Imágenes de páginas
PDF
EPUB

20

25

30

Inveniunt posito pervigilare mero.

Inde cito passu petitur Lucretia: nebat,

Ante torum calathi lanaque mollis erat.

Lumen ad exiguum famulae data pensa trahebant,
Inter quas tenui sic ait illa sono:

[ocr errors]

Mittenda est domino nunc, nunc properate, puellae!

Quam primum nostra facta lacerna manu.

Quid tamen auditis? nam plura audire potestis.

Quantum de bello dicitur esse super?
Postmodo victa cades; melioribus, Ardea, restas!

Improba, quae nostros cogis abesse viros!
Sint tantum reduces! sed enim temerarius ille
Est meus et stricto quolibet ense ruit.
Mens abit, et morior, quotiens pugnantis imago
Me subit, et gelidum pectora frigus habet.'
35 Desinit in lacrimas, inceptaque fila remittit
In gremio vultum deposuitque suum.
Hoc ipsum decuit. Lacrimae decuere pudicae,
Et facies animo dignaque parque fuit.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small]

Pone metum

40

10

venio', coniunx ait. Illa revixit, Deque viri collo dulce pependit onus.

43. Die Wohlthäterin auf dem heiligen Berg.
(Fast. III, 663 sqq.)

1 Plebs vetus et nullis etiamtunc tuta tribunis
Fugit et in Sacri vertice montis eget.
Iam quoque, quem secum tulerant, defecerat illos
Victus et humanis usibus apta Ceres.
5 Orta suburbanis quaedam fuit Anna Bovillis,
Pauper, sed mundae sedulitatis anus.
Illa levi mitra canos redimita capillos

Fingebat tremula rustica liba manu.
Atque ita per populum fumantia mane solebat
Dividere. Haec populo copia grata fuit.
Pace domi facta signum posuere, perennem
Quod sibi defectis illa tulisset opem.

[merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][ocr errors][merged small][merged small]
[blocks in formation]

---

44. Vgl. Liv. II, 48, 5 ff. Seit mehreren Jahren waren die Römer durch die Einfälle der Vejenter, der Bewohner Vejis, der mächtigsten Stadt Etruriens, beunruhigt worden. Da erbot sich im J. 479 v. Chr. das Geschlecht der Fabier, mit eigenen Kräften Rom von der Plage zu befreien. 306 Fabier bezogen mit ihren Klienten ein festes Lager an der Cremera in der Nähe Vejis. Nachdem sie mehrmals glücklich mit den Vejentern gestritten, fielen sie einer Kriegslist zum Opfer und fanden sämtlich ihren Tod. Eine Übersetzung dieser Erzählung des Ovid von Geibel s. in dessen Ges. Werken Bd. V, S. 158.

[ocr errors]

44. Der Tod der Fabier.

(Fast. II, 195 sqq.)

1 Haec fuit illa dies, in qua Veientibus armis Ter centum Fabii ter cecidere duo.

10

Una domus vires et onus susceperat urbis,
Sumunt gentiles arma professa manus.
5 Egreditur castris miles generosus ab isdem,
E quis dux fieri quilibet aptus erat.
Ut celeri passu Cremeram tetigere rapacem
(Turbidus hibernis ille fluebat aquis),
Castra loco ponunt; destrictis ensibus ipsi

Tyrrhenum valido Marte per agmen eunt,
Non aliter quam cum Libyca de rupe leones
Invadunt sparsos lata per arva greges.
Diffugiunt hostes inhonestaque vulnera tergo
Accipiunt, Tusco sanguine terra rubet.
15 Sic iterum, sic saepe cadunt. Ubi vincere aperte
Non datur, insidias armaque tecta parant.

1. Haec dies] 13. Februar. Wahrscheinlich verwechselt aber Ovid das Datum des Auszugs mit dem des verhängnisvollen Kampfes; letzterer fand am 18. Juli (477) statt. Veientibus] im D. Gen. 2. Ter centum ter duo] lm D. ein Wort.

