Breviarium Carcassonense

Da illis fecundùm ópera eórum, * & fecundùm nequítiam adinventiónú ipfórum.

Secundùm ópera mánuum eórum tribue illis ; redde retributiónem eórum ipfis.

Quóniam non intellexérunt ópera Dómini: & in ópera mánuum ejus * déftrues illos, & non ædificábis eos.

Benedictus Dóminus, * quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ. Dóminus adjútor meus, & protector meus : *in ipfo fperávit cor meum, & adjútus fum.

Et reflóruit caro mea, * & ex voluntáte mea confitebor ei.

Dóminus fortitúdo plebis fuæ, & protectorfalvatiónum chrifti fui eft.

Salvum fac pópulum tuum, Dómine, & béne

me.

Dómine,eduxisti ab inferno ánimam meam : falvafti me à defcendéntibus in lacum.

Psállite Dómino,fancti ejus, * & confitémini memóriæ fanctitátis ejus :

Quóniam ira in indignatióne ejus, * & vita in voluntáte ejus.

Ad vefperum demorábitur fletus, & ad matutínum lætítia.

Ego autem dixi in abun dántia mea:* Non movébor in æternum.

mábo, & ad Deum ra Dei, * terribilis in con

meum deprecábor. Quæ utilitas in fánguine meo, dum defcendo in corruptiónem? Numquid confitebitur tibi pulvis, aut annuntiábit veritátem tuam ? Audívit Dóminus, & mifertus eft met:* Dóminus factus eft adjútor

meus.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small]

síliis fuper filios hóminú, Qui convertit mare in áridam; in flúmine pertransíbunt pede:* ibi læ tábimur in ipfo,

Qui dominátur in virtúte fua in æternum; ócu li ejus fuper gentes refpiciunt; qui exáfperant, non exaltentur in femetipfis.

Benedícite, gentes, Deum noftrum; & audítam fácite vocem laudis ejus,

Qui pofuit ánímam meam ad vitam, * & non dedit in commotiónem pedes meos.

Quóniam probafti nos, Deus; igne nos examinafti, ficut examinátur argentum.

Induxifti nos in láqueum, pofuifti tribulatiónes in dorfo noftro ; impofuifti hómines fuper cápita noftra. Transívimus per ignem * & eduxifti nos in refrigérium.

Introíbo in domum tua in holocauftis; * reddam tibi vota mea, quæ diftinxérunt lábia mea.

Et locútum eft os meum * in tribulatióne mea.

Holocaufta medulláta. ófferam tibi cum incenfo aríetum ; → ófferam tibi boves cum hireis.

Veníte,audice, & nar
A T

gua mea.

Iniquitátem fi afpexi in corde meo, non exáu→ diet Dóminus.

Proptérea exaudívit Deus,& attendit voci deprecatiónis meæ. Benedictus Deus, * qui non amóvit oratiónem meam, & mifericórdiam fuam à me.

Ant. Veníte, audíte, & narrábo quanta fecit ánimæ meæ.

. Deum exquisívi má nibus meis nocte; R. Et non fum decep tus. Pf.76. 3.1

Pater nofter.. Poft ultimum Refponfoxium dicitur :`

E Deum laudámus, * te Dóminum con

Tte

fitémur.

Te æternum Patrem * omnis terra venerátur.

Tibi omnes Angeli, tibi cæli, & univerfæ poteftátes ;

Tibi Chérubim & Séraphim * incessábili voce proclámant: Sanctus, Sanctus, Sanctus,

Dñs Deus Sábaoth. Pleni funt cœli & terra *majestátis glóriæ tuæ.

Tu, devicto mortis acúleo, aperuifti credénti→ bus regna cœlórum:

Tu ad dexteram Dei fe des, in glória Patris. Judex créderis effe ventúrus.

Te ergo, quæfumus fámulis tuis fubveni, quos pretiófo fánguine redemifti.

Si non continuò fequantur Laudes, hic dicitur: Dóminus vobifcum,. Et cum fpíritu tuo. Oremus. deinde Oratio propria,cum integra conclufione.Et tunc ante Laudes dicitur fecreò Pater & Ave. AD LAUDES. . Sacerd. Anima mea exultábit in Dómino; . Et delectabitur fuper falutári fuo. Pf. 34. 9. Eus, in adjutórium meu intende: .Dómine, ad adjuvandum me feftina. Pf. 69. 2. Glória. Ant. 8. G. Deus. PSALMUS 62. Ecclefie folatium, in deferto hujus feculi. Eus, Deus meus * ad te de luce vígilo.