Prævenérunt óculi mei ad Principes perfecutifunt me * ut te dilúculò, dlóquia tua. Vocem meam audi fecún dùm mifericórdiam tuam, Dómine, * & fecúndùm judicium tuum vivifica me. gratis; & à verbis formidávit cor meum. Lætábor ego fuper elóquia tua, ficut qui invénit fpólia multa. Iniquitátem ódio hábui,& abominátus fum;* legem autem tuam diléxi. Sépties in die laudem dixi tibi,* fuper judícia juftitias tuæ. Appropinquavérunt perfequéntes me iniquitáti; *à lege autem tua longè facti funt. Propè es tu, Dómine, *& omnes viæ tuæ véritas. Inítio cognóvi de testimóniis tuis; quia in ætérnum gem tuam, * fundáfti ea. fcándalum. Expectábam falutáre tuum, Dómine; & mandáta tua diléxi. Vide humilitátem meam,& éripe me; * quia legem tuam non fum oblitus. * Júdica judicium meum, & rédime me; propter elóquium tuum vivifica me. Longè à peccatóribus falus ; quia juftificatiónes tuas non exquifiérunt. Mifericórdiæ tuæ multæ, Dómine; fecúndùm judícium tuum vivífica me. Multi qui perfequúntur me, & tríbulant me ; * à teftimoniis tuis non decli návi. Vidi prævaricántes, & tabefcébam; * quia elóquia tua non cuftodiérunt. Vide quóniam mandáta tua diléxi, Dómine; * in mifericórdia tua vivifica me. Princípium verbórum tuórum véritas: in ætérnum * ómnia judícia justítiæ tuæ. Pax multa diligéntibus le* & non eft illis Cuftodívit ánima mea tef timónia tua, * & diléxit ea veheménter. Servávi mandáta tua & teftimonia tua; * quia omnes viæ meæ in confpéctu tuo. Appropinquet deprecatio mea in confpéctu tuo, Dómine:* juxta eloquium tuum da mihi intellectum. Intret poftulátio mea in confpectu tuo: * fecúndùm elóquium tuum éripe me. Eructábunt lábia mea hymnum * cùm docúeris me juftificatiónes tuas. Pronuntiábit lingua mea eloquium tuum; * quia ómnia mandáta tua æquitas. Fiat manus tua ut falvet me; * quóniam mandáta tua elégi. Concupivi falutáre tuum, tuos * fcabéllum pedum 9 tuórum. Dómine; * & lex tua meditátio mea eft. Vivet ánima mea, & laudábit te; * & judícia tua adjuvábunt me. * Errávi ficut ovis quæ périit; quære fervum tuum, quia mandáta tua non fum oblitus. Tecum princípium in die virtútis tuæ in fplendóribus fanctórum, * ex útero ante luciferum génui te. Ant. Mandáta tua diléxi, Dómine,in mifericórdia tua vivifica me. Pfal. 118. 159. Capitulum. 1. Timot. 1. 5. Jurávit Dóminus, & non pœnitébit eum ; * Tu es facérdos in ætérnum, fecúndùm ordinem Melchifedech. Dóminus à * Finis præcepti eft charitas confregitin didextris tuisge fciéntia bona & fide non ficta. B. breve, Clamávi in toto corde meo Exáudi me, Dómine. Repetitur, Clamávi. y. Juftificatiónes tuas requíram. Exáudi. y. Glória. Repetitur, Clamávi. y. Clamávi ad te falvum me fac, R. Ut cuftodiam mandáta tua. Pfal. 118. 145. 146. Virgam virtútis tuæ emíts tet Dominus ex Sion, ⋆ domináre in médio inimicórum tuórum. Judicábit in natiónibus implébit ruínas, * conquaffăbit cápita in terra multórum. De torrente in via bibet ;* proptéreà exaltábit caput. Ant. Dixit Dóminus Dómino meo Sede à dextris meis. v. I. " Per Annum Ant. 2. D. Sanctum. Pfalmus 110. Oratio ut in Proprio de Confitebor tibi, Dómine, Tempore. meo,* in AD VESPERA S. concílio juftórum & congre Pater. Ave. gatióne. Deus in adjutórium. Magna ópera Dómini Per Annum, Ant. 1. d. exquisíta in omnes voluntátes Dixit. ejus. Memóriam fecit mirabilium fuórum, miféricors & mife Intellectus bonus ómnibus faciéntibus eum; laudátio ejus manet in féculum féculi. Ant. Sanctum & terribile nomen ejus initium fapiéntiæ, timor