tantâ re per
diverfos conventus viva
voce refponfa protulimus, eadem
fcripto traderemus, ad rei memo-
riam. Itaque otium nacti liberamus
fidem noftram, & confcientiam
gravi onere relevamus. Sanè quæ-
ftionem totam, fi opus fuerit, ex al-
tiffimis traditionis fontibus repete-
mus hîc autem, ne noftra in im
menfum tractatio excurrat, eò omne
ftudium conferemus, ut facro-fancti
Concilii Tridentini expreffa decreta,
quantâ fieri poterit brevitate ac fim-
plicitate fermonis,accuratè exponan-
tur. Sic autem procedimus.

I.
Quædam ne.

mittuntur •

Ac primùm præmonemus quæ dam, quæ ad rei intelligentiam neceffaria præ. ceffaria videantur, quæque apud fuper obliga- omnes jam in confeffo fint: nempè ilmandati de lud, divino de dilectione mandato didiligendo rectè imperari ipfum per fe diligen Deo. di actum. Sanè non defuerunt, qui docerent imperari tantùm, ut diligendi habitum, charitatis infufæ & habitualis operâ, per difpofitiones ad id requifitas, comparare, five potiùs impetrare ftudeamus. Sed id ftare non poteft; cùm, ut cætera

quod

>

omittamus fufficiat iftud, relato illo fummo de charitate mandato Diliges Dominum Deum tuum Luc X. 27. ex toto corde tuo, fubdat ipfe Domi- 28. nus: Hoc fac, & vives: Quo directè & perfpicuè ipfe actus, ipfum diligendi exercitium imperatur. Itaque ab Alexandro VIII. hæc prolata cenfura eft, quam ad verbum referimus, ut nuperrimè Romæ eft typis edita Innocentii XII. verè optimi ac maximi Pontificis juffu: Sufficit ut actus moralis tendat in finem ultimum interpretative. Hunc (finem ultimum fcilicet) homo non tenetur amare, neque in principio, neque in decurfu vita moralis. Quâ de re Pontifex fic cenfuit: Hac propofitio eft hæretica: die Jovis 24. Aug. anno 1690. Quòd autem quidam, loco vocis Hunc, alii repofuerunt Hinc, eundem fenfum, eandem cenfuram effert : neque de hâc re litigare eft animus.

menii tit. de

In eam hærefim impingunt, qui Cenfura Guinegant, verbo Diliges, refpondere car. fpecialem dilectionis actum, qui à Deo imperetur. Sanè extiterunt, qui dicerent, præceptum amoris Dei &

Pf. VII. Matt. XI. 10. &c.

>

proximi, non effe fpeciale, fed gene-
rale, cui per aliorum præceptorum
adimpletionem fatisfit. Quam proposi-
tionem alii aliter exprimunt; nempè
fic: ut mandato charitatis imperetur
tantùm illa dilectio
• quam effecti-
vam vocant in omnium mandato-
rum executione contentam : non au-
tem imperetur dilectio affectiva, fi-
ve fpecialis actus & affectus diligen-
di Dei propter fuam excellentiffi-
mam dignitatem atque bonitatem.
Hæc autem doctrina á facrâ facultate
Theologicâ Parifienfi,erroris, impie-
tatis, & repugnantiæ cum mandato
maximo condemnata, nec defendi,
nec tolerari poteft. Nam dari ali-
quem fpecialem dilectionis actum,
vel hæc Davidis probant: Diligam
te Domine: & in oratione Dominicâ,
illud: Sanctificetur nomen tuum, quo
Dei glorificandi ftudium continetur:
& illud: Adveniat regnum tuum: quo
Deus non tam regnare nos facit,
quàm ipfe in nobis regnat : denique
illud: Fiat voluntas tua, quæ eft hu-
manæ voluntatis cum divinâ, ut est
inter cœlites mira & perpetua con-

fenfio: atque is eft ipfiffimus diletionis actus. Neque omittendum illud: Dimitte nobis...ficut dimittimus: qui eft expreffiffimus fraternæ dilectionis actus,cum Dei dilectione neceffariò conjunctus. Cùm ergo detur fpecialis dilectionis actus, eum defignari voce, Diliges, nemo pius diffitetur. Ac reverâ non poteft Deus toto corde diligi, fi nullus unquam fpecialis ac proprius actus dilectionis elicitur, nullaque ejus actûs obligatio agnofcitur. Unde hæc propofitio; Cenfura Lov: Inrigore loquendo, non videtur quòd ho- 1667. prop. mo teneatur unquam per totam vitam fuam elicere actum amoris Dei ; à facrâ facultate Lovanienfi, ut impia, & primam legem Chriftiana vita evertens, profcripta eft; ritè interrogantibus & approbantibus Epifcopis : & clarè inducit hærefim ab Alexandro VIII. condemnatam, quam memoravi

24.

mus.

lo.

Nec minùs neceffariò damnatæ cenfura Gui. propofitiones ifta. Prima: Pracep- men, ed. titu tum amoris Dei per fe tantùm obligat in articulo mortis. Altera: Anpeccet mortaliter, qui actum dilectionis Dei femel

Ejufd, 6.

tantùm in vita eliceret, condemnare Innoc. XI. 5. non audemus. Denique : Probabile eft, ne fingulis quidem rigorosè quinquenniis per fe obligare præceptum charitatis erga Deum. Reverâ enim nulla caufa fubeft, cur per quinquennium is actusfupprimatur, potiùs quàm femel editus, per totam pofteà vitam; aut nec femel editus, omninò prætermittatur. Econtrà, fi vel femel obligar, obligat centies, obligat millies, obligat nullo termino numeroque: neque anxiè difputandum, quo præcisè tempore & loco, quod ex vaFiis circunftantiis, infpirationibus, ac tentationibus pendet; fed eò enirendum eft, ut tantâ diligentiâ curemus tantæ neceffitatis actum elici, ut nullum fit in omittendo aut ne gligendo periculum.

Eò igitur nos adigunt tot damnatæ à celeberrimis Academiis, imò verò à fummis Pontificibus, propofitiones: nec refert quâ decreti formulâ ; cùm in eam damnationem, & ipfa rei natura, & totius Ecclefiæ confen fio nos inducat.

Unde etiam meritò reprobatur

Innoc. XI. 7.