& non confun Et meditábar in mandátis tuis, * quæ dilexi. Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ dilexi, * & exercébar in juftificatiónibus tuis. Divifio Pfalmi 118. Habenda legis divinæ me moria. & converti pedes meos in teftimonia tua. Parátus fum, & non fum turbátus, * ut custódiam mandáta tua. Funes peccatórum circumplexi funt me; * & legem tua non fum oblitus. Médiâ nocte furgébam ad confitendum tibi * fuper judícia juftificatiónis M Emor efto verbi tui tux. * fervo tuo, in quo mihi fpem dedisti. Hæc me confoláta eft in humilitáte mea,quia elóquium tuum vivificávit me. Superbi iniquè agébant ufquequáque; à lege autem tua non declinávi. Memor fui judiciórum Párticeps ego fum ómnium timéntium te, * & custodiéntium mandáta tuórum à féculo, Domi Bonitátem fecifti cum ne; * & confolátus fum. Deféctio ténuit me * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant juftificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui, Dómine ; * & cuftodívi legem tuam. Hæc facta eft mihi, * quia juftificatiónes tuas exquisívi. Pórtio mea, Dómine: * dixi cuftodire legem tua. Deprecatus fum fáciem ruam in toto corde meo; * miferére meî fecundùm elóquium tuum. Cogitávi vias meas, * fervo tuo, Dómine, * fecundùm verbum tuum. Bonitátem, & difciplínam, & fcientiam doce me; quia mandátis tuis crédidi. * dit, mendax eft, & in hoc véritas non est: qui autem fervat verbum ejus, verè in hoc cháritas Dei perfecta eft. R. brev. Inclína cor meum, Deus,* In testimónia tua. Inclína. ✯. Averte óculos meos ne vídeant vanitátem: in via tua vivífica me,* In teftimónia tua. Glória Patri. Inclína. . Deduc me in fémitam mandatórum tuórum . Quia ipfam vólui. * Oratio conveniens. AD SEXTAM. y.Deus, in adjutórium. Hymnus. quia lex tua meditátio JAM folis aureum jubar Confundantur fuperbi, quia injuftè iniquitátem fecérunt in me: * ego autem exercébor in mandátis tuis. Convertantur mihi timentes te, * & qui novérunt teftimonia tua. • Fiat cor meum immaculátum in juftificatiónibus tuis, * ut non confundar. Ant. Da mihi intellectum, & fcrutábor legem tuam, Dómine. Capitul. 1. Joan. 2.3-5. N hoc fcimus quóniam mandáta ejus obfervémus. Qui dicit fe noffe eum, & mandáta ejus non cuftó Pleno corufcat lúmine: O vera, Chrifte, cláritas O DUX falútis & via! O vita, quos doces, rege; Et quos regis,da cónfequi Vitæ perennis gáudia. Qui nos creávit, laus Laus, qui redémit, Fílio ; Ant. 2. D. Inclinávi. Ex PSALMO 118. De fincera divinæ legis veritate. Efécit in falutáre tuum ánima mea, & in verbum tuu D * Defecérunt óculi mei Tuus fum ego, falvum me fac,* quóniam juftificatiónes tuas exquisívi. in eloquium tuum, * dicentes, Quando confoláberis me? Quia factus fum ficut uter in pruína : * juftificatiónes tuas non fum oblitus. Quot funt dies fervi tui? quando fácies de perfequéntibus me judícium? · Narravérunt mihi iníqui fabulatiónes, * fed non ut lex tua. Omnia mandáta tua vétitas: iníquè perfecúti funt me, ádjuva me. * Paulò minùs confummavérunt me in terra: ego autem non derelíqui mandáta tua. Secundùm mifericórdiam tuam vivífica me, * & cuftodiam teftimonia oris tui. In æternum, Dómine, * verbum tuum pérmanet in cœlo. In generatiónem & generatiónem véritas