & ftellas quæ tu fundáfti. Quid eft homo, quòd memor es ejus ? * aut filius hóminis, quóniam vífitas eum ? Minuifti eum paulò minùs ab Angelis, * glóriâ & honóre coronafti eum, & conftituifti eum fuper ópera mánuum tuárum. Omnia fubjecífti sub pédibus ejus, * oves & boves univérfas, infuper &. pécora campi; Volucres cæli, * & pifces maris, qui perámbulant sémitas maris. Dómine Dóminus nofter,* |