Dómini. v. 9. Per Annum, Ant. 3. A. Qui timet. Potens in terra erit femen ejus : generátio rectórum benedicétur. Jucúndus homo, qui miferétur & cómmodat, difpónet fermónes fuos in judício; quia in ætérnum non commovébitur. Glória & divitiæ in domo ejus: * & juftitia ejus manet in féculum féculi. Exórtum eft in ténebris lumen rectis,* miféricors & miferátor & juftus. In memória ætérna erit juftus, ab auditióne mala non timébit. Parátum cor ejus fperáre in Dómino, confirmátum eft cor ejus, * non commovébitur, donec defpiciat inimícos fuos. Difpérfit, dedit paupéribus, juftitia ejus manet in féculum féculi,* cornu ejus exaltábitur in glória. Peccátor vidébit, & irafcétur, déntibus fuis fremet & tabéfcet: * desiderium peccatórum períbit. Ant. Qui timet Dóminum, in mandátis ejus volet nimis. v. I. Per Annum, Ant. 7. C. Pfalmus 112. BEátus vir, qui timet Dó. Llaudate nomen Domini. minum, * in mandátis ejus volet nimis. Sit nomen Dómini benedíctum, ex hoc nunc, & ufque in féculum. A folis ortu ufque ad occáfum, laudabile nomen Dómini. * Sit nomen. Excélfus fuper omnes gentes Dóminus, & fuper colos glória ejus. Quis ficut Dóminus Deus nofter, qui in altis hábitat, * * Non nobis, Dómine, non nobis, fed nómini tuo da glóriam fuper mifericórdia tua & veritáte tua; Nequándo dicant gentes;* Ubi eft Deus eórum? Deus autem nofter in colo: ómnia quæcunque vó* luit, fecit. Simulácra géntium, argéntum & aurum, ópera mánuum hóminum. Os habent & non loquéntur, óculos habent, & non vidébunt. Aures habent, & non áudient; *nares habent, & non odorábunt. Manus habent, & non pal pábunt; pedes habent, & non ambulábunt ; * non clamábunt in gutture fuo. Símiles illis fiant qui fáciunt ea,* & omnes qui confidunt in eis. Domus Ifraël fperávit in Dómino,* adjútor eórum & protéctor eórum eft. Domus A'aron fperávit in Dómino, * adjútor eórum & protéctor eórum eft. Qui timent Dóminum fperavérunt in Dómino; * adjútor eórum & protéctor eórum eft. Dóminus memor fuit nof tri, * & benedíxit nobis. Benedixit dómui I'fraël, benedíxit dómui A'aron. Benedixit ómnibus, qui ti pusillis › ment Dóminum * Benedicti vos à Dómino,* qui fecit cœlum & terram. Cœlum cœli Dómino; * terram autem dedit filiis hóminum. Per Annum, Hymnus. Ucis Creátor óptime, Miri labóris ártifex, Jubes, nihil fit ómnia; Ináne terram fuftinet. HINC longa currunt fé- Tu femper idem pérmanes : Er lux, & umbra mútuò Zelo pari, fac a'mulus Non mórtui laudábunt te Dómine,* neque omnes qui defcéndunt in inférnum. Sed nos qui vivimus, benedicimus Dómino,* ex hoc nunc, & ufque in féculum. qui benedicimus Dómino. v. 18. Magnificat anima mea Per Annum, Capitulum. Eccli. 2. V. 10. 12. Ui timétis, Dóminum, Quia refpéxit humilitátem Q diligite illum, & illumi ancillæ fuæ: * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes. nabúntur corda veftra. Quis enim permanfit in mandátis ejus, & derelictus eft aut quis invocávit eum, & defpéxit illum ? Quia fecit mihi magna, qui potens eft ; * & fanétum nomen ejus. R. Deo grátias. Et mifericórdia ejus à progénie in progénies* tinéntibus eum. y. Dirigátur,Dómine, orá tio mea, . Sicut incénfum in confpectu tuo. Pf. 140. 2. Canticum B. Maria Virginis. Luc. 1. 46. * Dóminum. Et exultávit fpiritus meus* in Deo falutári meo. fuo Fecit poténtiam in bráchio difpériit fupérbos mente cordis fui. Depófuit poténtes de fede,& exaltávit húmiles. Efuriéntes implevit bonis;* & divites dimifit inánes. Sufcépit Ifraël púerum fuum, recordátus mifericórdiæ fuæ, |