tua: * fundasti terram, & pér Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me: *teftimonia tua intellexi. Omnis confummatiónis vidi finem ;* latum mandátum tuum nimis.. Divifio Pfalmi 118. Uómodo dilexi le totâ die meditátio ne! Super inimícos meos prudentem me fecifti mandáto tuo, * quia in æternum mihi eft. Super omnes docentes me intellexi, * quia teftimónia tua meditátio mea eft. * Super fenes intellexi, quia mandáta tua quæ sivi. quáque, Dómine: *vivífica me fecundùm verbum tuum. * Voluntária oris mei beneplácita fac, Dómine, & judícia tua doce me, Anima mea in manibus meis femper: * & legem tuam non fum oblitus. Pofuérunt peccatóres láqueum mihi,& de man dátis tuis non errávi. Hæreditáte acquisívi teftimónia tua in æternum, quia exultátio cordis mei funt. Inclinávi cor meum ad faciendas justificatiónes tuas in æternum, propter retributiónem. Divifio Pfalmi 118. Níquos ódio hábui, * & legem tuam dilexi. Adjútor & fufceptor meus es tu: * & in verbum tuum fuperspérávi. Déclináte à me, maligni: & fcrutábor mandá ta Dei mei. Súfcipe me fecundùm elóquium tuum, & vivam; & non confundas me ab expectatione mea. * Confige timóre tuo car nes meas; * à judíciis enim tuis tímui. Feci judícium & juftí tiam: non tradas me calumniantibus me. Súfcipe fervum tuum in bonum:* non calumnientur me fuperbi. Oculi mei defecérunt in falutáre tuum, * & in eloquium juftitiæ tuæ. Fac cum fervo tuo fe cundùm mifericórdiam tuam, & juftificatiónes tuas doce me. Servus tuus fum ego: * da mihi' intellectum, ut fciam teftimonia tua. Tempus faciendi, Dómine : * diffipavérunt legem tuam. Ideo dilexi mandáta tua fuper aurum & topázion. Propterea ad ómnia mandáta tua dirigébar: * omnem viam iníquam ódio habui. Ant.Inclinávi cor meum ad faciendas juftificatió nes tuas in æternum. Capitulum. 1. Joan. 5. 3. Adjuva mè, & falvus Hc eft cháritas Dei, ero;& meditábor in juftificatiónibus tuis femper. Sprevifti omnes difcedentes à judiciis tuis, quia injufta cogitátio eórum. ut mandáta ejus cuftodiámus ; & mandáta ejus grávia non funt. R.br. Secundùm mifericórdiam tuam * Vivífi ca me, Dómine. R. Secundùm. . Et cuftóPrævaricantes réputávi diam teftimonia oris tui: omnes peccatórés terræ:1 + Vivífica. Glória. Seidco dilexi teftimóniatua. cundùm. * . In æternum Dómi- * & non dominétur meî ne, R. Verbum tuum permanet. Oratio conveniens. AD NONAM. .Deus, in adjutórium. Hymnus. omnis injustítia. Rédime me à calúmniis hóminum, * ut cuítódiam mandáta tual Fáciem tuam illúmina fuper fervum tuum; RECEDIT inclinans & doce me juftificatió dies, nes tuas. Juftus es, Dómine,* & rectum judicium tuum. Mandalti juftitiam teftimónia tua, * & veritátem tuam nimis. Tabéfcere me fecit ze lus meus, * quia oblíti funt verba tua inimíci mei. Ignitum eloquium tuum vehementer; & fervus tuus dilexit illud. Adolefcentulus fum ego, & contemptus ; * jultificatiónes tuas non fum oblitus. Juftitia tua, justítia in æternum ;* & lex tua vé→ ritas. Tribulátio & angústia invenérunt me: * mandáta tua meditátio mea eft. Equitas teftimonia tuæ in æternum:* intellectum da mihi, & vivam. Divifio Pfalmi 118. Lamávi in toto corde meo, exaudi me, Dómine: * juftificatiónes ruas requíram. Clamávi ad te, falvum |