10 15 Dummodo sic placeam, dum toto canter in orbe, Quisquis es, ex illo, Zoile, nomen habes. Summa petunt dextra fulmina missa Iovis. Deliciis illic quis locus esse potest? Grande sonant tragici; tragicos decet ira cothurnos. 15. Grande] A. B. 3. cothurnos] Kothurn heifst der hohe Schuh, der die Gestalten der Schauspieler in der Tragödie übermenschlich vergröfsern sollte. Vgl. die Schilderung in Schillers Kraniche des Ibykus. Übertragen wird cothurnus gebraucht für ,Tragödie" und tragischer Stil". ira] Leidenschaft, leidenschaftliche Sprache". 16. soccus] niedrige Fufsbekleidung der Schauspieler in der Komödie; übertragen:,, die Sprache der Komödie". usibus e mediis] prädikativ,,,dem Umgangston entsprechend“. Cic., Or. 20, 67:,,apud comicos, nisi quod versiculi sunt, nihil est aliud cotidiani dissimile sermonis". --- 20 Seu celer, extremum seu trahat ille pedem. Et levis arbitrio ludat amica suo. Si mea materiae respondet Musa iocosae, Vicimus, et falsi criminis acta rea est. 25 Rumpere, livor edax! Magnum iam nomen habemus; 30 Nam iuvat et studium famae mihi crevit honore, 57. Unsterblichkeit des Dichters. (Am. I, 15.) 1 Quid mihi, livor edax, ignavos obicis annos Ingeniique vocas carmen inertis opus? Non me more patrum, dum strenua sustinet aetas, 5 Nec me verbosas leges ediscere nec me 10 Mortale est, quod quaeris, opus. Mihi fama perennis Vivet Maeonides, Tenedos dum stabit et Ide, Dum rapidas Simois in mare volvet aquas. 7. Mihi] A. B. 12. 8. ut],, nämlich, dafs". canar],, gepriesen w.". 9. Maconides] wird Homer häufig genannt nach dem alten Namen für Lydien Maeonia; er soll in Smyrna oder Colophon geboren sein. Allerdings sagt ein griechisches Epigramm: 'Eлτà лóλεις διερίζουσιν περὶ ῥίζαν ̔Ομήρου, Σμύρνα, Ρόδος, Κολοφών, Σαλαμίς, "Ios, "Auyos, Añvæu. Těnědos] Αργος, ̓Αθῆναι. Die kleine Insel, bei welcher die zum Schein von Troja abziehenden Griechen ihre Schiffe verbargen. dum] SO lange". Ide] der Berg, von welchem die Götter den Kämpfen vor Troja zuschauten. 10. Simois] ZMoɛís, einer der Flüsse in der trojanischen Ebene. 11. Ascraeus] Hesiod, welcher in Ascra am Helicon in Böotien lebte, nächst Homer der älteste epische Dichter der Griechen. Die unter seinem Namen überlieferten Dichtungen führen den Titel soyovía und "Eoya Dum cadet incurva falce resecta Ceres. Quamvis ingenio non valet, arte valet. 15 Nulla Sophocleo veniet iactura cothurno. Cum sole et luna semper Aratus erit. Casurum nullo tempore nomen habent. Tityrus et segetes Aeneïaque arma legentur, Roma triumphati dum caput orbis erit. 25 Donec erunt ignes arcusque Cupidinis arma, Discentur numeri, culte Tibulle, tui. Gallus et hesperiis et Gallus notus eois, 30 Et sua cum Gallo nota Lycoris erit. Cedat et auriferi ripa benigna Tagi! .40 Cum suus ex merito quemque tuetur honos. |