Magna ópera Dómini; exquisíta in omnes voluntátes ejus.

Conféffio & magnificéntia opus ejus ; * & juftítia ejus manet in féculum féculi.

Memóriam fecit mirabílium fuórum, miféricors & miferátor Dóminus : * efcam dedit timéntibus fe. Memor erit in féculum teftamenti fui: * virtútem óperum fuórum annuntiabit pópulo fuo,

Ut det illis hæreditátem géntium:* ópera mánuum ejus, véritas & judícium.

Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in féculum féculi,* facta in veritáte & æquitáte.

Redemptiónem mifit pópulo fuo: * mandávit in æternum teftamentum fuum.

Sanctum & terribile nomen ejus : * inítium fapiéntiæ timor Dómini.

*

Intellectus bonus ómnibus faciéntibus eum : laudátio ejus manet in féculum féculi.

Ant.Fidélia ómnia mandáta ejus, confirmáta in féculum féculi. Ant. 1.f.Qui timet Dám.

III.

PSALMUS Timor Domini, gloria est &fecuritas juftorum. Eátus vir qui timet

dátis ejus volet nimis.

Potens in terra erit semen ejus : * generátio re&tórum benedicétur.

Glória & divítiæ in domo ejus ; * & juftítia ejus manet in féculum féculi.

Exortum eft in tenebris lumen rectis;* miféricors, & miferátor, & juftus.

Jucundus homo,qui miferétur & cómmodat, difpónet fermónes fuos in judício,* quia in æternum non commovébitur.

In memória æterna erit juftus; * ab auditióne mala non timébit.

Parátum cor ejus fperáre in Dómino, confirmátum eft cor ejus, non commovébitur donec defpiciat inimícos fuos.

Difperfit, dedit paupéribus; justítia ejus manet in féculum féculi: * cornu ejus exaltábitur in glória.

Peccátor vidébit & irafcétur,déntibus suis fremet & tabefcet ;* defidérium peccatórum períbit.

Ant. Qui timet Dóminum, in mandátis ejus cupit nimis.

Ant. 7. ç. Sit nomen.
PSALMUS

112.

Deus excelfus; ipfi omnia cordi. Audáte, púeri, Dóminum, laudáte

nomen Dómini.

Sit nomen Dómini be

*

& ufque in féculum.

& colles ficut

arietes, agni óvium? A fácie Dómini mota eft terra,* à fácie Dei Jacob: Qui convertit petram in ftagna aquárum, * & rupem in fontes aquárum.

Excelfus fuper omnes gentes Dóminus, * & super cælos glória ejus.

Quis ficut Dóminus Deus nofter, qui in altis hábitat, * & humília réfpicit in cælo & in terra? Súfcitans à terra ínopem, * & de ftércore érigens páuperem :

*

Ut cóllocet eum cum princípibus, cum princípibus pópuli fui.

Qui habitáre facit fté rilem in domo, * matrem filiórum lætantem.

Ant. Sit nomen Dómini benedictum in fécula. Ant, 1. A. Nos qui vívimus.

Non nobis, Dómine, non nobis ; * fed nóminj tuo da glóriam,

ne

Super mifericórdia tua & veritáte tua : quando dicant gentes, Ubi eft Deus eórum ?

*

Deus autem nofter in cœlo; ómnia quæcumque vóluit, fecit.

Simulácra géntium argentum & aurum, * ópera mánuum hóminum:

Os habent, & non loquentur;* óculos habent, & non videbunt :

Aures habent, & non áudient; * nares habent, & non odorábunt:

*

Manus habent, & non palpábunt; pedes habent, & non ambulábunt ; non clamábunt in gútture fuo.

Símiles illis fiant qui fáciunt ea,*& omnes qui confidunt in eis.

Domus Ifrael fperávit in Dómino; * adjútor eórum & protector eórum eft.

Domus Aaron fperávit in Dómino; * adjútor eórum & protector eórum eft.

