et non proposuérunt Deum ante conspéctum suum. Ecce enim Deus adjuvat me, et Dóminus suscéptor est ánimæ meæ. * super me; et contexérunt me ténebræ. Et dixi Quis dabit mihi pennas sicut columbæ ? et volábo, et requiéscam. Ecce elongávi fugiens, * et mansi in solitúdine. Expectábam eum qui salvum me fecit à pusillanimitáte spíritûs, ritûs, et tempestáte. Præcipita, Dómine, divide linguas eórum; * quóniam vidi iniquitátem, et contradictiónem in civitáte. Die ac nocte circúmdabit eam super muros ejus iniquitas; et labor in médio ejus, et injustítia; Et non defécit de platéis ejus*usúra, et dolus. Quóniam si inimicus meus maledixisset mihi, * sustinuissem útique : Et si is qui óderat me, super me magna locútus fuisset, abscondíssem me fórsitan ab eo. * Tu verò homo unánimis, dux meus, et notus meus. Qui simul mecum dulces capiébas cibos; * in domo Dei ambulavimus cum consénsu. Véniat mors super illos, * et descéndant in inférnum vivéntes : Quóniam nequitiæ in habitáculis eórum,* in médio eó rum. Ego autem ad Deum clamávi: *et Dóminus salvábit me. Divisio Psalmi. Esperè, et manè, et meridiè narrábo, et annuntiábo;* et exáudiet vocem meam. Rédimet in pace ánimam meam ab his qui appropinquant mihi; * quóniam inter multos erant mecum. Exáudiet Deus, et humiliábit illos, qui est ante sécula. Non enim est illis commutátio, et non timuérunt Deum:* exténdit manum suam in retribuéndo. Contaminavérunt testaméntum ejus, divísi sunt ab ira vultûs ejus,* et appropinquávit cor illius. Molliti sunt sermónes ejus super óleum, et ipsi sunt jácula. Jacta super Dóminum curam tuam, et ipse te enútriet:* non dabit in ætérnùm fluctuatiónem justo. Tu verò, Deus, deduces eos* in púteum intéritûs. Viri sánguinum,et dolósi non dimidiábunt dies suos : ego autem sperábo in te, Dómine. meos, in Deo sperávi : non timébo quid fáciat mihi caro. Totâ die verba mea execrabántur; advérsùm me omnes cogitatiónes eórum in malum. * Inhabitábunt et abscóndent : ipsi calcáneum meum observábunt. Sicut sustinuérunt ánimam meam, pro nihílo salvos fácies illosin ira pópulos confringes. Deus, vitam meam annun-tiávi tibi; posuísti lácrymas meas in conspéctu tuo, sicut et in promissióne tua. Tunc converténtur inimici mei retrorsùm : * in quacum. que die invocávero te,ecce cognóyi quóniam Deus meus es. In Deo laudábo verbum, in Dómino laudábo sermónem in Deo sperávi, non timébo quid fáciat mihi homo. In me sunt, Deus, vota tua, quæ reddam, * laudatiónes tibi. Quóniam eripuisti ánimam meam de morte, et pedes meos de lapsu; * ut pláceam coram Deo in lúmine vivéntium. Ant. 8. G. Jacta super Dóminum curam tuam; et ipse te enútriet. Ps. 54. AD SEXTAM. * Misit Deus misericórdiam suam, et veritátem suam, et eripuit ánimam meam de médio catulórum leónum ; dormivi conturbátus. Filii hóminum dentes eórum arma et sagittæ, * et lingua eórum gládius acútus. Exaltáre super cœlos, Deus, et in omnem terram glória tua. Láqueum paravérunt pédibus meis, et incurvavérunt ánimam meam. Fodérunt ante fáciem meam foveam, et incidérunt in eam. Alienáti sunt peccatóres à vulva, erravérunt ab útero,* locúti sunt falsa. Furor illis secúndùm similitúdinem serpéntis ; * sicut áspidis surda, et obturántis Lætábitur justus cùm víderit vindictam; * lavábit in sánguine peccatóris. turbásti eam : tiónes ejus, quia commóta est. Ostendisti pópulo tuo dura;* In Deo faciémus virtútem,* et ipse ad nihilum deducet tribulántes nos. Ant. 5. a, Recta judicáte, filii hóminum. Ps. 57. AD NONAM. Pater noster, Ave, María. Deus, in adjutórium. Hymnus Rerum Deus. PSALMUS 58. polásti nos vino compunc-Ripe me de inimicis meis, tiónis. Dedisti metuéntibus te significatiónem; * ut fúgiant à fácie arcûs, Ut liberéntur dilécti tui: salvum fac déxterâ tuâ, et exáudi me. Deus locutus est in sancto suo; * lætábor et partibor Sichimam, et convállem tabernaculórum metibor. Meus est Gálaad, et meus est Manásses,.* et Ephraïm fortitúdo cápitis mei; Juda rex meus, Moab olla spei meæ. In Idumæam exténdam calceaméntum meum; * mihi alienígena súbditi sunt. Quis dedúcet me in civitátem munitam? *quis dedúcet me usque in Idumæam ? Nonne tu, Deus, qui repulisti nos, ★ et non egrediéris, Deus, in virtútibus nostris ? Da nobis auxílium de tribulatióne, * quia vana salus hóminis. Deus meus, et ab insurgéntibus in me libera me. Eripe me de operántibus iniquitátem,* et de viris sánguinum salva me. Quia ecce cepérunt ánimam meam, *irruérunt in me fortes. * Delíctum oris eórum, sermónem labiórum ipsorum; et comprehendantur in supérbia sua. Et de execratióne et mendácio annuntiabúntur in consummatióne, * in ira consummatiónis, et non erunt. Et scient quia Deus dominábitur Jacob,* et finium terræ. Converténtur ad vésperam, et famem patiéntur,ut canes," et circuíbunt civitátem. Ipsi dispergéntur ad manducándum; * si verò non fuerint saturáti, et murmurábunt. Ego autem cantábo fortitúdinem tuam, et exultábo manè misericórdiam tuam. rerum conium; Nos confiténtes póscimus EXáudi, Deus, deprecatió. Te, juste judex córdium: nem meam,*inténde ora tióni meæ. Ur auferas piácula, Sordésque mentis ábluas, |