Imágenes de páginas
PDF
EPUB

Verba oris ejus iniquitas & dolus ; * nóluit intelligere,ut bene ageret.

Iniquitátem meditátus eft in cubíli fuo; áftitit omni viæ non bonæ, * malítiam autem non odivit.

Dómine in cœlo mifericór dia tua, * & véritas tua ufque ad nubes.

Juftitia tua ficut montes Dei:*judícia tua abyffus multa. Hómines & juinénta falvábis Dómine: * quemádmodum multiplicáfti mifericór

diam tuam Deus.

Fílii autem hóminum * in tégmine alarum tuarum fpe

rabunt.

Inebriabúntur ab ubertate domûs tuæ, * & torrente voluptatis tuæ potabis eos.

Quóniam apud te eft fons vitæ ; * & in lúmine tuo vidébimus lumen.

Præténde mifericórdiam tuam fciéntibus te, * & juftítiam tuam his qui recto funt corde.

Non véniat mihi pes fupérbiæ ; * & manus peccatóris non moveat me.

Ibi ceciderunt qui operántur iniquitátem;* expúlfi funt, nec potuerunt ftare.

Ant. Lingua mea meditábitur juftitiam tuam, totâ die laudem tuam. Pf. 34. 28. y.Meditátus fum nocte cum corde meo, R. Et exercitabar, .& fcopébam fpiritum meum. Pf. 76. 6.

[blocks in formation]

Spera in Dómino;& fac bonitatem; * & inhábita terram, & pafcéris in divitiis ejus.

Delectare in Dómino;* & dabit tibi petitiónes cordis tui.

Revéla Dómino viam tuam, & fpera in eo ;* & ipfe faciet.

Et edúcet quafi lumen juftitiam tuam, & judícium tuum tanquam meridiem: * fúbditus efto Dómino, & ora eum.

Noli æmulari in eo qui profperátur in via fua ; * in hómine faciénte injuftitias.

Défine ab ira & derelínque furórep; * noli æmulári ́ut malignéris:

Quóniam qui malignantur, exterminabúntur ; * Justinéntes autem Dóminum, ipfi hereditábunt terram.

Et adhuc pusillùm, & non

[blocks in formation]

Ant. 8. G. Benedicéntes ei.

Divifio Pfalmi 36.

[blocks in formation]

Totâ die miferétur,& cómmodat; * & femen illíus in benedictióne erit.

Ant. Benedicéntes ei hereditábunt terram. V. 22. Ant. 6. F. Os jufti. Altera divifio Pfalmi 36.

M Elius eft módicum jufto * DEclína à malo, & fac bo

fuper divitias peccatórum multas ;

Quóniam bráchia peccatórum conterentur; *confirmat autem justos Dóminus.

Novit Dóminus dies immaculatórum, & heréditas eórum in ætérnum erit.

Non confundéntur in témpore malo, & in diébus famis faturabúntur ;* quia peccatóres períbunt.

Inimíci verò Dómini mox ut honorificáti fúerint & exaltati, * deficiéntes quemádmodum fumus deficient.

num;* & inhábita in séculum féculi.

Quia Dóminus amat judícium, & non derelínquet fanctos fuos ; * in ætérnum confervabúntur.

Injúfti puniéntur; * & femen impiórum períbit :

Jufti autem hereditábunt terram, * & inhabitabunt in féculum féculi fuper eam.

Os jufti meditábitur fapiéntiam, * & lingua ejus loquétur judícium.

Lex Dei ejus in corde ipsíus; * & non supplantabúntur greffus ejus. Considerat

Considerat peccátor juftum, & quærit mortificare

cum:

Dóminus autem non derelínquet eum in manibus ejus;* nec damnabit cum cùm judicabitur illi.

Expécta Dóminum, & cuftódi viam ejus; & exaltábit te, ut hereditate capias terram :* cùm períerint peccatóres, vidébis.