Qui timent Dóminum, fperavérunt in Dómino;

adjútor eórum & protector eórum eft. Dóminus memor fuit * & benedixit

noftrî, nobis.

Sed nos qui vivimus, benedícimus Dómino, * ex hoc nunc & ufque in féculum.

Ant. Nos qui vívimus, benedícimus Dómino. Capitulum. Genef.1. 1-5. IN N princípio creávit Deus cœlum & terram.... Dixitque Deus, Fiat lux; & facta eft lux; & vidit Deus lucem,quòd effet bona: & divífit lucem à ténebris..... Factumque eft véfpere & mane dies unus.

Hymnus.

Tu magna coli lumina”, Tunoctis umbras & diem, Terræque tractus & maris Immenfus ipfe cóntines. Ur tempus incœptum Aluat,

Te velle, te loqui, fat eft; Virtus ab æterno latens Expander inclufas opes.. UBI merum fubeft nihil, Creáre non tibi labor; Quodcumque mente cóncipis,

Vis effe? jam factum vides.

EXTENDE fortem déx-
teram,

Te mundus oftendat Deu;
Statimque fœcundo, finu
Opus. fuperbum pródeat.
Ar luce dum mundum
fuâ,
Miróque ditas órdine,
Fac alma femper fulgeat,
Quæ corda ditet,cháritas.
Qui nos creávit, laus
Patri;

Laus, qui redémit, Fílio ;
Qui charitáte nos foves,
Sit par tibi laus, Spíritus.
Amen.

V. Dirigátur, Dómine, orátio mea R. Sicut incenfum in confpectu tuo.

Antiph. ut in Proprio. Cantic, Beatæ Mariæ Virg. Luc. 1. Agníficat

* ánima

mea Dóminum: Et exultávit fpíritus in Deo falutári

meo:

Quia refpexit humili

tátem ancillæ fuæ ; * ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatió

nes:

Quia fecit mihi magna qui potens eft, * & fanctum nomen ejus.

Et mifericórdia ejus à progénie in progénies *timéntibus eum.

Fecit potentiam in bráchio fuo;* difperfit fuperbos mente cordis fui: Depófuit potentes de fede ; * & exaltávit húmiles :

Efurientes implevit bonis; & dívites dimífit inánes.

*

Sufcépit Ifrael púerum fuum, recordátus mifericórdiæ fuæ,

Sicut locútus eft ad patres noftros, Abraham,

beatæ Mariæ femper vírginis interceffióne, à præfenti liberári triftítia, & æternâ pérfrui lætítiâ; Per Dóminum noftrum Jefum Chriftum, Fílium tuum, qui tecum vivit & regnat in unitáte Spíritûs fancti Deus, per ómnia fécula feculórum. Amen.

Sic terminatur Oratio prima & ultima.

In Ecclefiis ubi fancta Maria eft patrona, non additur alia commemoratio. In aliis verò fic terminatur præcedens Oratio: Per Chriftum Dóminum noftrum. Et pofteà fit commemoratio de patrono Ecclefiæ titulari.

AD COMPLETOR.

Deinde dicitur Antiph. Oratio conveniens. Fit commemoratio de Jemiduplici aut fimplici, fi occurrat; deinde de Beata. · Ant. Benedicta tu inter mulieres,& benedictus fructus ventris tui. Luc.1.

. Ora pro nobis, fan&ta Dei Génitrix, R. Ut digni efficiámur promiffiónibus Chrifti.

Orémus.

Oncéde nos fámu

Dómine Deus, perpétua mentis & córporis fanitáte gaudere; & gloriósâ

falutáris nofter: R. Et averte iram tuam à nobis. PS. 84. 5.

. Deus,in adjutórium. Ant. 8. G. Miferére. PSALMUS 4. In Deo, non in divitiis Spes collocanda. Um invocárem, exaudívit me Deus juftitiæ meæ: * in tribulatiónedilatafti mihi. Miferére meî, * & exaudi oratiónem meam. Fílii hóminum, úfque

C

ut