Eclogae poetarum latinorum in usum gymnasiorumTeubner, 1881 - 146 páginas |
Otras ediciones - Ver todas
Términos y frases comunes
aestus aetas agros Albius Tibullus animi Apophoreta arma Aurea auris belli BRANDT caeli caelo caput carmina Catullus comas corpora dedit Delia Denique deos deus divum Domitiani Domitianum Eclogae poet equus erit facere fata ferro genus Hinc hominum igitur illa Ille ego inane inde Iovi Iovis ipsa Iuppiter Iuvenalis lacrimas Lesbia leti Lucr lumina magis manus meae membra mihi miser moenia mors morte mortis multa Multaque Musa natura neque nilo nulla numquam nunc omne omnibus omnis ossa Ovidii pectore pecudes Phoebus poeta posse possent possit Praeterea precor primum Prop Propertius puella quaecumque quaeque quisquam quisque quoniam ratione rebus rerum Roma sacra saepe sanguine semper signa simul sine sint Sirmio sive staminis super tamen tela tellus templa tempore terra terris tibi Tibulli tristia tuis Tunc turba ulla venti Vergilio videmus vita vitae vitai vitam Vnde volnera volucres
Pasajes populares
Página 65 - O funde noster seu Sabine seu Tiburs (nam te esse Tiburtem autumant, quibus non est cordi Catullum laedere; at quibus cordi est, quovis Sabinum pignore esse contendunt...
Página 22 - Suave, mari magno turbantibus aequora ventis, E terra magnum alterius spectare laborem ; Non quia vexari quemquamst iucunda voluptas, Sed quibus ipse malis careas quia cernere suave est.
Página 22 - ... sed nil dulcius est, bene quam munita tenere edita doctrina sapientum templa serena, despicere unde queas alios passimque videre errare atque viam palantis quaerere vitae, certare ingenio, contendere nobilitate, noctes atque dies niti praestante labore ad summas emergere opes rerumque potiri.
Página 113 - Cum subit illius tristissima noctis imago, Qua mihi supremum tempus in Urbe fuit, Cum repeto noctem, qua tot mihi cara reliqui, Labitur ex oculis nunc quoque gutta meis.
Página 8 - Nam tu sola potes tranquilla pace iuvare mortalis, quoniam belli fera moenera Mavors armipotens regit, in gremium qui saepe tuum se reicit aeterno devictus vulnere amoris, atque ita suspiciens tereti cervice reposta pascit amore avidos inhians in te, dea, visus, eque tuo pendet resupini spiritus ore.
Página 9 - ... naturae primus portarum claustra cupiret. Ergo vivida vis animi pervicit, et extra processit longe flammantia moenia mundi atque omne immensum peragravit mente animoque, unde refert nobis victor quid possit oriri, quid nequeat, finita potestas denique cuique quanam sit ratione atque alte terminus haerens.
Página 8 - Nam simul ac species patefactast verna diei et reserata viget genitabilis aura favoni, aeriae primum volucres te, diva, tuumque significant initum perculsae corda tua vi. Inde ferae pecudes persultant pabula laeta et rapidos tranant amnis: ita capta lepore te sequitur cupide quo quamque inducere pergis.
Página 86 - MAECENAS, eques Etrusco de sanguine regum, intra fortunam qui cupis esse tuam, quid me scribendi tam vastum mittis in aequor ? non sunt apta meae grandia vela rati. turpe est, quod nequeas, capiti committere pondus et pressum inflexo mox dare terga genu.
Página 63 - Ponticum sinum, 10 ubi iste post phaselus antea fuit comata silva; nam Cytorio in iugo loquente saepe sibilum edidit coma. Amastri Pontica et Cytore buxifer, tibi haec fuisse et esse cognitissima 15 ait phaselus: ultima ex origine tuo stetisse dicit in cacumine, tuo imbuisse palmulas in aequore, et inde tot per impotentia...
Página 33 - ... quam bene si videat, iam rebus quisque relictis naturam primum studeat cognoscere rerum, temporis aeterni quoniam, non unius horae, ambigitur status, in quo sit mortalibus omnis aetas, post mortem quae restat cumque manenda.