Vidi ímpium fuperexaltátum, & elevatum ficut ce

dros Líbani :

Et transívi,& ecce non erat;* & quæsivi eum, & non eft invéntus locus ejus.

Custódi innocéntiam, & vide æquitatem ; * quóniam funt reliquiæ hómini pacífico. Injúfti autem difperibunt fimul: * reliquiæ impiórum interíbunt:

Salus autem justórum à Dómino, * & protéctor eórum in témpore tribulatiónis.

Et adjuvábit eos Dóminus, & liberábit eos ; & éruet eos à peccatóribus, & falvábit eos;* quia fperavérunt in eo.

Ant. Os jufti meditábitur fapiéntiam. v. 30. Ant. 7. d. Pfalmos noftros. Canticum Ezechia. Ifai.38.10. ad 20.

Go

Ego dixi: In dimídio dié

rum meórum vadam ad portas ínferi: * quæsivi resíduum annórum meórum.

Dixi: Non vidébo Dóminum Deum in terra vivénPars Autumnalis.

tium; * non afpíciam hóminem ultrà, & habitatórem quiétis.

*

Generátio mea abláta eft, & convolúta eft à me, quafi tabernáculum pastórum.

Præcífa eft velut à texénte vita mea; dum adhuc ordírer, fuccídit me:* de manè ufque ad véfperam fínies me.

Sperábam ufque ad manè ;* quafi leo fic contrívit ómnia offa mea.

De manè ufque ad véfperam finies me:* ficut pullus hirúndínis fic clamábo, meditábor ut colúmba.

Attenuati funt óculi mei * fufpiciéntes in excélfum.

Dómine vim pátior,refpónde pro me: * quid dicam, aut quid respondébit mihi, cùm ipfe fécerit?

Recogitabo tibi omnes annos meos * in amaritúdine ánimæ meæ.

Dómine fi fic vívitur, & in tálibus vita fpíritus mei, corrípies me, & vivificábis me : ecce in pace amaritúdo mea amaríffima.

*

Tu autem eruífti ánimam meam ut non periret; * projecífti poft tergum tuum óm nia peccáta mea:

Quia non inférnus confi

tébitur tibi, neque mors laudábit * te; non expectabunt qui defcéndunt in lacum veri

tatem tuam.

Vivens vivens ipfe confité bitur tibi, ficut & égo hódie:*

D

pater filiis notam faciet veri

tátem tuam.

qui falvátur ;* & qui péflimant plebem tuam, invéniant pera *ditiónem.

Dómine falvum me fac, & pfalmos noftros cantábimus cunctis diébus vitæ noftræ in domo Dómini.

Ant.Pfalmos noftros cantabimus cunctis diébus vitæ noftræ in domo Dómini. v. 20. [In Feftis, locò fuperioris Cantici dicitur fequens Canticum. Eccli.36. 1. ad 16. Iferére noftri Deus ómnium, & réfpice nos; & ofténde nobis lucem miferatiónum tuarum:

*

*

Et immítte timorem tuum fuper gentes quæ non exquifiérunt te; ut cognófcant quia non eft Deus nisi tu, & enárrent magnália tua. Alleva manum tuam fuper gentès aliénas, ut videant poténtiam tuam.

rum

*

Sicut enim in confpectu eófanctificatus es in nobis,* fic in confpéctu noftro magnificáberis in eis,

Ut cognófcant te ficut & nos cognovimus:* quóniam non eft Deus præter te, Dó

mine.

Innova figna, & immúta mirabília: glorífica manum, & brachium dextrum.

Excita furórem, & effúnde iram; tolle adversárium, & afflige inimícum.

Feftína tempus,& meménto finis; * ut enárrent mirabília

tua.

In ira flammæ devorétur

Cóntere caput príncipum inimicórum * dicentium : Non eft álius præter nos.

[ocr errors]

Cóngrega omnes tribus Ja cob,* ut cognófcant quia non eft Deus nifi tu, & enárrent magnália tua;

Et hereditábis eos, ficut ab initio.

