Ad Ovidii Heroides quaestiones criticae et exegeticaeC.E. Klinkicht, 1887 - 28 páginas |
Pasajes populares
Página 22 - Si tamen inplevit mea sors, quos debuit, annos, 30 Et mihi vivendi tam cito finis adest: Quantum erat, o magni, morituro parcere, divi, Ut saltem patria contumularer humo? Vel poena in tempus mortis dilata fuisset, Vel praecepisset mors properata fugam.
Página 35 - Technologie und Terminologie der Gewerbe und Künste bei Griechen und Römern I, 174.
Página 12 - Forsitan et, stultae dum te iactare maritae Quaeris et iniustis auribus apta loqui, In faciem moresque meos nova crimina fiugas.
Página 14 - Vis tamen illa mali postquam consumpserat omnem materiam dederatque gravi nova pabula morbo, ipse suos artus lacero divellere morsu coepit et infelix minuendo corpus alebat.
Página 12 - Rideat et vitiis laeta sit illa meis. Rideat et Tyrio iaceat sublimis in ostro : Flebit et ardores vincet adusta meos ! 180 Dnm ferrum flammaeque aderunt sucusque veneni, Hostis Medeae nullus inultus erit.
Página 30 - Breitinger, Grundzüge der französischen Litteratur- und Sprachgeschichte. Mit Anmerkungen zum Übersetzen ins Französische. — Fr. Reidt, Die Elemente der Mathematik.
Página 20 - Sed nee poena quidem : si non ego causa salutis, Non tamen est cur sis tu mihi causa necis. Has tibi plangendo lugubria pectora lassas 145 Infelix tendo trans freta longa manus.
Página 9 - Amor et nulli cessura fides, sine crimine mores, nudaque simplicitas purpureusque pudor. 15 non mihi mille placent, non sum desultor amoris: tu mihi, si qua fides, cura perennis eris; tecum, quos dederint annos mihi fila sororum, vivere contingat teque dolente mori; te mihi materiem felicem in carmina praebe: 20 provenient causa carmina digna sua.
Página 16 - improbe " dicet : 665 Pugnando vinci se tamen ilia volet. Tantum ne noceant teneris male rapta labellis, Neve queri possit dura fuisse, cave. Oscula qui sumpsit, si non et cetera sumet, Haec quoque, quae data sunt, perdere dignus erit.