Fílius, fan&tus.

*

Immenfus Pater, immenfus Fílius, imménfus Spíritusfan&tus.

Ætérnus Pater, ætérnus Fílius,* ætérnus Spíritus-fanctus: Et tamen non tres ætérni,* fed unus ætérnus.

Sicut non tres increáti, nec tres immenfi, fed unus increátus, & unus imménsus. Similiter omnipotens Pater, omnipotens Filius * omnípotens Spíritus-fan&tus:

*

Et tamen non tres omnipoténtes, fed unus omnipotens. Ita Deus Pater, Deus Fílius, Deus Spíritus-fanctus. Et tamen non tres Dii;* fed unus eft Deus.

Ita Dóminus Pater, Dóminus Fílius, * Dóminus Spíritus-fan&tus :

Et tamen non tres Dómini; fed unus eft Dóminus.

Quia ficut fingillátim unamquámque perfónam,Deum ac Dóminum confiteri chriftiánâ veritáte compéllimur;*ita tres Deos aut Dóminos dicere cathólicâ religióne prohibé

*

Et in hac Trinitáte nihil prius aut pofterius, nihil majus aut minus ;*fed totæ tres perfóna coæternæ fibi funt & coæquales.

Ita ut per ómnia, ficut jam fuprà dictum eft, * & únitas in Trinitáte & Trinitas in unitáte veneranda fit. Qui vult ergo falvus effe,* ita de Trinitáte fentiat.

Sed necefsárium eft ad ætérnam falútem, * ut Incarnatiónem quoque Dómini noftri Jefu Chrifti fidéliter credat.

Eft ergo fides recta, ut cre→ dámus & confiteámur, * quia Dóminus nofter Jefus Chriftus Dei filius, Deus & homo eft.

Deus eft ex fubftantia Patris ante fécula génitus;* & homo eft ex fubftántia matris in féculo natus.

*

Perféctus Deus, perféctus homo; ex ánima rationáli & humána carne fubsíftens.

Equális Patri fecúndùm divinitátem ;* minor Patre

fecúndùm humanitátem.

Qui licèt Deus fit & homo;* non duo tamen, fed unus eft Chriftus.

fióne fubftantiæ,* fed unitáte perfóna.

Nam ficut ánima rationális & caro unus eft homo,* ita Deus & homo unus eft Chriftus:

Qui paffus eft pro falúte noftra, defcendit ad inferos,* tértiâ die refurréxit à mórtuis;

Afcendit ad cœlos, fedet ad dexteram Dei Patris omnipoténtis,* inde venturus eft judicáre vivos & mórtuos:

Ad cujus advéntum omnes hómines refurgere habent cum corpóribus fuis, & reddituri funt de factis própriis ratió

nem;

*

Et qui bona egérunt, ibunt in vitam æternain; * qui verò mala, in ignem ætérnum.

Hæc eft fides cathólica, quam nifi quifque fidéliter firmitérque crediderit, falvus effe non póterit. Glória Patri. Ant. Benedictus es Dómidoce me juftificatiónes

ne,

tuas. Pf. 118. 12.

Capitulum. 1.Tim.1.17. Regi feculórum,&c. Ut infrà in Feria poft Vefperas Sabbati. AD TERTIA M. Hymnus. Nunc fancte, &c. Ut infrà in Feria poft Vefperas Sabbati, & fic aliis diebus. Ant. 2. D. Véniant mihi.

L

Ex Pfalmo 118.
Egem pone mihi Dó
mine viam justificatió-
num tuárum, & ex-

quíram eam femper.

&

Da mihi intellectum fcrutábor legem tuam,* & cuftódiam illam in toto corde

meo.

Deduc me in femitam mandatórum tuórum, * quia ipfam vólui.

Inclina cor meum in teftimónia tua, & non in avaritiani. Avèrte óculos meos ne ví deant vanitátem ;* in via tua vivífica me.

Státue fervo tuo eloquium tuum* in timóre tuo.

Amputa opprobrium meum quod fufpicátus fum; * quia judícia tua jucúnda.

Ecce concupívi mandáta: tua; * in æquitáte tua vivífica me.

ET véniat super me mifericórdia tua Dómine,* fa→ lutáre tuim fecúndùm eló quium tuum.

Et refpondébo exprobrántibus mihi verbum ; quia fperávi in fermónibus tuis.

Et ne aúferas de ore meo verbum veritátis ufquequáque; quia in judiciis tuis fuperfperávi.

*

Et cuftodiam legem tuam femper, in féculum & in feculum feculi.

Et ambulábam in latitúdi ne; * quia mandáta tua exquisívi

Et loquébar de teftimoniis tuis in confpectu regum, * & non confundébar.

Et meditábar in mandátis tuis * quæ diléxi.

Et levávi manus meas ad mandáta tua quæ dilexi, & exercébar in juftificatiónibus tuis. Glória Patri.

Emor efto verbi tui fervo

MEMO

dedifti.

* in

quo

mihi fpem

Hæc me confoláta eft in

humilitáte mea; * quia eló

quium tuum vivificávit me. Supérbi iníque agébant ufquequáque, à lege autem tua non declinávi.

Memor fui judiciórum tuórum à féculo Dómine; & confolátus fum.

*

Defectio ténuit me pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam. Cantábiles mihi erant juftificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ. Memor fui nocte nóminis tui Dómine,* & cuftodívi le

Bonitátem, & disciplínan, & fcientiam doce me; * quia mandátis tuis crédidi.

Priúfquam humiliárer, ego delíqui; propterea eloquium tuum cuftodivi.

Bonus es tu, * & in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas.

Multiplicáta eft fuper me iniquitas fuperbórum; * ego autem in toto corde meo fcrutábor mandáta tua.

Coagulátum eft ficut lac cor eórum;* ego verò legem tuam meditátus fum.

Bonum mihi quia humiliásti me, ut difcam juftificatiónes

Convertántur mihi timéntes te,& qui novérunt teftimónia tua.

Fiat cor meum immaculátum in juftificatiónibus tuis, *ut non confundar. Glória Patri. Ant. Véniant mihi miferatiónes tuæ, & vivam. v. 7 7. Capitulum. 1. Joan.4.16.

manet in caritáte,in Deo

manet, & Deus in eo.

B. breve. Da mihi intellé&tum, Dómine, * Et fcrutábor legem tuam, R. Da mihi. . Et cuftodiam illam in toto corde meo. * Et fcrutábor. Glória. .Da mihi. Pf.118.34.

. Deduc me in fémitam mandatórum tuórum, R. Quia ipfam vólui. Pf. 118.35.

Oratio conveniens.
AD SEX TA M.
Hymnus. Rector potens,&c.
Ut infrà poft Vefperas Sabbati,
fic aliis diebus.

Ant. 7. d. Jurávi, & státui.
Ex Pfalmo 118.

DE

Efécit in falutáre tuum ánima mea,& in verbum tuum fuperfperávi.

2

bum tuum pérmanet in cœlo; In generatiónem & generatiónem véritas tua : * fundásti terram, & permanet. Ordinatione tuâ perfevérat ; quóniam omnia fer

*

dies viunt tibi.

Nifi quòd lex tua meditátio mea eft,tunc fortè periíffem in humilitáte mea.

*

...In ætérnum non oblivifcar juftificatiónes tuas ; quia in ipfis vivificáfti me.

Tuus fum ego, * falvum me fac, quóniam juftificatiónes tuas exquisívi.

Me expectavérunt peccatóres ut pérderent me; * teftimónia tua intelléxi.

*