Miferére plebi tuæ, fuper quam invocátum eft nomen tuum; * & Ifraël quem coa quáfti primogénito tuo.

Miferére civitáti sanctificatiónis tuæ Jerúfalem, * civi táti requiéi tuæ.

Reple Sion inenarrabilibus verbis tuis, & glóriâ tuâ pópulum tuum. ] Ant.4.irreg. A. Cantate Dó

mino.

Cantá

Pfalmus Laudum 149. Antáte Dómino canticum novum ; * laus ejus in eccléfia fanétórum.

Lætétur Ifraël in eo qui fe cit eum,* & filii Sion exultent rege fuo.

in

Laudent nomen ejus in cho ro, * in týmpano, & pfaltério pfallant ei;

Quia beneplacitum eft Dómino in pópulo fuo, * & exal• tabit manfuétos in falútem.

Exultábunt fancti in glória,* lætabúntur in cubílibus fuis.

Exaltatiónes Dei in gutture eórum ; & gladii ancípites in mánibus eórum,

[ocr errors]

Ad faciéndam vindictam in natiónibus, increpatiónes in pópulis ;

Ad alligándos reges eórum in compédibus, * & nóbiles eórum in mánicis férreis, Ut faciant in eis judícium confcriptum: glória hæc eft ómnibus fanctis ejus.

*

Ant. Cantate Dómino canticum novum ; laus ejus in eccléfia fanctorum. v. i. Capitulum. 1. Theff. 5. 17. 18. Ine intermiffióné orate. In

Suffragia habentur infrà poft
Nonam Sabbati.

AD PRIMAM.
Pater. Ave. Credo.
Deus in adjutórium.
Hymnus, Jam lucis.
Ant. 8. G. Dómine.
Pfalmus 37.

D

* ne

Omine ne in furore
tuo árguas me,
que in ira tua corrí-

pias me:

Quóniam fagittæ tuæ infíxæ funt mihi,*& confirmásti

Somnibus gratias agite: hæc fuper me manum tuam.

eft enim voluntas Dei in Chrif to Jefu in ómnibus vobis. Hymnus.

Tu diúrno lúmine

Qui próvehi diem jubes,
Jefu, refulge défuper
Puris amóris ignibus.

Te lux agatur árbitro,
Quæ te recurrit aúspice:
Soli tibi fac vívéré
Nos qui tui toti fumus.
Si quando curæ diftrahunt,
Nufquam malis nos implicent:
Mens réfpuat terréftria,
Supérna femper appetat.
DEO Patri fit glória,
Ejúfque foli Fílio,
Tibique fancte-Spíritus,
In fempitérna fécula. Amen.
y. Manè aftabo tibi, Dó-
mine, R. Et vidébo; quó-
niam non Deus volens iniqui-
tátem tu es. PS. §. 4.

Ad Benedictus, Ant. 7. a. Vifitavit, & fecit redemptiónem plebis fuæ. Luc. 1. 68.

Preces quando dicuntur, &

Non eft fanitas in carne mea à facie iræ tuæ ; * non eft pax óffibus meis à facie peccatórúm meórum:

Quóniam iniquitátes meæ fupergréffæ funt caput meum,* & ficut onus grave gravátæ funt fuper me.

Putruérunt & corruptæ funt cicatrices meæ,* à facie infia piéntiæ meæ.

Mifer factus fum, & curvatus fum ufque in finem:* totâ die contriftatus ingrediébar:

Quóniam lumbi mei implé ti funt illufiónibus, * & non eft fanitas in carne mea.

Afflictus fum & humiliatus fum nimis;* rugiébam à gé mitu cordis mei.

Dómine ante te omne defi dérium meum, * & gémitus meus à te non eft abfconditus.

Cor meum conturbátum eft,derelíquit me virtus mea;* & lumen oculórum meórum, & ipfum non eft mecum.

« AnteriorContinuar »