-

3. vires et onus urb. susceperat] h. das Heer und die Kosten des Krieges für die Stadt übernommen. Onus wird auch von Cicero und Cäsar in der Bedeut.,, Auflage, Abgabe" gebraucht. Liv. II, 48, 9: ,, nostrum id nobis velut familiare bellum (Familienfehde) privato sumptu (Kosten) gerere in animo est; res publica et milite illic et pecunia vacet". urbis] Romae. 4. gentiles] = eiusdem, unius gentis. professa] in passiver Bedeutung. Vgl. zu 49, 3, 5.

[ocr errors]

--

[ocr errors]

auch ein festes Haus, Schlofs, Burg;
es steht hier wie domus (v. 3) für das
Geschlecht. 6. quis] A. B. 2; auf
das kollektiv gebrauchte miles bezo-
gen. Vgl. Liv. II, 49,
4:
sex et tre-
centi milites, omnes patricii, omnes
unius gentis, quorum neminem ducem
sperneret... senatus“. fieri] A. B.

22 d.

[ocr errors]
[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

castris ab

5. Egreditur] Romā. isdem] A. B. 10. Castra bezeichnet

[ocr errors][merged small][ocr errors][merged small]

20

25

30

Campus erat; campi claudebant ultima colles
Silvaque montanas occulere apta feras.
In medio paucos armentaque rara relinquunt,
Cetera virgultis abdita turba latet.

Ecce velut torrens undis pluvialibus auctus.

Aut nive, quae zephyro victa tepente fluit,
Per sata perque vias fertur nec, ut ante solebat,
Riparum clausas margine finit aquas:

Sic Fabii vallem latis discursibus implent,

Quodque vident, sternunt, nec metus alter inest.
Quo ruitis, generosa domus? male creditis hosti!
Simplex nobilitas, perfida tela cave!

Fraude perit virtus. In apertos undique campos
Prosiliunt hostes et latus omne tenent.
Quid faciant pauci contra tot milia fortes?

Quidve, quod in misero tempore restet, adest?
Sicut aper longe silvis latratibus actus

Fulmineo celeres dissipat ore canes,

35 Mox tamen ipse perit: sic non moriuntur inulti, Vulneraque alterna dantque feruntque manu.

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

40

Una dies Fabios ad bellum miserat omnes:
Ad bellum missos perdidit una dies.
Ut tamen Herculeae superessent semina gentis,
Credibile est ipsos consuluisse deos.

Nam puer impubes et adhuc non utilis armis
Unus de Fabia gente relictus erat:
Scilicet ut posses olim tu, Maxime, nasci,
Cui res cunctando restituenda foret.

45. Juppiter Pistor.

(Fast. VI, 351 sqq.)

1 Cincta premebantur trucibus Capitolia Gallis,
Fecerat obsidio iam diuturna famem.

Iuppiter, ad solium superis regale vocatis,
Incipe!' ait Marti. Protinus ille refert:
5 Scilicet ignotum est, quae sit fortuna meorum,
Et dolor hic animi voce querentis eget.

Si tamen, ut referam breviter mala iuncta pudori,

[merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

nes.

[ocr errors]

II, 50, 11: Fabii caesi ad unum omTrecentos sex perisse satis convenit (steht genügend fest), unum prope puberem aetate relictum, stirpem genti Fabiae dubiisque rebus populi Romani saepe domi bellique vel maximum futurum auxilium."

39. Herculeae] Das Geschlecht der Fabier führte seinen Stammbaum auf Herkules und eine Tochter des Euander (vgl. zu nr. 32) zurück.

42. relictus] Romae.

43. Maxime] Qu. Fabius Maximus Cunctator, der durch seine kluge Zurückhaltung dem zweiten pun. Krieg zuerst eine günstige Wendung gab. 44. Ovid spielt auf einen häufig citierten Vers des Ennius an: Unus homo

[ocr errors]
[merged small][merged small][merged small][ocr errors]

1. Capitolia] A. B. 1b. 2. Fecerat famem],,h. eine Hungersnot hervorgerufen".

5. Scilicet],, natürlich"; ironisch. fortuna],, Lage“.

[merged small][ocr errors]

meorum]

=

Ro

6. hic] meus. animi]

[ocr errors][merged small]
« AnteriorContinuar »